Σοκαριστικό, γενικώς. Στο άκουσμα, στην ανάγνωση, στην κατανόηση. Πόσω δε μάλλον στην αναπαραγωγή του. Είναι γεγονός όμως. Είναι εκείνη η ιστορία που αλλάζει τα δεδομένα όχι για τον Ολυμπιακό, αλλά για ολόκληρο το ελληνικό ποδόσφαιρο. Να λες Σούπερ Λίγκα, να κοιτάζεις στο εξώφυλλο και να αντικρίζεις τον… πρίγκιπα του παραμυθιού. Εναν αυθεντικό legend του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Τον Γιάγια Τουρέ που, ολοκληρώνοντας μια προφητεία, είναι και πάλι εδώ για να αλλάξει τις Κυριακές μας!
Οχι, ο Ολυμπιακός αν μη τι άλλο έχει παρελθόν και μάλιστα πλούσιο σε σχεδόν αντίστοιχες ιστορίες. Εχει στείλει μπόλικες φορές τον κόσμο του στο αεροδρόμιο, δίχως βαλίτσες για αναχώρηση, αλλά με υπομονή στην αναμονή έξω από την αίθουσα των αφίξεων! Η συγκεκριμένη όμως, όσο και αν ψάχνουμε, δεν έχει… ταίρι. Ο αφρικανός σουπερστάρ πιθανότατα ήταν το μεγαλύτερο όνομα free agent της ευρωπαϊκής αγοράς για το 2018. Αν έλεγε κανείς στις αρχές του καλοκαιριού πως ο Βαγγέλης Μαρινάκης θα έβρισκε κάποιον τρόπο να φέρει εις πέρας μια τέτοια ποδοσφαιρική «αρπαγή», θα τον περνούσαν μάλλον για τρελό. Εγινε όμως. Είναι γεγονός και εδώ και κάποια 24ώρα αποτελεί ένα από τα πρώτα θέματα συζήτησης στα μεταγραφικά της ποδοσφαιρικής Ευρώπης. Ενα μικρό θαύμα που προσγειώνει τον τέσσερις φορές στη σειρά (2011, 2012, 2013, 2014) καλύτερο ποδοσφαιριστή της Αφρικής στα μέρη μας!
«Θα γυρίσω»
«Θα γυρίσω» είχε πει κάποτε. Φλεβάρης του 2011 ήταν, στο περιθώριο εκείνου του φιλικού κατά της φτώχειας που διοργάνωσε ο Ολυμπιακός ανάμεσα σε φίλους του Ζιντάν και φίλους του Ρονάλντο. Δεν αμφέβαλλε κανείς για τις προθέσεις του. Για τον τρόπο ήταν που δεν έβγαινε… άκρη! Φαίνεται όμως πως καμιά φορά όλα γίνονται. Αρκεί το πάθος της υπέρβασης να συναντήσει έναν άνθρωπο ικανό να πραγματοποιήσει το… απίθανο! Τον ίδιο άνθρωπο που το καλοκαίρι του 2010 πήρε στα χέρια του πληγωμένους τους Ερυθρόλευκους και τους οδήγησε σε μια ακόμη περίοδο αυτοκρατορίας. Τον ίδιο άνθρωπο που αυτό το καλοκαίρι αποφάσισε «όλα από την αρχή» και όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα το εννοούσε. Η απόκτηση του Ζοσέ Σα ήταν η 18η προσθήκη στο ρόστερ. Ο Γιάγια Τουρέ θα είναι ο 19ος. Αν η ερώτηση λοιπόν από εδώ και στο εξής είναι «τι προλαβαίνεις να κάνεις μέσα σε ένα καλοκαίρι στο ποδόσφαιρο;», η απάντηση είναι τα «πάντα», και επιβεβαιώνεται με συνοπτικές διαδικασίες από την παρατήρηση της ερυθρόλευκης δράσης.
Ποδοσφαιρικός μύθος
Για τον Γιάγια Τουρέ και την καριέρα του τα λόγια είναι περιττά. Ποδοσφαιρικός μύθος. Ο άξονας πάνω στον οποίο τα εκατομμύρια ευρώ της Μάντσεστερ Σίτι έπιασαν τόπο, ώστε να επιβάλει τη δική της εποχή στην Πρέμιερ Λιγκ. Τρία πρωταθλήματα κατέκτησε από το 2010 μέχρι τον περασμένο Μάη ο 35χρονος άσος φορώντας «γαλάζια» (316 συμμετοχές, 71 γκολ, 50 ασίστ). Το ένα εξ αυτών μάλιστα (2013-14) το πήρε μόνος του. Υπερβολές; Μπορεί. Ξέρετε όμως κάποιον άλλον κεντρικό χαφ σε επίπεδο Πρέμιερ Λιγκ να ολοκληρώνει τη σεζόν με 20 γκολ και 9 ασίστ στο δυσκολότερο πρωτάθλημα του κόσμου; Ακόμη και σήμερα εκείνη η εξωφρενική σεζόν του μνημονεύεται ως μια από τις σπουδαιότερες «προσωπικές παραστάσεις» της Ιστορίας στο Νησί. Μια μπάντα του… ενός, που πήρε φόρα και έπαιξε τα πάντα.
Νωρίτερα, ως συμπαίκτης του Λιονέλ Μέσι στην καλύτερη Μπαρτσελόνα όλων των εποχών (2009), ο Γιάγια Τουρέ έγινε μέρος της κορυφαίας ομάδας του 21ου αιώνα. Της Μπάρτσα του Πεπ Γκουαρντιόλα που σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της κατακτώντας κάθε τίτλο που βρέθηκε στο διάβα της. Ο Πεπ ήθελε στη μεσαία γραμμή δίπλα στον Τσάβι τον Σέρχι Μπουσκέτς. Κανένα πρόβλημα: Ο Τουρέ έβγαλε… μάτια σαν κεντρικός αμυντικός. Ενας κλασικός box to box, που η μόνη θέση που δεν έχει αγωνιστεί στον άξονα είναι τερματοφύλακας, σιγά μη δεν έβρισκε την… άκρη.
Το καλοκαίρι του 2005
Για να το πάρουμε όμως με μια σειρά. Ο Γιάγια Τουρέ εμφανίστηκε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2005 από τη Μέταλουργκ του Ντονέτσκ. Προσωπική επιλογή του Τροντ Σόλιντ για τον Ολυμπιακό. Κατέκτησε το νταμπλ και έφυγε για το επίπεδο που έμοιαζε εξαρχής ποδοσφαιρικά πλασμένος. Μετά το πρώτο του Μουντιάλ (2006), μια χρονιά στο Πριγκιπάτο για τη Μονακό. Επειτα, τρία χρόνια στη Βαρκελώνη για την Μπάρτσα και από το καλοκαίρι του 2010 μέχρι να… καλοκαιριάσει στον αγγλικό Βορρά για λογαριασμό της Σίτι. Συνολικά οι αριθμοί του σε επίπεδο συλλόγων: 590 συμμετοχές, 96 γκολ και 68 ασίστ. Συν τις 101 (κατά άλλους 97, αλλά λίγη σημασία έχει) συμμετοχές με την εθνική ομάδα της Ακτής του Ελεφαντοστού (κατέκτησε το Κόπα Αφρικα το 2015) και τα 19 γκολ του με το εθνόσημο. Σχεδόν 700 αναμετρήσεις στο υψηλότερο επίπεδο.
Αν έχει ακόμη… καύσιμα στο ρεζερβουάρ; Η Σπαρτάκ Μόσχας, για να πάρει αυτή την απάντηση, έστρωσε στα πόδια του 9 εκατ. ευρώ. Η Βόλφσμπουργκ του έδωσε κλειστό διετές συμβόλαιο και την ευκαιρία να δοκιμάσει στην Μπουντεσλίγκα. Η Γουέστ Χαμ έκανε τα πάντα για να τον πείσει να μείνει στο Νησί. Ισως μια εξ αυτών να μπορούσε να πάρει την απάντηση που έψαχνε. Αν δεν ήταν αυτή η αίσθηση του απίθανου που χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό. Τα υπόλοιπα, λοιπόν, στο… χορτάρι!
Και μια και αναφερθήκαμε στον Ζοσέ Σα που από την Παρασκευή φορά… κόκκινα γάντια: Ο 25χρονος πορτογάλος τερματοφύλακας προσγειώθηκε στην Ελλάδα απευθείας από το ρόστερ της Πόρτο και από μια σεζόν με 21 συμμετοχές στην πρωταθλήτρια της χώρας του. Προσωπική επιλογή του Πέδρο Μαρτίνς, μια και οι δύο τους συνεργάστηκαν στη Μαρίτιμο.