Μπορεί οι περισσότεροι ξένοι ηγέτες να εξέφρασαν τη λύπη τους και τη συμπαράστασή τους προς τον ελληνικό λαό για την τεράστια ανθρώπινη τραγωδία που προκάλεσαν οι πυρκαγιές, ελάχιστη όμως υπήρξε η ουσιαστική βοήθεια που προσφέρθηκε τις κρίσιμες αυτές στιγμές.
Το περίεργο μάλιστα είναι ότι τη στήριξή του στην ελληνική κυβέρνηση εξέφρασε και ο πρόεδρος της Τουρκίας δηλώνοντας έτοιμος «απέναντι σε μια τέτοια οδυνηρή κατάσταση» να παράσχει κάθε είδους βοήθεια. Και ναι μεν η βοήθεια αυτή δεν έγινε γνωστό αν έφθασε ποτέ, αυτό όμως που έγινε γνωστό είναι ότι την ημέρα ακριβώς που γινόταν η δήλωση αυτή ένα ζεύγος τουρκικά κατασκοπευτικά αεροσκάφη και μια τετράδα οπλισμένων F-16 παραβίασαν 35 (!) φορές τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο. Ωραία βοήθεια δηλαδή, που αν συνδυαστεί με ανάλογες δηλώσεις του τούρκου υπουργού Εξωτερικών προς τον έλληνα ομολόγό του, τη στιγμή που επαναλάμβανε τις απειλές για γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου, δείχνει το μέγεθος της τουρκικής υποκρισίας.
Δεν θέλει λοιπόν και πολλή σκέψη για να γίνει αντιληπτό ότι βρισκόμαστε πολύ μακριά από το κλίμα που είχε επικρατήσει το 1999, όταν το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς έπληξαν και τις δύο χώρες δύο φοβεροί φονικοί σεισμοί που προκάλεσαν την αμέση αντίδραση των πολιτών και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, με την αποστολή σημαντικής ανθρωπιστικής βοήθειας και συνεργείων διάσωσης. Ηταν η περίοδος της «Διπλωματίας των σεισμών», που οδήγησε στην καλύτερη ίσως στιγμή των πολυκύμαντων ελληνοτουρκικών σχέσεων μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η διπλωματική αυτή προσέγγιση θύμισε μια ανάλογη που είχε προηγηθεί της αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας. Τότε που οι ομάδες πινγκ πονγκ των δύο χωρών είχαν δώσει μια σειρά αγώνων με αποτέλεσμα να καθιερωθεί ο όρος «Διπλωματία του πινγκ πονγκ».
Γεγονός που δείχνει ότι συχνά οι απευθείας επαφές μεταξύ δύο λαών που θεωρείται ότι διάκεινται εχθρικά ο ένας απένατι στον άλλον οδηγούν τελικά και τις κυβερνήσεις να ακολουθήσουν τον δρόμο της συνεννόησης. Διότι είναι αναμφιβήτητο ότι οι δύο λαοί που κατοικούν στις δύο πλευρές του Αιγαίου περισσότερα θα είχαν να κερδίσουν από μια συνεργασία μεταξύ τους σε όλα τα επίπεδα (και κυρίως τώρα στον τουρισμό) παρά από μια χρονίζουσα πολιτική αντιδικία που οδηγεί στην επικίνδυνη αντιπαράθεση.
Δεν θα ήταν καλύτερα τα λεφτά που ξοδεύουμε τώρα για την αγορά των πανάκριβων μαχητικών αεροπλάνων να τα ξοδεύαμε για την αγορά νέων Canadair και γενικότερα για τον αναγκαίο εξοπλισμό της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, όταν, τελικά, κινδυνεύουμε πολύ περισσότερο από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες παρά από την τουρκική επιθετικότητα; Ο τρομακτικός αριθμός των νεκρών το αποδεικνύει.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
