Είναι εν τέλει η Πολιτική υπόθεση απρόβλεπτη και εν πολλοίς παρακινδυνευμένη.
Πολυπαραγοντική η άσκησή της, εκτεθειμένη η ίδια σε πλήθος μη ελεγχόμενων παραγόντων και συνθηκών, δεν κινείται σχεδόν ποτέ γραμμικά, όπως υποθέτουν και υπολογίζουν οι κατά καιρούς ηγήτορές της.
Ιδιαιτέρως όταν ασκείται τυχοδιωκτικά, χωρίς αρχές, χωρίς κανόνες και συνέπεια, χωρίς υποτυπωδώς πολιτικά και ιδεολογικά συνεκτικό σχέδιο.
Η περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι χαρακτηριστική. Το συγκεκριμένο σχήμα πολιτεύθηκε κατά τρόπο απόλυτα τυχοδιωκτικό.
Στα χρόνια της αντιπολίτευσης καβάλησε το λαϊκιστικό αντιμνημονιακό κύμα και έχτισε την άνοδό του στην εξουσία προπηλακίζοντας και λοιδορώντας τους αντιπάλους του.
Ο λόγος του υπήρξε επιθετικός, άκαμπτος, χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς μέτρο και υπολογισμούς για την επόμενη μέρα.
Και όταν κερδήθηκε η εξουσία και ήλθε αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα άργησε να προσαρμοστεί.
Επέμεινε στα ατελή σχήματα που είχε συγκροτήσει και στην περιορισμένη παράσταση που είχε διαμορφώσει για τη χώρα και τα προβλήματά της.
Ετσι, έφερε την Ελλάδα στο χείλος της αβύσσου και χρειάστηκε το καλοκαίρι του 2015 να κάνει στροφή 180 μοιρών και να αναλάβει επιπρόσθετα βάρη προκειμένου να επιτύχει μια ακριβότερη και απαιτητικότερη διάσωση.
Τρία χρόνια μετά και αφού αποδέχθηκε όσα αρνιόταν πειθαρχώντας στην τρόικα και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σχεδίαζε την έξοδο από τα μνημόνια, ετοίμαζε γιορτές και πανηγύρεις, ελπίζοντας να ρεφάρει και να κατευθυνθεί με κάποια θετικά αποτελέσματα στις επόμενες εκλογές.
Η φονική πυρκαγιά της Ανατολικής Αττικής αναίρεσε τους όποιους σχεδιασμούς.
Ομως και αυτό το τόσο συγκλονιστικό γεγονός δεν προέκυψε εξ Αποκαλύψεως. Η αδυναμία αποτελεσματικής διαχείρισης της πυρκαγιάς πηγάζει και αυτή από τις κρατούσες αντιλήψεις και τις επιλογές του κόμματος.
Αξιολογώντας τα αρμόδια πρόσωπα αναδεικνύονται σχεδόν αυτόματα τα επιχειρησιακά και άλλα ελλείμματα των υπευθύνων.
Γνωρίζοντας και τις πάγιες αντιλήψεις της Αριστεράς, που θέλει τους θεσμούς πρωταγωνιστές και τα πρόσωπα δευτεραγωνιστές, μάλλον πρέπει να θεωρήσει κανείς νομοτελειακή την εξέλιξη.
Κοινώς, η τάση του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ είναι χαοτική παρά ορθολογική.
Σε μια ανορθολογική χώρα σαν την Ελλάδα πολιτικά σχήματα με τη δομή του κυβερνώντος κόμματος είναι ικανά να την οδηγήσουν πιο κοντά στο χάος παρά σε οτιδήποτε άλλο.
Αυτό πηγάζει από την ιστορία και τη δομή του και αυτό συμβαίνει σήμερα, ως συνέπεια και αποτέλεσμα του επικρατούντος ανορθολογισμού στο εσωτερικό του και του συνυπάρχοντος πολιτικού τυχοδιωκτισμού.
Είπαμε, η εξίσωση της Πολιτικής είναι πολυπαραγοντική και στην προκειμένη περίπτωση, επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ, τα μαθηματικά του χάους τής ταιριάζουν απόλυτα…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
