Για μια ακόμα φορά όλη η Ελλάδα συγκλονισμένη θρηνεί τον τραγικό χαμό δεκάδων συνανθρώπων μας μέσα σε συνθήκες απίστευτης φρίκης λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της πρωτεύουσας. Ολόκληρες οικογένειες ,μικρά παιδιά, γέροντες έγιναν παρανάλωμα μιας φονικής κόλασης που ισοπέδωσε ανθρώπινες ζωές και περιουσίες.
Οι συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή ήταν πράγματι ακραίες.Αλλά δεν μπορούν να αποτελούν άλλοθι για κανένα. Είμαστε η χώρα που ζούμε διαρκώς επαναλαμβανόμενες τραγωδίες ,χωρίς δυστυχώς να διδασκόμαστε από τα λάθη και τις απώλειες. Μιλάμε εκ των υστέρων συνήθως, για τις πράγματι υπεράνθρωπες προσπάθειες πυροσβεστών, σωστικών συνεργείων,αστυνομικών, αλλά αδυνατούμε να προλάβουμε ή τουλάχιστον να περιορίσουμε τις τραγωδίες.
Από το 1980 η ευρύτερη περιοχή της Αττικής καίγεται ανά σχεδόν τακτά χρονικά διαστήματα,αλλά οι μηχανισμοί πρόληψης και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών είναι μονίμως ανεπαρκείς και ελλειμματικοί, τα σχέδια προστασίας και διάσωσης οργανωμένα στα χαρτιά αλλά ανεφάρμοστα στην πράξη.
Πράγματι αυτήν την ώρα προέχει η συμπαράσταση στις οικογένειες των θυμάτων η αποκατάσταση μιας στοιχειώδους ομαλότητας στις περιοχές που έχουν πληγεί.Η δικαίωση όμως τόσων άδικα χαμένων ανθρώπινων ζωών, δεν έρχεται με τριήμερα εθνικά πένθη και εκφράσεις λύπης. Δεν γίνεται να αφήνεται αυτή η χώρα μονίμως στο έλεος της φύσης ,να πενθούμε για λίγο τα αθώα θύματα και μετά να συνεχίζουμε σαν να μην έχει συμβεί τίποτε.
Υπάρχουν πράγματι διαχρονικές ευθύνες, όπως σωστά επεσήμανε και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αλλά δεν μπορεί μονίμως να κατηγορούμε το παρελθόν μας , για ότι μας συμβαίνει, για τη διαρκή ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού.Υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες για κάθε περίπτωση που κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσουν να αποδίδονται στους εκάστοτε υπεύθυνους και ανεύθυνους.
Δεν γίνεται να πνιγόμαστε ή να καιγόμαστε και να μην ευθύνεται κανείς.Να φορτώνουμε τις ευθύνες στα ακραία καιρικά φαινόμενα και να ψάχνουμε μονίμως γιατί δεν υπήρχε συντονισμός,σχέδιο, γιατί δεν υπήρχε κανένα προληπτικό σχέδιο, γιατί τοπικά ή άλλα συμφέροντα ναρκοθετούσαν για ιδιοτελείς λόγους μέτρα και αναγκαίες παρεμβάσεις .
Και σε άλλες χώρες υπάρχουν πράγματι ακραίες και απρόβλεπτες καταστροφές. Αλλά είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, όπως σε αυτή την ταλαίπωρη χώρα,που δεν ξέρεις ποτέ τι θα σου ξημερώσει.
Τα δεκάδες θύματα που θρηνούμε σήμερα ας είναι επιτέλους η τελευταία θυσία στη μέχρι τώρα ανίκητη ανικανότητα της κρατικής και τοπικής εξουσίας να κάνει το στοιχειώδες καθήκον της. Να προστατεύει και να διασφαλίζει τις ζωές και τις περιουσίες των συνανθρώπων μας,
