Με πλαστό… ηθικό πλεονέκτημα

Σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα αναδεικνύεται η υπόθεση της πλαστής ασφαλιστικής ενημερότητας που κατέθεσε η εταιρεία Δίοδος, η οποία ανήκει στην οικογένεια Τσίπρα, προκειμένου να κερδίσει διαγωνισμό για δημόσιο έργο ύψους 1,1 εκατομμυρίων ευρώ. Η Νέα Δημοκρατία έδωσε στη δημοσιότητα σειρά αποκαλυπτικών εγγράφων, αλλά το Μέγαρο Μαξίμου αποφεύγει να τοποθετηθεί επί της ουσίας, τα αδέλφια του Αλέξη Τσίπρα, Δημήτρης και Ζανέτ, απειλούν με προσφυγή στη Δικαιοσύνη και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος δήλωσε ότι «αυτά που λέει η ΝΔ είναι για τα ποινικά δικαστήρια».

Τα ζητήματα διαφάνειας και ήθους στην πολιτική σπανίως ανήκουν στην αρμοδιότητα των ποινικών δικαστηρίων, είναι πάντα πιο αποτελεσματικές οι καθαρές εξηγήσεις. Πολύ περισσότερο είναι αναγκαίες από μια κυβέρνηση η οποία έκανε σημαία της το ηθικό πλεονέκτημα και στη συνέχεια βούτηξε στα προνόμια της εξουσίας, συνεχίζοντας –σαν να ήταν ακόμη αντιπολίτευση –να κατηγορεί για διαπλοκή τους πολιτικούς της αντιπάλους και τις οικογένειές τους, εμπλέκοντας ακόμη και τη Δικαιοσύνη στους σχεδιασμούς της. Τον θεσμό που συστηματικά επιχείρησε να ξεχαρβαλώσει και τώρα αναζητεί την προστασία του, ενώ παραμένει αναπάντητο το ερώτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αν υπήρξε παρέμβαση στη Δικαιοσύνη για να πέσει στα μαλακά ο αδελφός του Πρωθυπουργού.

Η ΝΔ αντιμετώπιζε αμήχανα τις επιθέσεις που δεχόταν για θέματα ηθικής, αλλά την περασμένη εβδομάδα άλλαξε τακτική και έπληξε την κυβέρνηση στην αχίλλειο πτέρνα της, ακυρώνοντας τη ρητορική των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ότι είναι διαφορετικοί –«από άλλο υλικό» –σε σύγκριση με τους προηγούμενους. Επιπλέον, θολώνει ανεπανόρθωτα το προφίλ του Πρωθυπουργού, του μοναδικού συνδετικού κρίκου της κυβέρνησης με την κοινωνία. Ο κ. Τσίπρας μπορεί να πέρασε με αμυχές από το στάδιο του ριζοσπάστη επαναστάτη σε αυτό του καθεστωτικού διαχειριστή της εξουσίας, όμως το να υποθάλπει τον νεποτισμό του ΣΥΡΙΖΑ και παράλληλα να απαλλάσσει την οικογένειά του από ποινικές υποθέσεις δεν τον κάνει διαφορετικό αλλά χειρότερο από όσους κατηγορεί. Τουλάχιστον μέχρι να δώσει πειστικές εξηγήσεις.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στην Πολιτική Επιτροπή της ΝΔ έστειλε σαφή προειδοποίηση στην κυβέρνηση. Η λασπομαχία δεν είναι το είδος της αντιπαράθεσης που προτιμά, αλλά στο εξής θα αποδέχεται όλες τις προκλήσεις. «Αν συνεχίσουν τον δρόμο της συκοφαντίας τους προειδοποιώ ότι θα βγουν ζημιωμένοι. Εμείς δεν θα είμαστε ποτέ οι επισπεύδοντες. Αλλά θα απαντάμε με στιβαρότητα και με στοιχεία σε κάθε επίθεση που δεχόμαστε. Και –βλέπετε πώς τα φέρνει η ζωή –αυτοί που επικαλέστηκαν ηθικά πλεονεκτήματα, βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη από κατήγοροι απολογούμενοι» επισήμανε.

Η αρχή έγινε στη Βουλή όταν ο πρόεδρος της ΝΔ παρέθεσε τα ονόματα επιχειρηματιών που περνούν συχνά την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου. Κατόπιν η αξιωματική αντιπολίτευση πέρασε στα ενδότερα του πρωθυπουργικού γραφείου, με την υπόθεση της εταιρείας Δίοδος.

Και παρότι ο Δημήτρης Τσίπρας συγκέντρωσε πάνω του τη δημοσιότητα επειδή παραπέμφθηκε σε δίκη ως διαχειριστής της εταιρείας, ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι ο πρωθυπουργικός εξάδελφος Γιώργος Τσίπρας, αυτός που έχει το πτυχίο της τάξεως που απαιτούσε το έργο και όφειλε να είναι ασφαλιστικά ενήμερος.

Γιος του Ηρακλή Τσίπρα, αδελφού του πατέρα του Αλέξη Τσίπρα, Παύλου, σύντροφος στα παιδικά παιχνίδια τού μετέπειτα πρωθυπουργού, παρότι είναι επτά χρόνια μεγαλύτερος, αργότερα στις κερκίδες του Παναθηναϊκού, και στην ΚΝΕ.

Στη συνέχεια προσχώρησε στην Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας, τη μεγαλύτερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ μετά τον Συνασπισμό. Είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ από τη συγκρότησή της το 2012, έγινε συντονιστής του Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής και Αμυνας του ΣΥΡΙΖΑ και τον Ιανουάριο του 2015 ειδικός σύμβουλος του Νίκου Κοτζιά. Τον Απρίλιο του 2015 αναβαθμίστηκε σε γενικό γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Αναπτυξιακής Συνεργασίας και τον Οκτώβριο του 2017 παραιτήθηκε εξαιτίας έντονων διαφωνιών με τον υπουργό Εξωτερικών. Εναν μήνα μετά, τον Νοέμβριο, μετακόμισε στο Μέγαρο Μαξίμου αναλαμβάνοντας θέση προϊσταμένου στο Οικονομικό Γραφείο της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού. Συμμετείχε στην ομάδα που προετοίμασε το ταξίδι του κ. Τσίπρα στην Κίνα και αργότερα στο Ιράν, πραγματοποιώντας μυστική αποστολή στην Τεχεράνη. Ανήκει δηλαδή στον έμπιστο κύκλο του Πρωθυπουργού.

Το 2011, όταν άρχισε να εκτυλίσσεται η υπόθεση, στην κυβέρνηση ήταν η ΝΔ, το ΠαΣοΚ και η ΔΗΜΑΡ. Τον Νοέμβριο η Περιφέρεια Β. Αιγαίου διενήργησε δημόσιο μειοδοτικό διαγωνισμό για την κατασκευή δικτύου σταθμών μεταμόρφωσης απορριμμάτων στη Λέσβο. Προσωρινός μειοδότης αναδείχθηκε η Δίοδος, αλλά όταν οι υπηρεσίες της Περιφέρειας διαπίστωσαν ότι τα πιστοποιητικά ασφαλιστικής ενημερότητας από το ΤΣΜΕΔΕ που κατέθεσε η εταιρεία ήταν πλαστά –παραποιήθηκε έγγραφο του 2010 προκειμένου να φανεί ότι εκδόθηκε το 2012 –ζήτησαν την ποινική της δίωξη με αναφορά που κατέθεσαν το 2012 στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Μυτιλήνης. Την υπόθεση ανέλαβε η εισαγγελέας Αικατερίνη Καραγιαννακίδου, η οποία επί τρία χρόνια (!) μελετούσε και τεκμηρίωνε τη δικογραφία. Το 2015 την παρέλαβε ο πάρεδρος Εισαγγελέας Πρωτοδικών Μυτιλήνης Γεώργιος Αργυρόπουλος.

Στο μεταξύ, είχε αλλάξει η κυβέρνηση και ο Αλέξης Τσίπρας ήταν Πρωθυπουργός. Ο εισαγγελέας Αργυρόπουλος –με θητεία μόλις τεσσάρων μηνών –εισηγήθηκε στον εισαγγελέα Εφετών Βορείου Αιγαίου να μην ασκηθεί ποινική δίωξη κατά του Γιώργου και της Ζανέτ Τσίπρα και αρχειοθέτησε την υπόθεση. Ασκησε ωστόσο δίωξη κατά του Δημήτρη Τσίπρα για χρήση πλαστού εγγράφου και όρισε δικάσιμο στις 31 Μαΐου 2016. Η δίκη αναβλήθηκε λόγω αποχής συνηγόρου υπεράσπισης και ορίστηκε νέα δικάσιμος τον Σεπτέμβριο του 2017.

Στις 3 Αυγούστου ο Νίκος Παρασκευόπουλος έφερε στη Βουλή τον νόμο 4411/16 για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Με αυτόν παραγράφηκαν αδικήματα με πλαίσιο ποινής τα 2 έτη, ενώ ως τότε όλοι οι νόμοι αναφέρονταν σε πλαίσιο ποινής έως ένα έτος. Επίσης, εξαιρέθηκε από την παραγραφή σειρά αδικημάτων συναφών με την πλαστογραφία, όπως π.χ. πλαστογραφία και κατάχρηση ενσήμων, ψευδής ιατρική βεβαίωση, πλαστογραφία πτυχίου, κ.ά. πλην ενός, της πλαστογραφίας πιστοποιητικών του άρθρου 217 Π.Κ. που υπόκειτο σε παραγραφή. Εκεί αρχίζουν τα μυστήρια και τα ερωτήματα της ΝΔ. Οταν έφτασε η ώρα της δίκης, ο Δημήτρης Τσίπρας δεν παραπέμφθηκε για «πλαστογραφία εγγράφου» (άρθρο 216 Π.Κ., παρ. 3), όπως θα ήταν το αναμενόμενο –μια κατηγορία κακουργηματικού χαρακτήρα εξαιτίας του κόστους του έργου (1,1 εκατ. ευρώ) που υπερβαίνει το όριο των 150.000 ευρώ που θέτει ο νόμος, και με τις επιβαρυντικές περιστάσεις περί καταχραστών του Δημοσίου επισύρει ποινή κάθειρξης έως 20 ετών. Παραπέμφθηκε για «χρήση πλαστού εγγράφου» (άρθρο 216, παρ. 2), το οποίο επιφέρει ποινή φυλάκισης ως 5 έτη με ανασταλτικό χαρακτήρα.

Στο ακροατήριο ωστόσο η κατηγορία τροποποιήθηκε. Μεταβλήθηκε σε «πλαστογραφία πιστοποιητικού» του άρθρου 217 Π.Κ., αδίκημα το οποίο σύμφωνα με τον νόμο Παρασκευόπουλου υπόκειτο σε παραγραφή. Οι τρεις δικηγόροι του Δημήτρη Τσίπρα, μεταξύ των οποίων και ο Γιάννης Ματζουράνης, ζήτησαν να εφαρμοστεί ο νόμος Παρασκευόπουλου, αίτημα που έγινε δεκτό από το δικαστήριο. Επειτα από αυτά η ΝΔ θέτει το ερώτημα γιατί ο Δημήτρης Τσίπρας δεν παραπέμφθηκε για κακούργημα και αν υπήρξε παρέμβαση στη Δικαιοσύνη. «Εξηγήσεις για το σκάνδαλο της οικογένειάς του οφείλει, πλέον, να δώσει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός» λένε στην Πειραιώς.