την κυβερνητική προπαγάνδα όχι στα πολιτικά ζητήματα –εκεί γούστο τους και καπέλο τους, λόγος δεν μας πέφτει- αλλά στα δημοσιογραφικά. Διαφωνεί η …αιχμή με τη γραμμή μας, με αυτά που γράφουμε και υπογράφουμε (Απορία: Ποιος τη ρώτησε;).
Και αφιερώνει σαλόνια ολόκληρα μηρυκάζοντας ξανά και ξανά, τα ίδια και ίδια, και δώσ’ του από την αρχή. Με κατάληξη «Μαρινάκης» και «Νoor One». Πριν ήταν «Ψυχάρης» και «θαλασσοδάνεια». Μας ψέγει κιόλας, διότι «δίχως καμία αναστολή» γράψαμε το ρεπορτάζ για την υπόθεση της εταιρείας Δίοδος της οικογένειας Τσίπρα, όπως κι άλλες εφημερίδες, αλλά αυτή είναι κολλημένη με το Βήμα. Έχασε η κυβέρνηση το ηθικό πλεονέκτημα και το βρήκε η ΕΦ.ΣΥΝ.
Κανονικά έπρεπε να έχουμε αναστολές. Πριν πιάσουμε το πληκτρολόγιο ίσως έπρεπε να πάρουμε την άδεια του Αλέξη Τσίπρα, της Ζανέτ, του πρωτοξάδελφου Γιώργου, των εισαγγελικών λειτουργών που χειρίστηκαν την υπόθεση -κατά ποιά λογική θα έπρεπε να βρίσκονται στο απυρόβλητο; Προπαντός δεν ρωτήσαμε την ταγμένη ιεροεξετάστρια της δημοσιογραφίας Αντα Ψαρρά τι να γράψουμε στις εφημερίδες μας και αν μας επιτρέπει να κάνουμε ρεπορτάζ. Μέγα σφάλμα! Ολοι στην πυρά της ΕΦ.ΣΥΝ!
Εκεί που κρατούν ψηλά τη σημαία της δεοντολογίας, όχι σαν εμάς που κατασκευάσαμε «ολόκληρο δικαστικό σενάριο σύμφωνα με το οποίο σειρά ενεργειών λειτουργών της Θέμιδας στη Μυτιλήνη είχαν μοναδικό στόχο να απαλλάξουν τον Γ. Τσίπρα από το βάρος της κατηγορίας και μάλιστα πριν ακόμα ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση».
Μάλιστα. Ατυχώς, για την ΕΦ.ΣΥΝ το «σενάριο» το έγραψε μόνη της η κυβέρνηση με τα ΦΕΚ της και η Δικαιοσύνη με τις αποφάσεις της. Τα στοιχεία μπορεί να τα βρει εύκολα ο καθένας στο διαδίκτυο. Ούτε ερευνητική δημοσιογραφία δεν χρειάζεται…
Η Αντα Ψαρρά δεν κατηγορεί μόνο εμάς. Παράλληλα υπερασπίζεται λυσσαλέα συγκεκριμένα πρόσωπα της κυβέρνησης και πρόσωπα που συνδέονται στενά με κυβερνητικούς παράγοντες. Η λίστα είναι πολύ περιορισμένη. Μόλις τρία ονόματα βρίσκονται σε αυτή. Με βάση τη δική της λογική δεν θα μπορούσαμε κι εμείς να κάνουμε αντίστοιχες με τις δικές της σκέψεις, σχετικά με τα κίνητρα της;
Αλλά δεν έχει νόημα. Η δημοσιογραφία που έχει στο μυαλό της, η μόνη που προφανώς γνωρίζει, αυτή που γίνεται με υποβολείς, δεν υπηρετήθηκε ποτέ στο Βήμα και στα Νέα. (Να ρωτήσουμε τι γίνεται στην ΕΦ.ΣΥΝ ή θα θίξουμε τα ιερά και όσια της «αριστερής» δημοσιογραφίας;). Και τέλος πάντων αν οι αναγνώστες είχαν αυτή την εικόνα για εμάς θα επιβράβευαν κυκλοφοριακά την άσπιλη και αμόλυντη από συμφέροντα ΕΦ.ΣΥΝ. Γιατί εδώ βρίσκεται το νόημα. Δεν θα ξεχάσουμε ένα σχόλιο με τα αρχικά «Α.Ψ» που κατηγορούσε (τι πρωτότυπο!) τους εργαζόμενους του ΔΟΛ ότι «πολιτικοποίησαν» την προσπάθεια τους να κρατήσουν ανοιχτές της εφημερίδες και δεν έκαναν ότι οι εργαζόμενοι στο Έθνος (τότε που έκλεισε για ένα διάστημα).
Δεν μας έκλεισαν, δεν μας χειραγώγησαν και αντί να κλαίει το Μέγαρο Μαξίμου πλαντάζει η Αντα Ψαρρά και η Εφημερίδα των Συντακτών. Είναι τέτοια η ειρωνεία του ονόματος που απορεί κανένας πώς η διεύθυνση της εφημερίδας δεν πνίγεται σε αυτή όταν δημοσιεύει τόσο χαιρέκακες απόψεις για εφημερίδες που κυκλοφορούν και τόσο επαινετικές για εφημερίδες που κλείνουν. Πώς δεν ενοχλείται όταν υπερασπίζεται ανώδυνα δικαιώματα αλλά όταν πρόκειται για το δικαίωμα στη διαφορετική άποψη τότε καταργούνται όλα χάριν της, κατά κυβερνητική επιταγή, ομοιομορφίας, συμμορφούμενη προς τας υποδείξεις; Θεωρεί καθαρτήρια τη λογοκρισία των εχθρών του συστήματος; Για το σύστημα Τσίπρα, Παππά, Τζανακόπουλου, Κοτζιά, Καμμένου, Ζουράρι, και Σια, μιλάμε. Να μην το υπερασπιστεί με νύχια και με δόντια ολόκληρη Εφημερίδα των Συντακτών –ακόμα και κόντρα στους άλλους συντάκτες;
