Το εφετινό καλοκαίρι δεν είναι όπως τα άλλα. Και δεν είναι μόνο επειδή ζούμε αυτή την απίστευτη τραγωδία με τις φωτιές, που ουσιαστικά επιβεβαίωσε αυτό που όλοι γνωρίζαμε. Οτι δηλαδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει κράτος. Ή μάλλον υπάρχει ένα «αποτυχημένο κράτος». Αυτό που διεθνώς χαρακτηρίζεται ως «Failed State» και κατατάσσει τη χώρα μας στη χορεία των τριτοκοσμικών χωρών. Πέρα όμως από τη δυσάρεστη αυτή διαπίστωση, το γεγονός είναι ότι το καλοκαίρι αυτό ταυτίζεται και με μια περίοδο συγκλονιστικών ανατροπών στις διεθνείς σχέσεις και στην κλιματική αλλαγή. Από την υπερθέρμανση του πλανήτη με την πρωτοφανή άνοδο της θερμοκρασίας στις βόρειες χώρες, τις πλημμύρες και την ξηρασία ταυτόχρονα, έως τη συνεχή άνοδο της Ακροδεξιάς και των αυταρχικών καθεστώτων στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με την εκτός ορίων πορεία του ισχυρότερου ηγέτη του κόσμου που έχει ανατρέψει παραδοσιακές συμμαχίες, θέτοντας το καίριο ερώτημα για το πού θα κατάληξουν όλα αυτά.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το 2018 θα συμπεριληφθεί στις χρονιές εκείνες που άλλαξαν την πορεία της αθρωπότητας, όπως συνέβη και το 1968, που έφερε τότε έναν νέο αέρα ελευθερίας και ελπίδας. Πενήντα χρόνια αργότερα ουσιαστικά κλείνει η μεταπολεμική περίοδος, που είδε την ανάπτυξη της διατλαντικής συνεργασίας και την προώθηση της ευρωπαϊκής ιδέας, με στόχο να μην επαναληφθούν τα μοιραία λάθη που είχαν οδηγήσει σε δύο Παγκοσμίους Πολέμους σε διάστημα μιας γενιάς στο πρώτο ήμισυ του 20ού αιώνα. Προφανές είναι ότι κανένα από τα φιλόδοξα σχέδια για αναβίωση του ευρωπαϊκού οράματος δεν έχει προχωρήσει, ενώ αντίθετα προχωρούν ακάθεκτα τα εθνοκεντρικά σχέδια των ακροδεξιών ηγετών στην Ιταλία και στην Ουγγαρία, με τον πρόεδρο Τραμπ να επιδοκιμάζει ανοιχτά τα σχέδια αυτά και τον περιβόητο πρώην σύμβουλο του Στίβεν Μπάνον να οργανώνει μια «Μαύρη Διεθνή» σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Και όλα αυτά τη στιγμή που είναι φανερή η αποτυχία στην αντιμετώπιση του γνωστού προσφυγικού προβλήματος, με αποτέλεσμα να γιγαντώνεται η αντίδραση των πολιτών που υποκύπτουν στο θέλγητρο της εθνικής περιχαράκωσης. Εκδηλώνεται έτσι ένα γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης των μετριοπαθών κεντροδεξιών και κεντροαριστερών δυνάμεων που κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια στην Ευρώπη. Οπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες η εκλογή Τραμπ σηματοδότησε τη χρεοκοπία των φιλελεύθερων ελίτ του δικομματισμού. Πρόκειται λοιπόν για εξαιρετικά σημαντικές πολιτικές ανατροπές γενικότερα, οι οποίες είναι προς το παρόν άγνωστο πού θα οδηγήσουν τελικά. Αντίθετα, βλέπουμε καθημερινά να γιγαντώνονται τα αρνητικά αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής, που οφείλονται στην ασύδοτη εκπομπή τεράστιων ποσοτήτων άνθρακα στην ατμόσφαιρα, οι οποίες συμβάλλουν όχι μόνο στην άνοδο της θερμοκρασίας, αλλά και στα συνεχώς επαναλαμβανόμενα ακραία καιρικά φαινόμενα. Πληρώνουμε δηλαδή τα λάθη δεκαετιών που οδήγησαν στην απίστευτη καταστροφή του αέρα που αναπνέουμε.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
