Επεξεργάζεται φθινοπωρινά στρατηγήματα ο κ. Τσίπρας. Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει ότι έχει μπροστά του τρία φθινόπωρα. Το πρώτο είναι αυτό που έρχεται. Το επόμενο είναι το πολυσυζητημένο φθινόπωρο του 2019 –ως χρόνος εκπνοής της κυβερνητικής θητείας, άρα εκλογών. Και το τρίτο εκείνο που θα ακολουθήσει –μετά την πολιτική και εκλογική ήττα του.
Σχεδιάζει σενάρια εκλογών ο Πρωθυπουργός, μας ενημερώνει επίμονα η τρέχουσα δημοσιογραφική γλώσσα. Ο ορισμός, μετά τις γνωστές αντιφάσεις και τις συνηθισμένες παλινωδίες των κυβερνητικών, της ημερομηνίας των αυτοδιοικητικών εκλογών διευκρινίζει οριστικά ένα μελλοντικό πολιτικό μέτωπο και το συνδέει με την αναπόδραστη για την κυβέρνηση δοκιμασία των ευρωεκλογών.
Το ζήτημα παραμένει πάντα βέβαια το κύριο μέτωπο. Οι βουλευτικές εκλογές. Γύρω από αυτό το μέτωπο ο κ. Τσίπρας σχεδιάζει στρατηγήματα και κατασκευάζει γέφυρες φαντασίας προς το μέλλον.
Οι κυβερνητικοί στάθηκαν θεσμικά τυχεροί. Από τη διπλή εκλογική τους νίκη (Ιανουάριος, Σεπτέμβριος 2015) μέχρι τον Μάιο του 2019 δεν προβλεπόταν εκλογική αναμέτρηση. Ετσι η καταστροφική τους πολιτική απέφυγε την κρίση του λαού και τη δοκιμασία της κάλπης.
Η συνταγματικά κατοχυρωμένη θητεία έγινε αποτελεσματικό «εργαλείο» εξουσίας στα χέρια εκείνων που για τις προηγούμενες εκλεγμένες κυβερνήσεις έλεγαν «αυτή η κυβέρνηση θα πέσει στους δρόμους». Η συνταγματική θητεία, όμως, που προβλέπει η αστική δημοκρατία και παρέχει, και στερεί. Ετσι οι εκλογές πλησιάζουν.
Μπροστά στους φθινοπωρινούς ορίζοντες ο κ. Τσίπρας, ανήσυχος, φοβισμένος ή πλανημένος, καλείται να επιλέξει φθινόπωρο. Αυτό που έχουμε μπροστά μας έχει ισχυρή μέσα του την πιθανότητα των βουλευτικών εκλογών. Καμία βεβαιότητα φυσικά δεν νοείται. Το γεγονός όμως ότι φέρνει η κυβέρνηση τις αυτοδιοικητικές εκλογές νωρίτερα από τη διακηρυγμένη πρόθεσή της σημαίνει ότι σχεδιάζει να θέσει αμέσως εκλογικά «φράγματα» και «εμπόδια» φθοράς στη νέα κυβέρνηση που θα έχει προκύψει, αν έχουν νωρίτερα, μέσα στον ορίζοντα του προσεχούς φθινοπώρου, αποφασιστεί από τον κ. Τσίπρα βουλευτικές εκλογές.
Εκτιμώ ότι το ερχόμενο φθινόπωρο το στρατήγημα αυτό είναι πολύ πιθανό να επιχειρηθεί. Το ενδεχόμενο συσσώρευσης της εκλογικής έντασης τον Μάιο φυσικά παραμένει. Θα έφερνε τους κυβερνητικούς όμως πιο κοντά στο πολιτικό τέλος τους, αλλά κανείς δεν μπορεί να λυτρωθεί από την αυταπάτη της φαντασίας του.
Παραμένει πάντως ως δημόσια επίκληση –και απόδραση –προς το παρόν το φθινόπωρο του 2019. Δεν υπάρχουν λογικά επιχειρήματα να αντικρούσουν τον επαναλαμβανόμενο αυτόν ισχυρισμό. Μπορεί πράγματι η εξουσιαστική ομάδα να εξαντλήσει τη θητεία της.
Καθώς σιγά-σιγά θα διπλώνει το καλοκαίρι, το φθινόπωρο θα έλθει μαζί με τις απαντήσεις του. Και το επόμενο φυσικά. Αυτό που δεν περιλαμβάνει ο ημερολογιακός χρόνος είναι το τρίτο φθινόπωρο του κ. Τσίπρα. Εκεί όπου θα βρεθεί με την εκπνοή του πρώτου ή το τέλος του δεύτερου. Μετά την πολιτική και εκλογική ήττα του.
Και τότε, όπως δεν μπορούμε να εμποδίσουμε την ημέρα να νυχτώσει, έτσι και κανένα φθινοπωρινό στρατήγημα των κυβερνητικών δεν θα μπορέσει να αποτρέψει γι’ αυτούς την έλευση του χειμώνα.
Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ