Δεν έχει το διδακτορικό που τυπικά πρέπει να έχουν οι πανεπιστημιακοί καθηγητές και δεν έχει καν τελειώσει τις μεταπτυχιακές της σπουδές. Ωστόσο η Μαριόν Μαρεσάλ, απόγονος της «διαβόητης δυναστείας» της οικογένειας Λεπέν και εγγονή του ακροδεξιού Ζαν-Μαρί Λεπέν, έχει εδώ και λίγο καιρό ιδρύσει μια Ακαδημία.
Το Ινστιτούτο Κοινωνικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (ISEEP) – όπως ονομάζεται – δεν είναι μεγάλο. Η Λεπέν μισθώνει μια σουίτα γραφείων στο κέντρο της Λιόν για το ακαδημαϊκό της εγχείρημα το οποίο δεν έχει καν εξουσιοδότηση να απονέμει πτυχία. Πρόκειται για τη γαλλική εκδοχή ενός κολεγίου κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Ενα ιδιωτικό ίδρυμα που δεν αναγνωρίζεται από το κράτος – ακόμη εκκρεμεί η άδεια λειτουργίας του – και το οποίο προσφέρει δύο προγράμματα, αμφότερα για φοιτητές που έχουν ήδη ολοκληρώσει τις πανεπιστημιακές τους σπουδές.
Παρά το δειλό ξεκίνημα, περίπου 60 πτυχιούχοι πανεπιστημίων έχουν εγγραφεί και αναμένεται να ξεκινήσουν μαθήματα σε λίγες ημέρες από σήμερα. «Στις όχθες του Ροδανού ποταμού, η Μαρεσάλ προσφέρει στους συμπατριώτες της ένα σημείο εναλλακτικής παιδαγωγικής, ένα επίδοξο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που απευθύνεται σε μια ελίτ μελλοντικών δεξιών διευθυντικών στελεχών», όπως αποκαλύπτει σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Washington Post».
Σύμφωνα με τον ακροδεξιό αμερικανό εκδότη και ιδεολόγο Αντριου Μπρέιτμπαρτ, «η πολιτική είναι το επακόλουθο του πολιτισμού και για να κατακτήσεις το δεύτερο πρέπει να έχεις κατακτήσει το πρώτο» και το Ινστιτούτο ISEEP δεσμεύεται πάνω σε αυτό το αξίωμα και όχι μόνο. Η Μαρεσάλ εξασφάλισε ως σύμβουλο τον πρώην σύμβουλο στρατηγικής του Λευκού Οίκου Στίβεν Μπάνον και ως διοικητικό σύμβουλο τον συνεργάτη του Μπάνον Ραχέμ Κασάμ, με τους οποίους συναντάται συχνά.
«Η ιδέα είναι η δημιουργία μιας σχολής με στόχο τη διαμόρφωση μιας νέας διευθυντικής ελίτ τόσο από οικονομική όσο και από πολιτική άποψη. Μια ελεύθερη πνευματικά ελίτ, πατριωτική, με ρίζες στην ιστορία και στον πολιτισμό, και η οποία θα συνδέει εκλογικά το τοπικό και το παγκόσμιο», αναφέρει η ίδια και υπάρχουν αρκετά παρόμοια σχολεία και εκπαιδευτικά προγράμματα που αναδύονται στην Ευρώπη σαν το δικό της, όπως για παράδειγμα ένα αντίστοιχο Ινστιτούτο στο Μιλάνο, το οποίο διευθύνει ο Αρμάντο Σίρι, δεξί χέρι του ακροδεξιού εταίρου της κυβέρνησης Ματέο Σαλβίνι, και ένα άλλο Ινστιτούτο, με έδρα ένα μεσαιωνικό μοναστήρι έξω από τη Ρώμη, το οποίο «τρέχει» ο πρώην βρετανός βουλευτής και καθολικός ιδεολόγος Μπέντζαμιν Χάρνγουελ.
«Το ISEEP μπορεί να είναι ένα μέσο για τη Μαρεσάλ να θέσει τις βάσεις για την πολιτική της επιστροφή (η ίδια άφησε τη βουλευτική της έδρα όταν τον Μάιο του ’17 η θεία της, Μαρίν Λεπέν, έχασε την προεδρία από τον Μακρόν) και ίσως να καλλιεργήσει την εικόνα που η θεία της δεν μπορούσε να έχει» αναφέρει η Κατρίν Φιεσί, εκτελεστική διευθύντρια του think tank Counterpoint με έδρα το Λονδίνο και ειδική στην οικογένεια Λεπέν.
Η ίδια το αρνείται και αναφέρει ότι «η Σχολή μας δεν είναι κάποιο κόμμα και δεν έχει φιλοδοξία με την εκλογική έννοια του όρου. Για μένα έχει τη φιλοδοξία με την ευγενή έννοια που σημαίνει την έννοια της υπηρεσίας στην πόλη», αναφέρει η Μαρεσάλ. Ωστόσο η Μαρεσάλ προχωρεί στο επόμενο βήμα με προσοχή. Για παράδειγμα, δεν πολυχρησιμοποιεί δημόσια το όνομα της οικογένειας, το Λεπέν δηλαδή, όπως ακριβώς και το Εθνικό Μέτωπο, το κόμμα που ίδρυσε το 1972 ο παππούς της, αποποιήθηκε την ονομασία αυτή και μετονομάστηκε σε Εθνικό Συναγερμό, όνομα που παρ’ όλα αυτά παραπέμπει σε μιαν άλλη παράταξη που συνεργάστηκε με τους Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Για ορισμένους φοιτητές η Ακαδημία της Λεπέν φαίνεται ακαταμάχητη, όπως για τον Ερίκ Τενιέ, 25 ετών, απόφοιτο του Πανεπιστημίου της Νομικής Σχολής Panthéon-Assas και του Πανεπιστημίου Διοίκησης Επιχειρήσεων της Γκρενόμπλ. Ως υποψήφιος για την προεδρία της Νεολαίας του δεξιού Κόμματος των Ρεπουμπλικανών, ο Τενιέ αναφέρει ότι βλέπει μια μεγάλη αξία στο πρόγραμμα που εκπόνησε η Μαρεσάλ, με την έννοια ότι το Ινστιτούτο θα μπορούσε να χτίσει τις απαραίτητες γέφυρες μεταξύ των διαφόρων φατριών της Δεξιάς και με αυτόν τον τρόπο να ενισχύσει τις συντηρητικές δυνάμεις, αποδαιμονοποιώντας αυτό που κάποτε αντιπροσώπευε η Ακροδεξιά: «Αν δεν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, θα συνεχίσουμε να χάνουμε».
Σύμφωνα με τελευταία δημοσκόπηση πάντως, ο Εθνικός Συναγερμός λαμβάνει ποσοστό 17% και το δεξιό κόμμα των Ρεπουμπλικανών 15%. Σε περίπτωση που ενώσουν δυνάμεις στις ερχόμενες ευρωεκλογές, τα δύο κόμματα θα έχουν τη μερίδα του λέοντος, κατακτώντας ένα ποσοστό αρκετά μεγαλύτερο από το κόμμα του προέδρου Μακρόν.
