Είναι πλέον φανερό ότι η ερήμην του ελληνικού λαού και του συνόλου της αντιπολίτευσης συνυπογραφή της χειρότερης μειοδοτικής, στα πανευρωπαϊκά χρονικά, συμφωνίας των Πρεσπών, όλη λοιπόν αυτή η μονομερής επιστράτευση της γλυκανάλατης και ιλαράς μεικτής ελληνο-σκοπιανής πολιτικής τριανδρίας, (Τσίπρας-Ζάεφ-Κοτζιάς), έχει ήδη οδηγήσει τους ίδιους τους συνυπογράφοντες την επονείδιστη μειοδοτική συμφωνία, στο τραγικό σημερινό αδιέξοδο ενός πρωτοφανούς αυτοδιασυρμού τους, αλλά και διασυρμού της ίδιας της πατρίδας μας, στο διεθνές διπλωματικό προσκήνιο.
Τη χαριστική βολή, σε όλη αυτή την παρωδία των διπλωματικών ακροβατισμών της ελληνοσκοπιανής πολιτικής τριανδρίας, την έδωσε ο ίδιος ο Ν. Κοτζιάς, ο οποίος, στην προσπάθειά του να μετριάσει τις πανταχόθεν αποδοκιμασίες για την «συμφωνία» των Πρεσπών, προχώρησε στην απέλαση δύο Ρώσων διπλωματών και στην απαγόρευση εισόδου σε δύο ακόμη Ρώσους πολίτες.
Μάλιστα ο ίδιος, χωρίς να δώσει ονόματα και ιδιότητες αναφέρθηκε σε κατασκοπευτική δράση των ανώνυμων αυτών «κατηγορουμένων», (Ελλήνων και Ρώσων), με στόχο όπως ο ίδιος ισχυρίσθηκε, τη «δυσφήμιση και την ανατροπή» της συμφωνίας των Πρεσπών.
Επακολούθησε το ψυχρό ντους από τη Ρωσίδα εκπρόσωπο Μαρία Ζαχάροβα, που εγκάλεσε τόσο τον Ν. Κοτζιά, όσο και τον Ζόραν Ζάεφ, ως υπευθύνους αντιρωσικής συμπεριφοράς.
Όμως, η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της ρωσικής ανοχής, στη χωρίς πρόσωπα υπευθύνων, επίθεση, κατά της ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια και ιδιαίτερα στην Ελλάδα και τα Σκόπια, ήταν η χαμηλού και μαχαλομαγκίστικου επιπέδου φράση του Ν. Κοτζιά, που κυριολεκτικά κουρελιάζει τους κανόνες της διπλωματικής αβροφροσύνης: «Τελείωσε η εποχή που η διπλωματία ήταν να κάνεις την κότα. Είναι μια πρακτική «που κάνει για κοτέτσι».
Τόσο το χυδαίο και περιθωριακών κύκλων προσφιλές γλωσσικό ιδίωμα του Ν. Κοτζιά, όσο και η περιφρόνησή του προς την διπλωματική ευγένεια και την προσήνεια, αρκούν νομίζω να τον κατατάξουν στους πιο προωθημένους κύκλους, όχι μόνον αντιδιπλωματικής, αλλά και αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Και περιττεύει νομίζω η αναμονή της καταδίκης του και της καθαίρεσής του από τον πολιτικό του προϊστάμενο Αλ. Τσίπρα, ο οποίος με την ανοχή και την ενθάρρυνση παρόμοιων συνεργατών του (Τόσκας κ.α.) μάλλον επιβραβεύει, αντί ν’ αποκηρύσσει τους επιλήσμονες των καθηκόντων τους…
Ακόμη όμως και αν υποτεθεί ότι ο Αλ. Τσίπρας, σ’ έναν ενδεχόμενο ανασχηματισμό του υπουργικού του συμβουλίου, αντικαταστήσει με άλλον τον σημερινό υπουργό Εξωτερικών, η κίνησή του αυτή ουδόλως θα συγκινήσει το πανελλήνιον. Διότι, ήδη, ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας έχει γίνει στόχος από αντικυβερνητικές ομοβροντίες σ’ όλη την ελληνική επικράτεια…
Είναι άραγε τυχαίο ή συμπτωματικό ότι σύμφωνα με πληροφορίες, από την ιστοσελίδα iefimerida, ο Αλ. Τσίπρας αποφάσισε ν’ ακυρώσει στην Πνύκα, σ’ αυτό το ιερό τέμενος της Εκκλησίας του Δήμου τα «επινίκια» της «εξόδου» από την ισόβια υποταγή στα συγκεκαλυμμένα νέα επαχθέστερα μνημόνια;
Αν όντως η …θεία φώτιση τον έχει οδηγήσει σε παρόμοιες αποφάσεις, ε λοιπόν ούτε αυτό θα εσήμαινε, ότι ετοιμάζει μια όσο το δυνατόν λιγότερο εξευτελιστική αποχώρησή του, από το κυβερνητικό προσκήνιο-εκτός εάν επιμένει να επαληθεύει το «πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι»!..
Υ.Γ. Ο Ν. Κοτζιάς σαρξ εκ της σαρκός του δόγματος «Μας φτύνουν. Δεν πειράζει. Σηκώστε ομπρέλα. Βροχούλα είναι, θα περάσει», πήρε άρον-άρον πίσω τα … ευφυολογήματα για κότες και κοτέτσια, εναντίον της ρωσικής διπλωματίας. Και αναμένοντας τον τερματισμό των κουτοπόνηρων «αστεϊσμών» του, με αδυσώπητους ρωσικούς διπλωματικούς κόλαφους, έσπευσε να πλέξει το εγκώμιο του Ρώσου ΥΠΕΞ Σεργκέϊ Λαβρόφ λέγοντας: «Θεωρώ (τον Λαβρόφ) έναν από τους καλύτερους διπλωμάτες, που έχει το διεθνές στερέωμα»! Πού επομένως κολλάνε οι δειλές κότες με τα κοτέτσια στα λόγια του Έλληνα ΥΠΕΞ; Μήπως στον ίδιο;
Έργο Τούρκων εμπρηστών;
Η ιστοσελίδα News 247 επαναφέρει στην επικαιρότητα την αποκάλυψη του πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας Μεσούτ Γιλμάζ, σύμφωνα με την οποία οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες είχαν ανάμειξη στις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα, στην περίοδο 1995-1997. Σύμφωνα με το News 247, ο Γιλμάζ ενοχοποιεί ευθέως για τις πυρκαγιές αυτές την τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ που εσκόπευε να πλήξει τον ελληνικό τουρισμό και εν γένει την ελληνική οικονομία.
Από την πλευρά του, ο υπουργός «προστασίας;» του πολίτη Ν. Τόσκας, φαίνεται να εγκαταλείπει την προσφιλή τακτική των ίσων αποστάσεων ανάμεσα σε θύματα και θύτες δηλώνοντας: «Δεν είναι και τόσο αθώες αυτές οι πυρκαγιές (…) όμως όλα αυτά δεν μπορούν να μη μας βάλουν σε σκέψεις». Και τώρα οι δικές μας παρατηρήσεις και τα ερωτηματικά:
Είναι τυχαίο και συμπτωματικό, ότι οι προχτεσινές «πυρκαγιές» εκδηλώθηκαν ταυτοχρόνως σε πολλά μέτωπα και μάλιστα στην πιο πυκνοκατοικημένη τουριστική-παραθεριστική περιοχή της παραθαλάσσιας Ανατολ. Αττικής; Μιλούμε επομένως για πυρκαγιές ή για καραμπινάτους ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ;
Γιατί η ΕΥΠ που είναι επιφορτισμένη με την αντικατασκοπεία μάλλον περί άλλα τυρβάζει, φορτώνοντας σχεδόν όλες τις πράξεις που παραβιάζουν τα ελληνικά συμφέροντα στη Ρωσία και εναρμονιζόμενη προς την ελληνική υποστήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, αφήνει ασύδοτη την τουρκική ΜΙΤ, που αλωνίζει σε όλη την ελληνική επικράτεια;
