Στις 15 Οκτωβρίου θα συνεχιστεί στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, η δίκη του 62χρονου καθηγητή μουσικής και διακεκριμένου φλαουτίστα της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Παναγιώτη Δράκου, ο οποίος είχε συλληφθεί πριν από περίπου έναν χρόνο για ασελγείς πράξεις σε βάρος δύο ανήλικων μαθητριών του, ηλικίας 9 και 11 ετών.
Ο κατηγορούμενος, που έχει και ο ίδιος δύο κόρες, βρίσκεται αντιμέτωπος με τα αδικήματα της αποπλάνησης παιδιών κάτω των δώδεκα ετών, κατ’ εξακολούθηση, κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια, κατοχή υλικού παιδικής πορνογραφίας, καθώς και για παράβαση του νόμου περί όπλων (οπλοφορία – οπλοκατοχή).
Η υπόθεση έφτασε στη Δικαιοσύνη, όταν μία εκ των μαθητριών αποκάλυψε στους γονείς της το τι ακριβώς συνέβαινε πίσω από τις κλειστές πόρτες του Ωδείου, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να καταθέσουν μήνυση σε βάρος του.
Ο πατέρας της μαθήτριας κατέθεσε χαρακτηριστικά: «Η κόρη μου είχε κλείσει τότε τα δέκα. Από τον Σεπτέμβριο του 2014, είχε δάσκαλο τον Παναγιώτη Δράκο. Πριν από τα Χριστούγεννα του 2016, παραπονέθηκε ότι αισθάνεται άσχημα κατά το μάθημα, γιατί την αγγίζει σε διαφορά σημεία, στους μηρούς και τη μέση, επικαλούμενος ότι της διορθώνει τη στάση του σώματος. Θεωρήσαμε, επειδή ήταν άτομο υπεράνω υποψίας και τον εμπιστευόμασαν απόλυτα, ότι οι κινήσεις αυτές είχαν να κάνουν με τη στάση του σώματος. Δεν περνούσε από το μυαλό μας… ήταν η τρίτη χρονιά που έκανε μάθημα στην κόρη μου, δεν είχε ποτέ προκληθεί κάποιο περιστατικό. Μεσολάβησαν οι διακοπές, και της είπα ότι θα πάω στον δάσκαλο να του μιλήσω και να του εξηγήσω ότι το παιδί αισθάνεται δυσφορία. Στο επόμενο μάθημα 9/1 πήγα για του μιλήσω, αλλά μου είπε η Αναστασία ότι δεν συνέβη κάτι και ότι δεν υπήρχε λόγος να το κάνω. Στο επόμενο μάθημα επικαλέστηκε αδιαθεσία και στο τρίτο 23/1 ήταν το μάθημα στο οποίο γύρισε πίσω πολύ αναστατωμένη και μας είπε τρεμάμενη πολλά περιστατικά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Το παιδί ένοιωσε ότι έκανε πράγματα ανάρμοστα. Μας είπε ότι έβαλε το χέρι του στα οπίσθια της και τη θώπευε, με πρόσχημα ότι της βάζει μέσα τη φανέλα. Έβαλε το χέρι του στους μηρούς και το δάχτυλο του στα γεννητικά της όργανα. Έβαλε το χέρι της στα όργανά του και τη ρώτησε αν της αρέσει. Την έβαλε να καθίσει με τα πόδια ανοιχτά και την τράβηξε φωτογραφίες. Της είπε ότι αν την ενοχλεί κάτι, να το συζητήσει με εκείνον, και να μη μας πει τίποτα. Υπήρξε πολύ μεγάλη αναστάτωση στο σπίτι, προσπαθήσαμε να δούμε τι θα κάνουμε. Διέκοψα το Ωδείο, απευθύνθηκα σε γραμμή υποστήριξης και 30/1 έκανα καταγγελία στον Συνήγορο του Πολίτη. Εκείνοι με κατηύθυναν ότι πρέπει να ενημερώσω το Ωδείο, να κινηθούμε νομικά και να υποστηρίξουμε ψυχολογικά το παιδί. Πήγαμε στο «Παίδων» για τη συναισθηματική και ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού. Μήνυση υποβάλαμε τον Ιούλιο του 2017. Ήθελε το παιδί να μην συμβεί σε άλλα παιδιά, στην αρχή ένοιωθε ενοχές, αλλά μετά, όταν κατάλαβε ότι δεν έφταιγε, ήθελε έστω μια ηθική δικαίωση. Στην αρχή η μικρή είχε πολλούς εφιάλτες κι έχει ακόμα ένα άγχος, μην την αφήσουμε μόνη της με άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας. Μου έχει πει ότι φοβάται μην τυχόν ελευθερωθεί ο κατηγορούμενος και στραφεί εναντίον της».
Η μητέρα της άλλης μαθήτριας, τόνισε μεταξύ άλλων:
«Το παιδί μου έκανε μαθήματα από τον Οκτώβριο του 2016 μέχρι τον Ιούνιο του 2017. Εγώ δεν αντιλήφθηκα το πρόβλημα, με κάλεσαν για κατάθεση τον Ιούλιο από την Αστυνομία. Τότε μάθαμε τι είχε συμβεί, κατέθεσε και το παιδί στην Αστυνομία. Από το Πάσχα και μετά, δεν ήθελε να πηγαίνει στα μαθήματα. Έλεγε ότι βαρέθηκε και κουράστηκε. Εκ των υστέρων, μετά την κατάθεση στην Αστυνομία, μου είπε ότι την θώπευε ότι της έλεγε ότι την αγαπάει… τη θώπευε στο στήθος, στα οπίσθια και στα γεννητικά όργανα, μέσα κι έξω από τα ρούχα. Δεν ξέρω πώς μπορεί να γίνεται μια φρικτή πράξη από έναν ενήλικα σε ένα παιδί, σε ένα Ωδείο γεμάτο κόσμο. Έκτοτε δεν θέλει να κοιμάται μόνη της, στις κοινωνικές μας συναναστροφές δεν θέλει καθόλου να μιλήσει με μεγαλύτερους άνδρες. Φοβόταν και ντρεπόταν, γι αυτό δεν μου μίλησε εξαρχής το παιδί. Είχε δασκαλευτεί να μη μιλήσει, αλλά και ντρεπόταν, αυτό μας είπε και ο ψυχολόγος. Δεν μας περιέγραψε με λεπτομέρειες, έχει απομονωθεί, δεν μας τα είπε αυτά που είπε στην Αστυνομία, και η ψυχολόγος μας είπε να μην την πιέζουμε. Ήθελε να δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης για να δρα ανενόχλητος».
Ο πατέρας του ίδιου παιδιού, είπε: «Αυτό που είχαμε δει από τον Απρίλιο, ήταν μια άρνηση για το μάθημα, ενώ είναι εξαιρετικά επιμελής, μόνο αυτό το μάθημα προσπαθούσε να αποφύγει. Μας προβλημάτισε, τη συζητήσαμε όσο μπορούσαμε να τη συζητήσουμε, γιατί είχε αρχίσει να μαγκώνεται. Τελείωσαν τα μαθήματα, πήγαμε τις οικογενειακές διακοπές μας. Δυστυχώς δεν μπορέσαμε να το διαισθανθούμε ότι συνέβη κάτι τέτοιο στο παιδί μας. Πλέον δε σβήνει το φως ποτέ, κατά τη διάρκεια της νύχτας πετιέται και δεν θέλει να κοιμάται ποτέ μόνη».
Παράλληλα, μάρτυρες υπεράσπισης περιέγραψαν τον κατηγορούμενο ως έναν άνθρωπο πράο, ευγενικό και φιλάνθρωπο, ενώ αναφέρθηκαν εκτενώς στη σπουδαία καλλιτεχνική πορεία του.
«Γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, υπήρξα μαθήτρια του, τον επισκέπτομαι πολύ συχνά στη φυλακή», σημείωσε μια πρώην μαθήτρια του. «Είναι ο καλύτερος μουσικός του πλανήτη μας. Από μια οικογένεια που εγκαταλείφθηκε από τον πατέρα νωρίς, εργάστηκε σκληρά για να πάρει το πρώτο του φλάουτο. Όταν μάθαμε για τη σύλληψη και την πράξη, πάθαμε όλοι σοκ. Δεν έχει βία μέσα του. Πίστευε ότι δεν έκανε κάτι κακό, ένοιωθε ότι έδινε στοργή. Είναι πραγματικά συντετριμμένος, δεν περνάει μέρα που να μην σκέφτεται τα παιδιά του. Είχε επί 60 χρόνια έναν βίο ηθικό, θα ήθελε αν μπορούσε να σβήσει το εξάμηνο αυτό από τη ζωή του, θέλει να τιμωρηθεί. Έχει προσφέρει παρά πολλά στο κοινωνικό σύνολο».
«Τον γνωρίζω 33 χρόνια», δήλωσε φίλος και κουμπάρος του. «Ζούσε σε έναν παράλληλο κόσμο, και η σύλληψή του αποτέλεσε για εκείνον ανακούφιση. Τα τελευταία χρόνια δεν ήταν καλά. Έχουμε μεγαλώσει μαζί τα παιδιά μας, έχω βαφτίσει το ένα του παιδί. Ο βίος του είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν που βγήκε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η ελληνική κοινωνία τον βίωσε ως έναν από τους επιφανέστερους στον κλάδο του κι έναν αξιόλογο άνθρωπο.
Ενώπιον του δικαστηρίου, κατέθεσε και ψυχίατρος: «Φαίνεται τα τελευταία χρόνια να αλλάζει η συμπεριφορά του. Τρία – τέσσερα χρόνια… γίνεται πιο κλειστός, πιο απόμακρος. Φαίνεται από τις εξετάσεις που έκανε μέσα στη φυλακή, ότι υπερείχε η δυσθυμία. Από μια αξονική φάνηκε βλάβη, έγινε μαγνητική, φάνηκαν κάποια μιρκοέμφρακτα στον μετωπιαίο λοβό που έχουν γίνει πιο παλιά. Ενώ ήταν ένας άνθρωπος πράος, άλλαξε. Αυτά τα μικροέμφρακτα δίνουν έναν συγκεκριμένο σύνδρομο του μετωπιαίου λοβού, αυτό επιδρά στην κρίση και τη συμπεριφορά».
