Τα φώτα της 83ης Δ.Ε.Θ. έσβησαν. Το περιεχόμενο και η επιτυχία της έκθεσης πέρασαν στα ψιλά γράμματα. Δεν μάθαμε αν έγιναν κάποιες σοβαρές επιχειρηματικές συμφωνίες. Δεν ακούσαμε για έστω κάποιες λίγες σοβαρές αμερικάνικες επενδύσεις, αφού υπήρξε η τιμώμενη χώρα. Δεν πληροφορηθήκαμε για επενδύσεις που θα τονώσουν την ανάκαμψη της οικονομίας, της εγχώριας παραγωγής μας. Κυριάρχησαν τα προεκλογικά προγράμματα των αρχηγών. Οι αψιμαχίες και οι λεκτικές συγκρούσεις μεταξύ τους έκλεψαν τη δημοσιότητα. Το Μακεδονικό, οι συντάξεις, η φορολογία, οι εισφορές στον επιχειρηματικό κόσμο, ορισμένες ελαφρύνσεις για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, καθώς και η προστασία της εργασίας, συνεχίζουν να απασχολούν την επικαιρότητα. Το διακύβευμα των κομμάτων επικεντρώνεται στο κυνήγι για την εξουσία. Όλες οι εξαγγελίες εξυπηρετούν αποκλειστικά αυτόν τον σκοπό. Τα μεγάλα διακυβεύματα της χώρας δοκιμάζονται στην αρένα του κομματικού ανταγωνισμού.
Στο Μακεδονικό καταφέραμε το ακατόρθωτο. Το πρόβλημα του κράτους των Σκοπίων το κάναμε δικό μας. Οι αντιφάσεις στο κυβερνητικό σκάφος δεν έχουν προηγούμενο. Ο μικρός εταίρος (ΑΝΕΛ) καταγγέλλει τη συμφωνία των Πρεσπών, όταν ο ίδιος στη Βουλή με την ψήφο του άναψε πράσινο φως και ταυτόχρονα απειλεί να ρίξει την κυβέρνηση. Αναρωτιέται ο κάθε πολίτης τι είδους πολιτική εξουσία είναι η παρούσα, όταν διχάζεται στους κόλπους της και διχάζει τον λαό σε ένα μείζον εθνικό θέμα. Η συνύπαρξη των κυβερνητικών εταίρων δεν εξυπηρετεί τίποτε άλλο παρά το σκοπό της διατήρησης της εξουσίας.
Στο κοινωνικό πεδίο οι κομματικές «πιρουέτες» δεν έχουν προηγούμενο. Οι πάντες γνωρίζουν ότι οι περικοπές στις συντάξεις είναι νομοθετημένες και από 1/1/2019 οι προσωπικές διαφορές για 1.3 εκ. καταργούνται.
Όταν ψηφίζονταν αυτές οι διατάξεις στη Βουλή, ακούγαμε το παραμύθι των «αντίμετρων». Εδώ και μήνες η κυβερνητική εξουσία ψιθυριστά στην αρχή και φωναχτά στη συνέχεια παίζει την «κολοκυθιά». Θα γίνουν ή όχι οι περικοπές; Και συνεχίζουν να μαδάνε τη μαργαρίτα. Ακούμε και άλλα stories ότι θα γίνουν μεν αλλά σε μικρότερα ποσοστά!! Και βέβαια δεν λείπουν τα επαναστατικά λόγια να αντισταθούμε στους θεσμούς που δεν λένε να μας αφήσουν ήσυχους και άρχισαν πάλι να επισκέπτονται την Αθήνα.
Οι φορολογικοί δείκτες και οι εισφορές στο χώρο της παραγωγής συνεχίζουν να δημιουργούν στασιμότητα στην ανάπτυξη. Οι ρυθμοί είναι ιδιαίτερα χαμηλοί και η οικονομία για να κερδίσει το χαμένο έδαφος (25% του ΑΕΠ) χρειάζεται παραγωγικό σχέδιο και επενδύσεις.
Για το αφορολόγητο στα 5.600 που αγγίζει την πλειονότητα των χαμηλόμισθων λέξη από τους κυβερνώντες. Να θυμίσουμε ότι στο παρελθόν ο κ. Τσακαλώτος μας είχε υποσχεθεί ότι δεν θα ψηφίζουν τέτοιο μέτρο με τον ίδιο υπουργό. Ποτέ δεν εξήγησε στους πολίτες γιατί άλλαξε γνώμη. Θα σχολιάσετε ότι εδώ ολόκληρο το κυβερνητικό καράβι άλλαξε ρότα και εγώ τα βάζω με τον κ. Τσακαλώτο.
Ελαφρύνσεις για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης με επιδόματα, που θα βαπτιστούν «13η σύνταξη», της τάξης των 700 εκ. ευρώ αρκούν για μία μονάχα αναπνοή. Μοιάζουν με φιλοδωρήματα και είναι φανερό ότι λείπει ένα θεσμοθετημένο δίχτυ προστασίας και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Αυτά τα ζητήματα που αφορούν την πραγματική και καθημερινή ζωή των πολιτών και των επιχειρήσεων, θεωρώ ότι θα πρέπει να βαρύνουν στις προσεχείς εκλογικές επιλογές. Αυτά τα θέματα αφορούν το πραγματικό διακύβευμα της χώρας για το μέλλον. Η παραγωγή και η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, αποτελούν τα θεμελιώδη προβλήματα για να γίνει η χώρα ισχυρή, να καλύψει τις ανάγκες των πολιτών και να διασφαλίσει την ειρηνική συμβίωση και την ευημερία των πολιτών. Όταν το διακύβευμα των κομμάτων είναι για μεν τους κυβερνόντες να διατηρήσουν την εξουσία και τους αντιπολιτευόμενους πως θα την κατακτήσουν, τότε το πραγματικό διακύβευμα των ερχόμενων εκλογών, που αφορά το μέλλον της χώρας, μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο.
Το 2021, στα 200 χρόνια του νεοελληνικού κράτους, θα συζητάμε για τα ίδια προβλήματα και η χώρα θα «βολοδέρνει» μέσα στα δάνεια, στη συρρίκνωση του πληθυσμού, στη μεγάλη φυγή της νεολαίας και μάλιστα των νέων επιστημόνων αυτού του τόπου.
Τα προεκλογικά προγράμματα που στο επίκεντρό τους δεν έχουν την παραγωγή, την ανάπτυξη και την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης (άνεργοι, φτωχοί κ.α.) δεν απαντούν στα πραγματικά προβλήματα και το μέγα διακύβευμα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Δυστυχώς, τα μηνύματα από τα προεκλογικά προγράμματα των αρχηγών στη Δ.Ε.Θ. δεν είναι ενθαρρυντικά. Το πραγματικό διακύβευμα της χώρας βρίσκεται σε κίνδυνο.
Τα κομματικά διακυβεύματα που περιστρέφονται γύρω από τη διατήρηση ή την κατάκτηση της εξουσίας, δεν απαντούν στο μέλλον της χώρας. Μάλιστα, όταν το πολιτικό λεξιλόγιο αρκείται σε κατηγορίες για το ποιος είναι ο χειρότερος για τη χώρα, χωρίς κανένα θετικό πρόσημο συναίνεσης για να αντιμετωπισθούν από κοινού τα μεγάλα διακυβεύματα της πατρίδας μας σε εθνικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο, τα πράγματα δεν είναι ευοίωνα.
Ο εθνικός μας κίνδυνος δεν είναι τα Σκόπια, που βιαστήκαμε να τα δώσουμε όλα, χωρίς εθνική συνεννόηση και ευρύτερη δυνατή συναίνεση ακόμη και στα πλαίσια του κυβερνητικού οχήματος. Είναι απέναντι η Τουρκία με τα 100 εκ. πληθυσμό στα επόμενα χρόνια και τα 200 εκ. επιρροής σε «τουρκογενείς» και μουσουλμανικές χώρες. Είναι απέναντι η Τουρκία που διατηρεί το «τείχος της ντροπής» στην Κύπρο και δηλώνει ότι ο στρατός κατοχής θα αυξηθεί!! Είναι απέναντι η Τουρκία που μας απειλεί στο Αιγαίο και θέλει να μοιρασθεί τα κοιτάσματα σε Κύπρο και Αιγαίο.
Εδώ είναι η πραγματική «Ρόδος και το πήδημα» κατά παλιότερη ρήση των κυβερνόντων. Εδώ είναι τα πραγματικά μεγάλα εθνικά ζητήματα και όχι οι αγκαλιές στις Πρέσπες με τον διχασμό του λαού μας.
Ο εθνικός μας κίνδυνος είναι η ασθενής οικονομία, που έχει ανάγκη από επενδύσεις, τεχνολογικό εξοπλισμό και «φαιά ουσία», για να συμμετέχουμε στην οικονομία της γνώσης και να βγούμε στο πραγματικό «ξέφωτο». Η επιστροφή των 250.000 νέων που εγκατέλειψαν τη χώρα, πρέπει να αποτελέσει εθνικό στόχο και αναγκαία προϋπόθεση, πραγματική συμβολή στην ανάπτυξη της οικονομίας της γνώσης.
Δυστυχώς, ο πολιτικός λόγος αρκείται σε σκιαμαχίες και περιφέρεται σε φαντασιακούς κόσμους, μακριά από την πραγματικότητα. Μηνύματα και «τσιτάτα» που διεγείρουν τα πάθη και όχι τη λογική των πολιτών για κατανόηση της πραγματικής κατάστασης, υπονομεύουν το μέλλον της πατρίδας μας.
Μπορεί να εξυπηρετούν τα διακυβεύματα των κομμάτων στο κυνήγι της εξουσίας, αλλά απειλούν, θέτουν σε κίνδυνο τα πραγματικά διακυβεύματα της χώρας.
Συνοπτικά τα διακυβεύματα της Πολιτείας μας στα προσεχή χρόνια, είναι η οικονομία και η παραγωγή, το δημογραφικό και η ανθρωπιστική κρίση. Ο πολιτικός κόσμος και οι θεσμοί της Δημοκρατίας μας, πρέπει να εξυπηρετούν αυτές τις προτεραιότητες και να εξειδικεύουν πολιτικές και μέτρα. Διαφορετικά θα εγκλωβισθούμε στα μαγικά διακυβεύματα των κομμάτων, για τη διατήρηση ή την κατάκτηση της εξουσίας.
