Πότε δηλώσατε για πρώτη φορά ευθαρσώς ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;
«Εχω μια ζωγραφιά κρεμασμένη στην κουζίνα μου. Απεικονίζει ένα μικρό κορίτσι πάνω σε μια θεατρική σκηνή. «Oταν μεγαλώσω, θα γίνω ηθοποιός, Λένα Παπαληγούρα, Α1 Δημοτικού» γράφει».
Ερμηνεύετε την Ηλέκτρα από την ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη, που περιοδεύει ανά την Ελλάδα. Τι διαφορετικό φέρει η δική σας Ηλέκτρα από τις προηγούμενες;
«Εκ των πραγμάτων, τα κείμενα αυτά σε υπερβαίνουν. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αμφιβάλλεις και να αποδεχθείς αυτή την αμφιβολία σου. Για εμένα, η Ηλέκτρα είναι ένα πρόσωπο βουτηγμένο στο πένθος, κυριευμένο από εμμονή και μίσος. Ενα αγρίμι είναι η Ηλέκτρα. Και είναι ένα απόλυτα τραγικό πρόσωπο. Γιατί μετά τη μητροκτονία, μολονότι ζούσε για να εκδικηθεί, όχι μόνο δεν λυτρώνεται, αλλά συνειδητοποιεί το μάταιο και τη φρίκη της πράξης της».
Κόρη του Αναστάση Παπαληγούρα και εγγονή των Παναγή Παπαληγούρα και Γεωργίου Ράλλη. Σας εκνευρίζει όταν βρίζουν τους πολιτικούς;
«Δεν με εκνευρίζει, γιατί όντως οι πολιτικοί έχουν ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το τι συμβαίνει στη χώρα. Βέβαια, μερίδιο ευθύνης έχουμε και όλοι εμείς που τους ψηφίσαμε. Ομως δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, δεν είναι όλοι οι πολιτικοί ίδιοι. Και όταν κατηγοριοποιείς τους ανθρώπους, δεν μπαίνεις στον κόπο να δεις ποιος πραγματικά αξίζει. Για εμένα, τον ωραιότερο μονόλογο στην «Ηλέκτρα» τον έχει ο Ορέστης: «H ευγένεια και η αρετή είναι κρυμμένα βαθιά μέσα στους ανθρώπους. Πρέπει να ψάξεις να τα βρεις. Πρέπει να τα γνωρίσεις»».
Από τον παππού σας τον Γεώργιο Ράλλη τι θυμάστε;
«Την ευγένειά του, την αξιοπρέπειά του, τη στάση του απέναντι στη ζωή. Δεν ήταν ο παππούς που θα σου έλεγε παραμύθια. Αλλά ήταν τρυφερός με τον τρόπο του. Τη μητέρα μου και τη θεία μου τις αποκαλούσε «γλυκιά μου». Θα ήθελα πολύ τη γνώμη του για όσα συμβαίνουν σήμερα, αλλά θα συζητούσα και άλλα μαζί του. Πέρα από πολιτικός άνδρας, ήταν ο παππούς μου. Και όταν είσαι παιδί, θεωρείς τα πράγματα λίγο δεδομένα. Και μετά ανακαλύπτεις νέα στοιχεία. Για παράδειγμα, έχω καταγωγή από την Κέρκυρα. Και δεν την ήξερα την Κέρκυρα. Την ανακάλυψα μέσα από μια ταινία που γύρισα εκεί».
Το επίθετό σας σάς δυσκόλεψε ή σας βοήθησε στην αρχή της καριέρας σας;
«Ούτε το ένα ούτε το άλλο, θα έλεγα. Ενδεχομένως να προκαλούσε μια περιέργεια σε κάποιον που θα λάμβανε ένα βιογραφικό και θα ήθελε να δει πώς είναι αυτή η κοπέλα από αυτή την πολιτική οικογένεια που αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Από εκεί και πέρα, ευτυχώς, η σκηνή είναι αμείλικτη».
Εσείς προβληματιζόσασταν για το πώς σας έβλεπαν οι άλλοι;
«Οταν έδωσα εισαγωγικές εξετάσεις, πέρασα στην πρώτη φάση στο Εθνικό Θέατρο και κόπηκα στη δεύτερη. Είχα στενοχωρηθεί. Εκ των υστέρων, σκέφτηκα ότι μου έκανε καλό που τελείωσα το Θέατρο Τέχνης, για πολλούς λόγους, αλλά και γιατί μπορεί να σκεφτόμουν ότι ενδεχομένως πέρασα στο Εθνικό εξαιτίας του επιθέτου μου. Γενικώς όμως ζω με την αμφιβολία, όχι λόγω ονόματος. Μάλλον λόγω χαρακτήρα. Συνεχώς αναρωτιέμαι αν είμαι ικανή για αυτή τη δουλειά».
Αμφιβάλλετε; Στο βιογραφικό σας συγκαταλέγεται και το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη».
«Hταν ωραίο. Μου έδωσε δύναμη, αλλά ο κάθε ρόλος είναι ένας νέος αγώνας».
Την καρφίτσα της Μελίνας τη φορούσατε;
«Τη φύλαγα σε θυρίδα. Την έβαλα μόνο την τελευταία ημέρα, προτού την παραδώσω στη Γιούλικα Σκαφιδά. Κυκλοφορούσα φορώντας τη στο σπίτι».
Τι θα βρει κανείς αν ανοίξει το ψυγείο σας;
«Ενα πολύ οργανωμένο ψυγείο, γιατί συγκατοικώ με τον φίλο μου και μαγειρεύουμε. Κάποια χρόνια πριν, θα έβρισκε έτοιμες, κομμένες σαλάτες και τυρί του τοστ».
Παντρεύεστε με τον πολιτικό μηχανικό Ακη Πάντο;
«Ναι. Εξ ου και το οργανωμένο ψυγείο! Δεν είναι κάποια μεγάλη απόφαση. Δεν θα αλλάξει κάτι επί της ουσίας. Απλά ο γάμος θα είναι και ένα ωραίο πάρτι για τους φίλους μας».
Θέλετε ένα παιδί;
«Πολύ!».
Δεν φοβάστε ότι θα πάει πίσω την καριέρα σας;
«Ας την πάει. Μετά θα δούμε τι θα κάνουμε…».
Υπάρχει κάποιο όνειρό σας που επαναλαμβάνεται;
«Μικρή έβλεπα ότι κατέβαινε το ταβάνι και με πλάκωνε. Τώρα, πριν από μια πρεμιέρα βλέπω όλα αυτά τα χαζά όνειρα που βλέπουμε οι ηθοποιοί: ότι ξεχνάς τα λόγια σου στη σκηνή, ότι βγαίνεις γυμνός, ότι παίζεις ρόλο από άλλο έργο. Ακούγεται κλισέ, αλλά συμβαίνει πραγματικά».
Ποια είναι η μεγαλύτερη πολυτέλεια που επιτρέπετε στον εαυτό σας;
«Μία φορά την εβδομάδα γεμίζω την μπανιέρα μέχρι πάνω και κάνω αφρόλουτρο. Ναι, το ξέρω, δεν είναι μια πολύ οικολογική συνήθεια…».
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 12 Αυγούστου 2018.
