Μέγα το βάρος της πρωτοφανούς τραγωδίας από την πύρινη λαίλαπα της Ανατολικής Αττικής, που ξεκλήρισε δεκάδες οικογένειες και άφησε πίσω της θρήνο βουβό και χιλιάδες σπίτια καμένα.
Φαινόταν το κακό από νωρίς το βράδυ της Δευτέρας.
Όσοι είχαν υποτυπώδη αίσθηση των συνθηκών στην περιοχή δεν είχαν αμφιβολίες για τις απροσμέτρητες συνέπειες της μεγάλης πυρκαγιάς.
Στις εφημερίδες με το σούρουπο ακόμη επικρατούσαν φόβοι για μεγάλο αριθμό θυμάτων.
Αναδεικνύονταν οι φόβοι από τις ακριτομυθίες των πυροσβεστών και των λοιπών υπευθύνων.
Οι εικόνες στη συνέχεια των κατοίκων που αναζήτησαν καταφύγιο στη θάλασσα σχεδόν τους επιβεβαίωναν.
Λίγες ώρες αργότερα κοντά στα μεσάνυχτα άρχισε να ξετυλίγεται η ανείπωτη τραγωδία. .
Όσο η κατάσταση παρέμεινε συγκεχυμένη και δεν υπήρχαν βεβαιότητες για το μέγεθος της καταστροφής η κυβέρνηση μπήκε στον πειρασμό της επιθετικής επικοινωνιακής διαχείρισης, αντιγράφοντας τη μέθοδο της διακυβέρνησης Καραμανλή στις μεγάλες φωτιές της Πελοποννήσου του 2007.
Πρώτα οι αρμόδιοι υπουργοί άφησαν υπονοούμενα για σχέδιο εμπρησμών και τη νύχτα ο πρωθυπουργός , αμέσως μετά την επιστροφή του από τη Βοσνία, θέλησε να αμβλύνει τις κακές εντυπώσεις για την ολιγωρία του κρατικού μηχανισμού , την υποτίμηση της φωτιάς και την εγκατάλειψη των πολιτών στο έλεος της φωτιάς.
Έτσι μίλησε για ασύμμετρο φαινόμενο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν πρόκειται για απλή πυρκαγιά ,παρά για σύνθετη κατάσταση που ξεπερνά δυνάμεις και δυνατότητες του κράτους.
Εκείνη η νυχτερινή απόπειρα επικοινωνιακής διαχείρισης απεδείχθη σχεδόν αυτόματα προβληματική.
Εξαερώθηκε σε ελάχιστα λεπτά, μόλις άρχισε να γίνεται αντιληπτό το μέγεθος της συμφοράς που χτύπησε την ανατολική Αττική.
Με το φως της ημέρας η βραδινή »έμπνευση» φανερώθηκε ως »επικοινωνιακή παγίδα».
Όταν αντιμετωπίζεις εκατόμβη νεκρών δεν επιτρέπεται να μιλάς για δήθεν ασύμμετρα φαινόμενα. Το αντελήφθησαν σχεδόν αυτόματα στο Μέγαρο Μαξίμου και προσαρμόστηκαν αναλόγως.
Ετσι επικράτησαν το πένθος, η οδύνη και η καλλιέργεια εντυπώσεων ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι επί ποδός και ικανός να προσφέρει βοήθεια και ανακούφιση στους πληγέντες.
Ανακοινώθηκαν αμέσως μέτρα, διευκολύνσεις, ρυθμίσεις και ανεπτύχθησαν μηχανισμοί συλλογής ιδιωτικών πόρων, κατά τα πρότυπα του ταμείου που είχε συγκροτηθεί το 2007.
Ωστόσο όλα αυτά εμπίπτουν στο πεδίο των εντυπώσεων και της επικοινωνιακής διαχείρισης της συμφοράς.
Και επειδή συνήθως αυτό συμβαίνει και όλα με την παρέλευση του χρόνου ξεχνιούνται και το κράτος παραμένει θανατηφόρο, χρειάζεται άλλου τύπου προσέγγιση ,διαρθρωτική και μεταρρυθμιστική, ικανή να εγγυηθεί ότι στο μέλλον δεν θα ξανασυμβεί τέτοιο κακό.
Η Ελλάδα και η πολιτική της οφείλουν να ξεφύγουν οριστικά από τη νοσηρή και απολύτως προβληματική επικοινωνιακή παγίδα , που δεν αντιμετωπίζει παρά διαιωνίζει την εθνική μας καθυστέρηση.
