Είναι ο καλύτερος τρόπος για να προβάλεις διεθνώς μια γκαλερί. Στο Μέιφερ του Λονδίνου ο εκθεσιακός χώρος «Lazinc Sackville» του κυπριακής καταγωγής Στιβ Λαζαρίδη δείχνει έργα του Μπάνκσι. Μάλιστα όχι όποια κι όποια, αλλά τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, συγκεκριμένα τα «Banksy Greatest Hits 2002-2008», όπως είναι ο τίτλος της έκθεσης. Και όπως κάθε συλλογή που αποσκοπεί στο να συμπυκνώσει το έργο ενός καλλιτέχνη και να έχει και απήχηση σε ένα πιο ευρύ κοινό, εστιάζει σε καμβάδες ζωγραφισμένους με την τεχνική του στένσιλ, σε γλυπτά και σε χαρακτικά και σε ορισμένα από τα πιο γνωστά έργα του. Οπως το «Show me the Monet» (2005), έναν πίνακα στον οποίο «Η γέφυρα και η λίμνη με τα νούφαρα» (1899) του ιμπρεσιονιστή ζωγράφου Κλοντ Μονέ διανθίζεται με πεταμένα καρότσια σουπερμάρκετ, μια πικρή υπενθύμιση της εμπορευματοποίησης της τέχνης. Ή το σήμα κατατεθέν έργο του «Girl and Balloon» (2006), με το κοριτσάκι που βλέπει το κόκκινο μπαλόνι του σε σχήμα καρδιάς να ανεβαίνει προς τον ουρανό, ένα ολίγον γλυκανάλατο έργο, είναι η αλήθεια (δεν ξέρω αν προκαλεί έκπληξη ότι ο Τζάστιν Μπίμπερ το έχει «χτυπήσει» σε τατουάζ), το οποίο πρωτοεμφανίστηκε στη γέφυρα του South Bank το 2002. Αναμενόμενα είναι και το μεγάλο σουξέ της συλλογής. Τουλάχιστον σύμφωνα με την άποψη των Βρετανών, οι οποίοι το είχαν ψηφίσει ως το πιο αγαπημένο τους έργο το 2017, πιο πάνω ακόμη και από έργα των Τζον Κόνσταμπλ ή του Ντέιβιντ Χόκνεϊ.
Ολα τα έργα προέρχονται από ιδιωτικές συλλογές και είναι μία από τις λίγες φορές που συγκεντρώνονται στον ίδιο χώρο. Γιατί εκτός από τον δρόμο και από τα σπίτια ή τα θησαυροφυλάκια των ιδιωτών, δεν υπάρχουν έργα του Μπάνκσι σε μουσεία ή δημόσιες συλλογές. Ωστόσο, όπως γράφεται στον βρετανικό Τύπο, η Sincura Arts, μια ομάδα που μεταξύ άλλων διασώζει έργα του από τους δρόμους, τους βανδαλισμούς και τις κλοπές, σκοπεύει να ανοίξει ένα μουσείο Street Art στο Λίβερπουλ το 2019.
Προς το παρόν, ορδές αναμένεται να κατακλύσουν την γκαλερί της οδού Σάκβιλ που άνοιξε το 2016 ο πρώην συνεργάτης (φωτογράφος και γκαλερίστας) του Μπάνκσι, Στιβ Λαζαρίδης, μαζί με τον Γουισάμ Αλ Μάνα, έναν μεγιστάνα και συλλέκτη από το Κατάρ. Ωστόσο, η έκθεση πραγματοποιείται χωρίς την έγκριση του Μπάνκσι. Ο άγνωστης ταυτότητας καλλιτέχνης, ο οποίος παραμένει ασύλληπτος, κυριολεκτικά και μεταφορικά, είχε μεν συνεργαστεί με τον Λαζαρίδη από το 1997 έως το 2008, αλλά από τη στιγμή που τα «έσπασαν» έπαψαν να μιλάνε. Μάλιστα στην ιστοσελίδα banksy.co.uk, ο καλλιτέχνης από το Μπρίστολ διευκρινίζει ότι δεν έχει καμία σχέση μαζί του, αλλά και με καμία άλλη εμπορική γκαλερί. Εστω κι έτσι, ο Λαζαρίδης δεν βγαίνει χαμένος. Για παράδειγμα, το 2006 είχε αγοράσει ένα από τα πολλαπλά του έργου «Love Is In The Air»(2006) για 300 δολάρια. Σήμερα, η εικόνα του κουκουλοφόρου που πετάει μια ανθοδέσμη αντί για μολότοφ πωλείται ακόμη και για 248.667 δολάρια από τους Bonhams (όπως συνέβη δηλαδή το 2013). Για τους θαυμαστές της δουλειάς και της ακτιβιστικής δράσης του Μπάνκσι λίγη σημασία έχει αυτή η λεπτομέρεια. Στο άκουσμα και μόνο του ονόματος τα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα παίρνουν φωτιά και η συζήτηση για τον άφαντο street artist αναζωπυρώνεται.
«Banksy, Greatest Hits: 2002-2008»: «Lazinc Sackville», Μέιφερ, Λονδίνο, έως τις 25/8.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
