Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να παραπέμψει με μεγάλη πλειοψηφία την Ουγγαρία για παραβίαση του κράτους δικαίου και των ιδρυτικών αρχών της Ε.Ε. αποτελεί μια σημαντική νίκη των δυνάμεων που υπερασπίζονται τις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού και ταυτόχρονα μια σημαντική ήττα των δυνάμεων του εθνο-λαϊκισμού.
Η πρωτοφανής στην ιστορία των ευρωπαϊκών θεσμών απόφαση για έναρξη διαδικασίας παραπομπής μιας χώρας – μέλους για παραβίαση των θεμελιωδών αρχών της Ευρώπης, έχει μια ιδιαίτερη συμβολική σημασία ενόψει και των επερχόμενων ευρωεκλογών και της ανοικτής σύγκρουσης με τις δυνάμεις που υπονομεύουν ανοικτά την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Η παραπομπή της Ουγγαρίας γίνεται για συστηματικές παρεμβάσεις από την κυβέρνηση Όρμπαν, στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, την ελευθερία του Τύπου, στην ακαδημαϊκή ελευθερία και διαφθορά. Η απόφαση αυτή όμως είναι ένα ηχηρό μήνυμα και προς άλλες κυβερνήσεις και πολιτικούς που επιδιώκουν τον έλεγχο, την κηδεμόνευση της δικαιοσύνης και των Μέσων Ενημέρωσης.
Κάτι ξέρουμε κι εμείς άλλωστε. Μπορεί οι κυβερνητικές παρεμβάσεις να μην φτάνουν τα ακραία όρια του Όρμπαν, αλλά διακαής πόθος των Σύριζα -ΑΝΕΛ είναι η ποδηγέτηση και της δικαιοσύνης και του Τύπου. Το διαπιστώνουμε καθημερινά με δημόσιες δηλώσεις στελεχών αλλά και με υπόγειες παρεμβάσεις όπου και όπως μπορούν.
Είναι φανερό ότι οι χώρες του πάλαι ποτέ υπαρκτού σοσιαλισμού με δυσκολία ανέχονται τις αξίες και τις παραδόσεις της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Το ίδιο δυστυχώς συμβαίνει και με πάρα πολλά στελέχη της καθ’ ημάς αριστεράς που θεωρούν την «αστική δημοκρατία» ένα αναγκαίο κακό που μετά βίας ανέχονται.
Τόσο η λαϊκιστική δεξιά όσο και η λαϊκίστικη αριστερά, ξεκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες, ούτε πιστεύουν, ούτε πείθονται από τις αξίες της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Με διάφορα προσχήματα, μετανάστες, πρόσφυγες, κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, παγκοσμιοποίηση, επιστρέφουν στις εθνικιστικές αγκυλώσεις και καλλιεργούν στους πολίτες αισθήματα φόβου και απειλών.
Η διόγκωση αυτού του ρεύματος δεν μπορούσε να μείνει αναπάντητη από τις δυνάμεις που εξακολουθούν να εμπνέονται και να πιστεύουν στην κοινωνική αλληλεγγύη, στην ειρηνική συνύπαρξη ανεξαρτήτως φυλής, φύλου και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων.
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είναι ένα σημαντικό, συμβολικό βήμα προς μια τέτοια κατεύθυνση. Προφανώς δεν είναι αρκετό αλλά τουλάχιστον σηματοδοτεί τη διάθεση ότι θα δοθεί μια σκληρή μάχη με τις δυνάμεις των εθνολαϊκιστών που σηκώνουν κεφάλι σε όλη σχεδόν την Ευρώπη.
