«Από σήμερα ξεκινάμε με όραμα και αποφασιστικότητα για τη νέα εποχή της πατρίδας μας… Για να μην ξαναγυρίσουμε ποτέ πίσω στην Ελλάδα των ελλειμμάτων και της χρεοκοπίας». Είναι η ευπρόσδεκτη κατάληξη του διαγγέλματος του Πρωθυπουργού στην Ιθάκη την πρώτη ημέρα μετά τη λήξη των μνημονίων. Ακούγεται αισιόδοξη και θα τη χαιρετίζαμε, αν δεν είχε προτάξει σειρά ψευδών σε έναν γεμάτο εμπάθεια και μίσος φιλιππικό κατά των πολιτικών του αντιπάλων, που προοιωνίζεται μια σκοτεινή και γεμάτη κινδύνους συνέχεια στην απεγνωσμένη προσπάθεια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να διατηρήσουν την εξουσία.
Είπε: «Τα μνημόνια της λιτότητας επιτέλους τέλειωσαν».
Η αλήθεια είναι, ότι με σειρά νόμων που έχουν ήδη ψηφιστεί, η χώρα μας έχει δεσμευθεί σε νέες περικοπές συντάξεων, σε φορολόγηση των ασθενεστέρων λόγω μείωσης του αφορολογήτου, σε ποικίλες υποχρεώσεις που αφορούν τη δημόσια διοίκηση, τις ιδιωτικοποιήσεις, κ.ο.κ..
Είπε: «Η χώρα μας ανακτά το δικαίωμά της να ορίζει τις τύχες και το μέλλον της».
Η αλήθεια είναι ότι το δικαίωμα αυτό το είχε και επί περιόδου μνημονίων. Απόδειξη η βαριά φορολογία, παρά τη διαφωνία των δανειστών. Πάντως βαριές υποχρεώσεις ισχύουν και μετά τα μνημόνια, αφού ρητά έχουμε δεσμευθεί στην άτυπη μνημονιακή συνέχεια που έχουμε αποδεχθεί.
Είπε: «Σαν μια κανονική χώρα και χωρίς εξωτερικούς καταναγκασμούς».
Ομως ουδεμία κανονική χώρα υπόκειται στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η κυβερνώσα αριστεροδεξιά παράταξη και φυσικά καμία κανονική χώρα δεν την επισκέπτεται ανά τρίμηνο η ίδια όπως και επί μνημονίων τρόικα για να ελέγχει αν τηρούμε τις υποχρεώσεις στις οποίες έχουμε δεσμευθεί.
Είπε ακόμη: «Χωρίς άλλες θυσίες του λαού μας». Ομως και αυτό είναι ψευδές, αφού για να επιτυγχάνουμε υπερπλεονάσματα 3,5% στα δημόσια έσοδα έως το 2022 και 2% έως το 2060 (!) θα πρέπει να συνεχιστεί η εξοντωτική φορολογική επιβάρυνση.
Είναι απορίας άξιον πώς απαίτησαν οι δανειστές και δέχθηκαν οι κυβερνώντες αυτά τα υπερπλεονάσματα, όταν μάλιστα το σημερινό προβλεπόμενο είναι εν μέρει πλασματικό και αποτέλεσμα ενός συνδυασμού ασυνέπειας και αναλγησίας. Γιατί θα συρρικνωνόταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα αν το Δημόσιο εξοφλούσε τα δισεκατομμύρια τα οποία οφείλει σε προμηθευτές, εργολάβους, υπερωρίες και επιδόματα, αποζημιώσεις για απαλλοτριώσεις, επιστροφή φόρων, κ.ο.κ..
Ενα τμήμα του πλεονάσματος προέρχεται επίσης από τις επί χρόνια μάταια αναμενόμενες συντάξεις από δεκάδες χιλιάδες δικαιούχους. Το πλεόνασμα προκύπτει επίσης από τις δραστικές περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις, με αποτέλεσμα πλήθος δημόσια έργα να μην εκτελούνται, πράγμα που εμποδίζει την ανάπτυξη και συντηρεί την πρωτοφανή για ευρωπαϊκές χώρες ανεργία που μαστίζει την Ελλάδα. Ας προστεθεί εδώ και το προκλητικής αναλγησίας γεγονός ότι επί συνόλου 959.000 ανέργων εγγεγραμμένων στον ΟΑΕΔ μόνο 109.000 λαμβάνουν επίδομα ανεργίας. Οι υπόλοιποι 850.000 αφήνονται χωρίς πόρο ζωής. Θα ήταν μάλιστα σχεδόν διπλάσιοι αν πάνω από 500.000 προσοντούχοι νέοι μας δεν εγκατέλειπαν την Ελλάδα αναζητώντας σε άλλες χώρες εργασία και αξιοπρεπείς αποδοχές. Από αυτό το εν πολλοίς τεχνητό πλεόνασμα θα δοθούν και οι προαναγγελθείσες ψηφοθηρικές παροχές.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ