Ωρα αλλαγής

Η τραγωδία της Ανατολικής Αττικής, η εκατόμβη των αδικοχαμένων συμπολιτών μας, αφήνει βαριά σκιά σε ολόκληρη τη χώρα.

Η φονική πυρκαγιά κλόνισε τους πάντες, μεταφέροντας κύματα ανασφάλειας και αβεβαιότητας σε όλους τους Ελληνες.

Και μαζί φανέρωσε τις αδυναμίες του κράτους, αλλά ιδιαιτέρως τις διοικητικές και πολιτικές ανεπάρκειες της κυβέρνησης, που μέχρι πρότινος κομπορρημονούσε ότι είναι η καλύτερη και αποτελεσματικότερη των τελευταίων δεκαετιών.

Αλλά δεν είναι μόνο η κυβέρνηση. Στην προκειμένη περίπτωση εξετέθη ανεπανόρθωτα προσωπικά ο Πρωθυπουργός. Τόσο γιατί αυτός και οι συνεργάτες του δεν κατάφεραν να ελέγξουν το μεγάλο κακό όσο και γιατί επιχείρησαν να αμβλύνουν τις δυσμενείς εντυπώσεις.

Εξαντλήθηκαν όλες τις προηγούμενες ημέρες σε επικοινωνιακού τύπου διαχείριση της κρίσης, με πρωτοφανή θρασύτητα και κυνισμό, προκαλώντας τα αισθήματα των πολιτών.

Οι περισσότεροι απέδωσαν δόλο στην κυβέρνηση και ορισμένοι έφθασαν να κατηγορούν τον ίδιο τον Πρωθυπουργό ότι επιχείρησε να τους παραπλανήσει το βράδυ της μοιραίας Δευτέρας, συμμετέχοντας σε εκείνη την κακοστημένη παράσταση δικαιολόγησης της πυρκαγιάς, την ώρα που ήταν ήδη στο χώμα δεκάδες άνθρωποι.

Η όλη εξέλιξη και η εμφανώς προβληματική διαχείριση της τραγωδίας βύθισαν στην κυριολεξία την κυβέρνηση και έπληξαν καίρια τον Πρωθυπουργό.

Για πρώτη φορά ο κ. Τσίπρας βρίσκεται στο κέντρο της κριτικής και δέχεται κύματα γενικευμένης αμφισβήτησης και αποδοκιμασίας.

Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος βρίσκονται σε εξέλιξη πρωτοφανείς συγκρούσεις, στο μέσον των οποίων βρίσκεται ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, οι ικανότητες του οποίου αμφισβητούνται πλέον ευθέως.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η πολιτική ηγεμονία Τσίπρα χάθηκε στα αποκαΐδια της μεγάλης πυρκαγιάς και ότι δεν έχει πια ούτε τις δυνάμεις ούτε τις δυνατότητες να ανατάξει το κόμμα και την κυβέρνησή του.

Οι κινήσεις εντυπωσιασμού και αντιπερισπασμού που προπαρασκευάζει με τις μπουλντόζες κατά των αυθαιρέτων μάλλον θα επιδεινώσουν την ήδη προβληματική εικόνα της κυβέρνησης, παρά θα βελτιώσουν τη θέση της.

Κοινή είναι η πεποίθηση ότι το όλο σύστημα της τρέχουσας διακυβέρνησης αποσταθεροποιείται.

Πράγμα που ήδη συζητείται στις δυτικές πρεσβείες στην Αθήνα και εκφράζονται αμφιβολίες πια για το αν η χώρα μπορεί να εκμεταλλευθεί τις όποιες ευκαιρίες οικονομικής προόδου μπορεί να προσφέρει η έξοδος από το πρόγραμμα διάσωσης.

Επίσης, διεθνή επενδυτικά σχήματα που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την Ελλάδα ανέμεναν με προσμονή την έξοδο από το πρόγραμμα, όπως και την παρεπόμενη έξοδο στις αγορές, προκειμένου να τοποθετηθούν με ασφάλεια στη χώρα.

Τραπεζίτες και επιχειρηματίες επισημαίνουν τώρα ότι μετά το τελευταίο τραγικό γεγονός ο πολιτικός κίνδυνος επανέκαμψε, γεγονός που κατά πάσα πιθανότητα θα παρατείνει το καθεστώς αναμονής και αναστολής των όποιων επενδυτικών σχεδίων.

Εξάλλου οι αγορές αποτίμησαν ήδη τον επανακάμψαντα πολιτικό κίνδυνο, κάτι που αποτυπώθηκε στην άνοδο των επιτοκίων των δεκαετών ελληνικών ομολόγων, το ύψος των οποίων υπερέβη και πάλι το 4%.

Με άλλα λόγια, έτσι όπως ήλθαν τα πράγματα, με την κυβέρνηση αποσταθεροποιημένη, να παλεύει για τη δική της πια διάσωση, περιορίζονται στον μέγιστο βαθμό οι δυνατότητές της να αξιοποιήσει τις όποιες ευκαιρίες μπορεί να προσφέρει η έξοδος από τα μνημόνια.

Για να μη μακρηγορούμε, μια κυβέρνηση αμφισβητούμενη και αποσταθεροποιημένη εμποδίζει παρά ευνοεί την όποια πρόοδο αναμένουν και προσδοκούν οι πολίτες.

Οταν διαμορφώνονται συνθήκες αποδοκιμασίας, αποσταθεροποίησης και ανημπόριας, δεν υπάρχουν διλήμματα.

Τώρα η μόνη οδός που μένει στη χώρα είναι αυτή της πολιτικής αλλαγής.

Μόνη υποχρέωση του αμφισβητούμενου και ανήμπορου Πρωθυπουργού είναι αυτή των εκλογών. Τίποτε άλλο.