Η εξουσία ροκανίζει τη δημοτικότητα πολιτικών προσώπων και κυβερνήσεων. Αλλά με την καταγραφόμενη κατάρρευση (29%) της δημοτικότητας του Εμανουέλ Μακρόν σε συνδυασμό με την ανεργία που επιμένει (9,1%) και τη φτώχεια που μαστίζει το 8% του συνολικού πληθυσμού της Γαλλίας, ο πρόεδρος και η κυβέρνηση του Εντουάρ Φιλίπ ίσως θα πρέπει να δώσουν βαρύνουσα σημασία στο κοινό πόρισμα όλων των δημοσκοπήσεων που διενεργούνται στη χώρα, ότι «πρώτη και απόλυτη προτεραιότητα» του Παρισιού για το 2019 πρέπει να είναι η τόνωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.
Τα τέσσερα ποσοστά-κλειδιά
Σύμφωνα με το «βαρόμετρο» του Ινστιτούτου ViaVoice, τη δημοσκόπηση δηλαδή που διενήργησε για λογαριασμό της Εμπορικής Σχολής του Παρισιού (HEC Paris), της εφημερίδας «Le Figaro» και του ραδιοφωνικού σταθμού BFM Business, τέσσερα είναι τα ποσοστά-κλειδιά που θα πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους Μακρόν και Φιλίπ.
1. Το 59% των Γάλλων θεωρεί ότι «προτεραιότητα των προτεραιοτήτων» για το 2019 πρέπει να είναι η αύξηση της αγοραστικής τους δύναμης. Μόνο 38% των ερωτηθέντων θεωρεί σημαντική τη μείωση των δημοσίων δαπανών που επαγγέλλεται ο Μακρόν, ενώ ακόμη μικρότερα (28% και 27% αντιστοίχως) είναι τα ποσοστά όσων θεωρούν υψίστης σημασίας τη μείωση των φόρων και εν γένει των επιβαρύνσεων των επιχειρήσεων και του περιορισμού του δημοσιονομικού ελλείμματος και του δημοσίου χρέους. Σύμφωνα με το σχέδιο προϋπολογισμού που κατέθεσαν την περασμένη Δευτέρα στην Εθνοσυνέλευση οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπουργοί, την ερχόμενη χρονιά μόνο 6 δισ. ευρώ προβλέπεται να «επιστραφούν» στους γάλλους πολίτες.
2. Το 73% των Γάλλων υποστηρίζει την κατάργηση από το φθινόπωρο του 2019 του ενός τρίτου του φόρου κατοικίας που καταβάλλει το 80% των νοικοκυριών στη χώρα. Με το μέτρο αυτό τα γαλλικά νοικοκυριά θα εξοικονομήσουν 3,8 δισ. ευρώ την επόμενη χρονιά.
3. Το 55% των Γάλλων αντιτίθεται σε δύο μέτρα περιοριστικά της αγοραστικής τους δύναμης. Τον επανακαθορισμό του ύψους των αυξήσεων των συντάξεων σε επίπεδο χαμηλότερο κατά 0,3% του πληθωρισμού (για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά) και τη συνέχιση της αύξησης των φόρων για το περιβάλλον – μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο φόρος στα προϊόντα καπνού.
4. Το 44% των Γάλλων κρίνουν ότι ο Εμανουέλ Μακρόν πρέπει να μειώσει κατά προτεραιότητα τη φορολόγηση των νοικοκυριών για να κρατήσει την υπόσχεσή του για μείωση των υποχρεωτικών παρακρατήσεων (για τις λειτουργίες του κράτους, όπως είναι για παράδειγμα η Αμυνα) κατά μία ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ σε πέντε χρόνια. Για την επίτευξη του στόχου αυτού ο Μακρόν έχει υποσχεθεί την ταυτόχρονη μείωση των συντελεστών φορολόγησης φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων από την 1η Ιανουαρίου 2019.
Ξαναθυμούνται το «κράτος-στρατηγείο»
Αίσθηση προκάλεσαν οι προτάσεις για τη δεύτερη «πλήρη χρονιά της διακυβέρνησης Μακρόν» που έκανε μιλώντας στη γαλλική τηλεόραση (RTL) ο επικεφαλής του μεγαλύτερου συνδικάτου των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα CFDT Λοράν Μπερζέ, με αφορμή την κατάθεση και τη συζήτηση του νέου προϋπολογισμού. Αναφερόμενος στον τρόπο και στη μέθοδο δράσης προέδρου και κυβέρνησης προκειμένου να επιτευχθεί η ανάκαμψη της αγοραστικής δύναμης και οι άλλες προσδοκίες των πολιτών που αποτυπώνουν οι δημοσκοπήσεις, ο Μπερζέ ζήτησε την αποκατάσταση ενός «κράτους-στρατηγείου», που θα σχεδιάζει, θα οργανώνει και θα συντονίζει τις επιμέρους παραγωγικές δραστηριότητες.
«Χρειαζόμαστε ένα κράτος-στρατηγείο και όχι ένα κράτος-λογιστή» είπε ο Μπερζέ και ανέφερε ως παράδειγμα τη σκοπούμενη μείωση των κοινωνικών παροχών (στο πλαίσιο των περικοπών των δημοσίων δαπανών), στην οποία προσανατολίζονται Μακρόν και Φιλίπ, την ώρα που υπάρχει μια «δραματική έλλειψη επενδύσεων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, επενδύσεις που θα δημιουργήσουν πολλές θέσεις εργασίας στο μέλλον». Για τον γενικό γραμματέα του CFDT, άλλωστε, «η μαζική ανεργία που πλήττει τους Γάλλους εξηγείται από την ασυμβατότητα των αναγκών των επιχειρήσεων και των δεξιοτήτων των ανέργων», γι’ αυτό και απαιτείται ένας «κεντρικός σχεδιασμός».
Πρόκειται για ιδέες που αναδίδουν ένα «άρωμα» της εποχής των Σοσιαλιστών του Φρανσουά Μιτεράν – αλλά και του Ανδρέα Παπανδρέου, διότι και οι θεωρητικοί του ΠαΣοΚ της εποχής μιλούσαν για το «κράτος-στρατηγείο».
