Οι μαρτυρίες των πολιτών που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι και στη Ραφήνα είναι άκρως αποκαλυπτικές, δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών.
Η φωτιά υποτιμήθηκε, η Πυροσβεστική πιάστηκε στον ύπνο, οι δυνάμεις ήταν περιορισμένες, ο συντονισμός μηδενικός και οι Αρχές ασυντόνιστες και βραδυπορούσες.
Με άλλα λόγια, χάθηκε ο έλεγχος από την πρώτη ώρα.
Η φωτιά δεν κατέστη δυνατό να συγκρατηθεί, πέρασε τη Λεωφόρο Μαραθώνος, η κυκλοφορία διεκόπη, οι δρόμοι μπλόκαραν και μόνη διέξοδος για τους κακότυχους συμπολίτες μας απέμεινε η θάλασσα.
Με τη διαφορά ότι δεν ενημερώθηκαν εγκαίρως να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και όταν αντελήφθησαν τον κίνδυνο ήταν πλέον αργά. Το θερμικό φορτίο των πυρακτωμένων πεύκων έτρεχε ταχύτερα από τη φωτιά, δυσχέραινε τις κινήσεις των απελπισμένων που έψαχναν μέσα στους καπνούς να βρουν τα δύο δρομάκια – τα μόνα που επέτρεψε η αυθαίρετη δόμηση – για να φθάσουν στη θάλασσα.
Κάπως έτσι διαμορφώθηκε μια αλυσίδα καταστροφής και φθάσαμε στην εκατόμβη των νεκρών.
Το γεγονός είναι βαρύ και ασήκωτο, δεν επιτρέπει καμία δικαιολογία ούτε επιείκεια.
Αρμόδιοι υπουργοί, περιφερειάρχες, δήμαρχοι, επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας, της Πυροσβεστικής και της Τροχαίας φέρουν βαρύτατες ευθύνες για το μεγάλο κακό που βρήκε τη χώρα.
Απεδείχθησαν μικροί και ανάξιοι να χειρίζονται δημόσιες υποθέσεις, δεν αξίζουν την εμπιστοσύνη μας.
Το δυστύχημα είναι ότι το γνωρίζουν οι ίδιοι όπως μαρτυρεί η ενοχική τους στάση και συμπεριφορά.
Εχουν περάσει τόσες μέρες από τη συμφορά και δεν έχει τολμήσει ούτε ένας να πλησιάσει στο θυσιαστήριο του θανατηφόρου κράτους.
Κρύβουν και κρύβονται.
Ας μην αυταπατώνται όμως.
Οι ευθύνες τους θα αποκαλυφθούν και η καταδίκη τους θα επέλθει. Γιατί απλούστατα οι πολίτες γνωρίζουν πια.
