Το θέατρο πάει καλά –το λέμε και το ξαναλέμε. Κι αυτό είναι κάτι που το κοινό έμαθε να το αναγνωρίζει και να το στηρίζει. Κάθε νέα σεζόν, μια σειρά από παραστάσεις επιστρέφουν, επαναλαμβάνονται, γιατί άντεξαν στον χρόνο και δεν ολοκλήρωσαν τη διαδρομή τους πάνω στο σανίδι. Το ενδιαφέρον σε αυτές τις παραγωγές είναι ότι το κοινό τις ανακαλύπτει και τις «διαφημίζει» με τον πιο παλιό και κλασικό τρόπο, «από στόμα σε στόμα». Και δεν είναι λίγες. «Το Βήμα» επιλέγει επτά παραστάσεις, που έχουν αποδείξει ότι αξίζει να τις δει κανείς.
Η παράσταση σε κείμενο και σκηνοθεσία του Γιάννη Οικονομίδη που έχει ως αφετηρία τη «Στέλλα Βιολάντη» του Γρηγορίου Ξενόπουλου και ακούει στον τίτλο «Στέλλα κοιμήσου» μπαίνει αισίως στην τρίτη σεζόν της. Μια από τις πλέον επιτυχημένες παραγωγές της τελευταίας δεκαετίας, αυτή η «Στέλλα» που ξεκίνησε από τη Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» του Εθνικού Θεάτρου θα στεγάζεται από το προσεχές φθινόπωρο στο «Τζένη Καρέζη» της οδού Ακαδημίας και θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη. Με την ίδια ακριβώς διανομή, η παράσταση αποτελεί ένα ατόφιο κομμάτι της θεατρικής τέχνης. Με τον Στάθη Σταμουλακάτο στον ρόλο του πατέρα, την Ιωάννα Κολλιοπούλου, Στέλλα και τον Γιάννη Νιάρρο στον ρόλο του αδελφού της (οι δύο τελευταίοι μοιράστηκαν τα πρόσφατα βραβεία «Μελίνα» και «Χορν») να ηγούνται του θιάσου, το «Στέλλα κοιμήσου» επανέρχεται όπως έφυγε –με λίστες αναμονής….
«Το τίμημα» του Αρθουρ Μίλερ επιστρέφει στη σκηνή του Ιλίσια, έχοντας ολοκληρώσει μια πρώτη σεζόν (2017-2018) απόλυτης πληρότητας. Το ενδιαφέρον έργο του αμερικανού συγγραφέα φέρνει στην επιφάνεια και στη σκηνή τις επιπτώσεις του οικονομικού κραχ στον πυρήνα της οικογένειας. Η παράσταση όμως οφείλει την επιτυχία της στον Γιώργο Μιχαλακόπουλο που μέσα από τον ρόλο του Εβραίου Σάλμον μεταφέρει στο σανίδι τη θεατρική πείρα ενός μεγάλου υποκριτή. Σε σκηνοθεσία της Ιωάννας Μιχαλακοπούλου και με τους Γεράσιμο Σκιαδαρέση, Ρένια Λουιζίδου και Χρήστο Σαπουντζή.
Στον «Φάρο» του Κόνορ Μακ Φέρσον ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης σκηνοθετεί πέντε, μαζί με τον εαυτό του, άντρες ηθοποιούς, μέσα σε μια περιθωριακή ατμόσφαιρα που παίζει με τη ζωή, τον θάνατο, τις τύψεις και τις ενοχές, καθώς και με την απειλή της τιμωρίας. Κι όμως, η παρέα που παίζει χαρτιά και κινδυνεύει να τα χάσει όλα αφήνει στον «Φάρο» μια χαραμάδα ελπίδας, λίγο ήλιο, και προσθέτει στην παράσταση δύναμη. Οι Νίκος Ψαρράς –στην κορυφαία, ίσως, ερμηνεία του -, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Αιμίλιος Χειλάκης και Κ. Μαρκουλάκης συνθέτουν πράγματι μια ιδιότυπη παρέα… Στο Θέατρο Αθηνών.
Στον «Φεγγίτη» του Ντέιβιντ Χέαρ ο Δημήτρης Καταλειφός συναντά τη Λουκία Μιχαλοπούλου και μαζί ζωντανεύουν μια ανθρώπινη ιστορία με ερωτικό υπόβαθρο, μέσα σε ένα εξαιρετικά λειτουργικό και ρεαλιστικό σκηνικό. Δύο εραστές –εκείνον τον συναντάμε μετά τον θάνατο της γυναίκας του –γυρίζουν πίσω τον χρόνο προσπαθώντας να ανακαλύψουν τι τους ένωσε, τι τους χώρισε και αν θα μπορούσαν να ξαναπιάσουν το νήμα της κοινής τους ζωής. Στη φρέσκια μετάφραση της Μιρέλλας Παπαοικονόμου, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης σκηνοθετεί με ευαισθησία και λεπτότητα ανθρώπους, χαρακτήρες και καταστάσεις, επιβεβαιώνοντας τη δυσκολία των σχέσεων τότε, τώρα και πάντα και τον καθοριστικό ρόλο του πλούτου ή της φτώχειας. Παίζει και ο Μιχάλης Πανάδης. Στο θέατρο Εμπορικόν.
Ο Δράκος του Σέιχ Σου, Αριστείδης Παγκρατίδης, έτσι όπως τον έπλασε στο μυθιστόρημά του «Ο γύρος του θανάτου» ο Θωμάς Κοροβίνης αποτελεί την πρώτη ύλη στην παράσταση «Αρίστος» που σκηνοθετεί ο Γιώργος Παπαγεωργίου –και ανεβαίνει ξανά στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Εκεί έχει στηθεί, σχεδόν χειροποίητα, ένα μικρό σύμπαν που βασίζεται πρώτα από όλα στο μεράκι όλων των συντελεστών να κάνουν θέατρο. Την ίδια στιγμή όμως το αποτέλεσμα έχει όλα τα στοιχεία ενός επαγγελματικού θεάτρου και τρεις εξαιρετικούς ηθοποιούς: η Ελένη Ουζουνίδου, ο Μιχάλης Οικονόμου και ο Γιώργος Χριστοδούλου αλλάζουν ρόλους και διάθεση, μέσα σε ένα περιβάλλον που ασφυκτιά.
Στα «Μαθήματα πολέμου» η πρόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη να «μιλήσει» από σκηνής την Ιστορία, βρίσκει την πλήρη έκφρασή της: λόγος και ηθοποιός, υπό τους ήχους της μουσικής του Θοδωρή Οικονόμου, δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Σε έναν χώρο που πράγματι αγκαλιάζει το όλο εγχείρημα –στο Υποσκήνιο Β΄ της Αίθουσας «Αλεξάνδρα Τριάντη» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών –ο πόλεμος γίνεται μάθημα ζωής. Την επιλογή από τον Θουκυδίδη υπογράφει ο φιλόλογος Γιάννης Λιγνάδης, ενώ ιστορικός σύμβουλος στο εγχείρημα είναι η Ανδρονίκη Μακρή. Παίζουν, εκτός από τον ίδιο τον Δημήτρη Λιγνάδη, οι Aurora Marion, Βασίλης Αθανασόπουλος, Ανδρέας Καρτσάτος, Κώστας Νικούλι, Κατερίνα Πατσιάνη.
Στο «Ευχαριστημένο» η Μαρίνα Καραγάτση κάνει το προσωπικό δημόσιο και μοιράζεται με το κοινό στιγμές και πτυχές της ζωής του πατέρα της Μ. Καραγάτση. Με μια ειλικρίνεια που ενίοτε σοκάρει, γυρνά πίσω τον χρόνο και θυμάται –όχι με νοσταλγία, αλλά με διάθεση κάθαρσης. Σε διασκευή της Ερις Κύργια, που πήρε στα χέρια της το βραβευμένο μυθιστόρημα της Καραγάτση, και σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Τάρλοου, η παράσταση ξεπερνά το στενό οικογενειακό πλαίσιο και σχολιάζει μια ολόκληρη εποχή. Παίζουν: Καίτη Μανωλιδάκη, Σίσσυ Τουμάση, Σμαράγδα Σμυρναίου, Ειρήνη Δράκου, Χρήστος Μαλάκης. Στο Πορεία.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
