Για καφέ στο Γκάζι. Για την ακρίβεια για πολλούς καφέδες. Παρ’ όλο τον τυφώνα, έγινε τελικά το Φεστιβάλ Καφέ. Ήταν βέβαια μια εκδήλωση κυρίως Β2Β, δηλαδή αφορούσε τους επαγγελματίες του κλάδου αλλά και οι κοινοί θνητοί, όπως εγώ, μπορούσαμε να πάμε και να δοκιμάσουμε διάφορους καφέδες.
Μίλησα με πολλούς επαγγελματίες προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει στην αγορά του καφέ στον τόπο μας, καθώς είναι εμφανές ότι τα τελευταία χρόνια κάτι αλλάζει προς το καλύτερο.
Λοιπόν αυτά που κατάλαβα (μένουν ακόμη πολλά κενά) σε γενικές γραμμές:
Στην Ελλάδα υπάρχουν κάποιοι μεγάλοι και παλιοί εισαγωγείς κόκκων καφέ, «παραδοσιακοί» θα τους λέγαμε. Το τι εισάγουν καθορίζεται εν πολλοίς από την τιμή, αλλά τελευταία λόγω της αύξησης της ζήτησης του καλού καφέ, υπάρχει κάποια αναβάθμιση και στην ποιότητα του καφέ που εισάγουν.
Ο καφές των μεγάλων εισαγωγέων συχνά εισάγεται ήδη καβουρδισμένος. Εδώ έχει γίνει μια σημαντική αλλαγή. Υπάρχουν πλέον αρκετές ελληνικές εταιρείες roasting, που αγοράζουν δηλαδή τον κόκκο του καφέ πράσινο (ακαβούρδιστο) και τον καβουρδίζουν οι ίδιες με ως επί το πλείστον πιο σύγχρονα μηχανήματα και εξειδικευμένους ανθρώπους.
Απ’ αυτές τις εταιρείες κάποιες αγοράζουν από τους Έλληνες χονδρεμπόρους εισαγωγείς και άλλες (λιγότερες) κατευθείαν από χονδρεμπόρους του εξωτερικού (Ευρώπη κυρίως).
Η ποιότητα κόκκων που αγοράζουν καθορίζεται βέβαια και από την τιμή αλλά πολύ συχνά και από το «μεράκι» και το «πάθος» του ιδιοκτήτη της εταιρείας.
«Πώς ξεχωρίζεις τον καλό καφέ;» θα μού πείτε. Ποιος μπορεί να μιλήσει μετά λόγου γνώσεως; Και όμως υπάρχουν γευσιγνώστες καφέ, που εκπαιδεύονται ειδικά για να ξεχωρίζουν συγκεκριμένα οργανοληπτικά στοιχεία. Κάποτε η εκπαίδευση αυτή, κυρίως σε σεμινάρια, γινόταν αποκλειστικά και μόνο στην Ευρώπη. Σήμερα όμως γίνονται και στην Ελλάδα από πιστοποιημένους γευσιγνώστες καφέ. Εχουμε μάλιστα και πρωτιές στον κόσμο, δηλαδή γευσιγνώστες που πρώτευσαν σε διεθνείς διαγωνισμούς. Ο γευσιγνώστης μπορεί να ξεχωρίσει την προέλευση του καφέ, την ποικιλία του, ακόμη και σε τι υψόμετρο καλλιεργήθηκε. Επειτα μπαίνει στην μέση η εκπαίδευση των «γευστικών καλύκων» που μπορεί να βρει τα αρώματα που κρύβονται πίσω από κάθε καφέ, το σώμα, την επίγευση, στοιχεία παρόμοια με αυτά βάσει των οποίων κρίνουν οι οινολόγοι τα κρασιά και οι ειδικοί γευσιγνώστες λαδιού τα ελαιόλαδα. Επιστήμη!
Συμπέρασμα: Τα πράγματα κινούνται και κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Εισάγονται μονοποικιλιακοί καφέδες και καφέδες συγκεκριμένων «κτημάτων» δηλαδή παραγωγών, εισάγονται βιολογικοί καφέδες καλής ποιότητας, σε πολλά καφενεία δίνεται προσοχή όχι μόνο στην ποιότητα του καφέ αλλά και στην «ιεροτελεστία» της παρασκευής του και του σερβιρίσματος. Δεν πρέπει να εφησυχάζουμε βέβαια, πολλά πράγματα στην πατρίδα μας γίνονται μόδα και στο τέλος καταστρέφονται.
