Κάντε κάτι προοδευτικό

Η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ (και δευτερευόντως η καταβαράθρωση των ΑΝΕΛ στον βυθό της ιστορίας) είναι βασικό ζητούμενο. Οι τυχοδιωκτισμοί του Νάρκισσου –με την υποστήριξη του Τσίπρα –αλλά και των δραχμιστών της ΛΑΕ κόστισαν πολλά δισεκατομμύρια, η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη κινδύνεψε, μα και στη συνέχεια η χώρα σύρθηκε –άλλα τρία χρόνια μέχρι σήμερα –με μια αναιμική οικονομία και με διαρκή αμφισβήτηση της φερεγγυότητάς της. Αυτά δεν μπορούν και δεν πρέπει να ξεχαστούν. Επιπλέον δεν παρέχουν εχέγγυα για το μέλλον.

Είναι βέβαιο ότι, το συντομότερο σε 2 μήνες, το αργότερο σε 15 μήνες, αυτή η κυβέρνηση θα μας αφήσει χρόνους. Επίσης είναι βέβαιο ότι η ΝΔ θα σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση αυτοδύναμα ή σε συνεργασία. Θα ‘ναι η αρχή μιας νέας εποχής, ρεαλιστικά αναπόφευκτης αλλά πρακτικώς ιδιαίτερα συντηρητικής. Ανεξαρτήτως τυχόν απόψεων ή προθέσεων του προέδρου της, η ΝΔ σε μεγάλο βαθμό εκφράζει τα συντηρητικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. Τα φιλελεύθερα κεντροδεξιά στελέχη της συμβιβάζονται με το «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια» άλλων στελεχών και μεγάλου μέρους των ψηφοφόρων της προκειμένου να διατηρήσουν την ενότητα της παράταξής τους. Και επιπλέον κρύβουν –με τη συνεπικούρηση της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας –τα ελλείμματα της κυβέρνησης Καραμανλή, ιδίως το 2007-2009, που έσπρωξαν τη χώρα στη χρεοκοπία.

Επειδή δεν θεωρώ ότι αν ο κ. Τσίπρας λέει ότι είναι καλοκαίρι εμείς πρέπει να το αρνιόμαστε –άσχετα αν μπορεί αύριο να πει χαμογελαστός με πειθώ ότι είναι χειμώνας -, νομίζω ότι πρέπει να προταθούν και να επιδιωχθούν από το Κίνημα Αλλαγής (με την παραδοχή ότι είναι προοδευτικό κόμμα) μια σειρά μέτρων. Μέτρα ενδεχομένως «χαμηλής» πολιτικής, μέτρα που εξατομικεύουν δικαιώματα και υποχρεώσεις και τα οποία άλλωστε, εν γένει, ισχύουν στην Ευρώπη. Για να προλάβουν να ψηφιστούν πριν φύγει αυτή η κυβέρνηση εκθέτοντας τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ που δεν θα τα ψηφίζουν και θέτοντας διλήμματα στους συριζαίους που εξακολουθούν να θεωρούν εαυτούς προοδευτικούς και αριστερούς (και αφαιρώντας τους δυνατότητες εφετζίδικων και ανέξοδων παιχνιδιών με την αναθεώρηση του Συντάγματος).

Παραδείγματα τέτοιων μέτρων θα μπορούσαν να είναι:

• Ο υποχρεωτικός πολιτικός γάμος που καθορίζει τη σχέση του ζεύγους με το κράτος και από εκεί και πέρα, βάσει της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, κάνει όποιος θέλει και θρησκευτικό. Ετσι θα διορθωθεί και η έλλειψη της σχετικής μεταρρύθμισης του ΠαΣοΚ του ’82. Εννοείται βέβαια ότι ο πολιτικός γάμος θα πρέπει να μπορεί να γίνεται ανεξαρτήτως φύλου των μερών.
• Η ονοματοδοσία καθιερώθηκε από τον Γ. Ράλλη ήδη από τη δεκαετία του ’70. Θα πρέπει να γίνει καθολική σε ό,τι αφορά τη σχέση παιδιού – κράτους και προφανώς όποιοι γονείς θέλουν προχωρούν σε βάπτιση ή…
• Η επαναφορά της υποχρεωτικής διατήρησης του ονόματος κάθε συζύγου (δηλαδή της γυναίκας) που είχε καταργηθεί ως υποχρεωτική διάταξη από τη ΝΔ το 2004.
• Η κατάργηση της σαρίας για τους μουσουλμάνους της Θράκης δεν μπορεί να αφεθεί στην ελεύθερη(;) βούλησή τους, δυσκολεύοντας κυρίως τις μουσουλμάνες να πάνε ενάντια στα κρατούντα του κοινωνικού περιβάλλοντός τους.

Ασφαλώς μπορούν να προταθούν και άλλα τέτοια μέτρα. Μέτρα που ίσως θα ‘θελε να αποφύγει –για λόγους συγκυβέρνησης κυρίως –ο ΣΥΡΙΖΑ και που δεν θα ‘χουν τύχη (παρά την όποια φιλελεύθερη μειοψηφία εντός της) με κυβέρνηση ΝΔ. Πεδίον δόξης λαμπρόν για ένα προοδευτικό Κίνημα Αλλαγής να τα φέρει στο προσκήνιο. Δηλαδή, παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Νάνι Μορέτι προς τον Ντ’ Αλέμα, κάντε κάτι προοδευτικό!