Φίλια εργοδοτικά… τζάκια θέλει η κυβέρνηση

Η ανάδειξη «νέων επιχειρηματικών συνομιλητών» στον χώρο της βιομηχανίας που θα είναι φιλικά διακείμενοι στην κυβέρνηση κρύβεται πίσω από την πρόσφατη –έντονη –σύγκρουση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με την ηγεσία του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών.

Οι σχέσεις της κυβέρνησης και της… οδού Ξενοφώντος βρίσκονται στο χειρότερο σημείο, ενώ τη θρυαλλίδα που οδήγησε σε αυτή την κατάσταση αποτέλεσε η αναγόρευση του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος σε «κοινωνικό εταίρο». Από την πλευρά του το Μέγαρο Μαξίμου ενοχλήθηκε –ιδιαιτέρως –από τη θέση του ΣΕΒ υπέρ της εφαρμογής των ψηφισμένων περικοπών στις συντάξεις, αποδίδοντάς του «αμιγώς πολιτικά κίνητρα».

Η κυβέρνηση κατηγορεί την ηγεσία του ΣΕΒ ότι λειτουργεί σαν «λαγός της Νέας Δημοκρατίας» και αμφισβήτησε «κατά πόσο και ποιες παραγωγικές δυνάμεις εκπροσωπεί», ενώ ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θεόδωρος Φέσσας υποστήριξε ότι «το χαρακτηριστικό γνώρισμα της κυβέρνησης είναι η διγλωσσία» και πως ο Πρωθυπουργός επιχειρεί να διχάσει την επιχειρηματικότητα σε «καλή και κακή».

Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται με τον καλύτερο τρόπο τις δυσαρέσκειες και τις αντιπάθειες που συσσωρεύονται –επί σειρά ετών –στο εσωτερικό του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, προκειμένου να δημιουργήσει νέες, ευνοϊκές για αυτή συμμαχίες.

Το βέβαιο είναι ότι η κατάσταση στο εσωτερικό της βιομηχανίας προσφερόταν για κάτι τέτοιο. Παράγοντας που επί σειρά ετών παρακολουθεί τον συνδικαλιστικό χώρο της βιομηχανίας τόνισε στο «Βήμα» πως «η παρατεταμένη οικονομική κρίση άλλαξε άρδην το παραγωγικό και επιχειρηματικό μοντέλο της χώρας, με αποτέλεσμα αυτό να αντικατοπτρίζεται και στη θεσμική εκπροσώπηση της βιομηχανίας. Η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα άλλο από το να αξιοποιεί τις αντιθέσεις που υπάρχουν ώστε να δημιουργήσει «σύμμαχα προς αυτήν σχήματα» που θα εξουδετερώσουν τη «μοναδικότητα» των απόψεων του ΣΕΒ στον χώρο της βιομηχανίας. Οι οποίες απόψεις –συνήθως –είναι απέναντι στην κυβέρνηση».

Εξ αυτού του λόγου προέκυψε και ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, ο οποίος εσχάτως εχρίσθη «κοινωνικός εταίρος – συνομιλητής» με νόμο του υπουργείου Εργασίας.

Η κυβερνητική επιδίωξη είναι προφανής: η προσέγγιση «φιλικών επιχειρήσεων και επιχειρηματιών» τους οποίους θα καταστήσει κοινωνικούς συνομιλητές και «αντίβαρο» στην «καθεστηκυία επιχειρηματική εκπροσώπηση». Κάτι τέτοιο θεωρείται από το Μαξίμου ως βασικό στοιχείο για την οικοδόμηση του πολιτικού μέλλοντος και του ρόλου που φιλοδοξεί να διαδραματίσει το κυβερνών κόμμα. Με άλλα λόγια, και με όρους του ΠαΣοΚ της δεκαετίας του ’80 και των αναφορών του Ανδρέα Παπανδρέου, όλα αυτά θυμίζουν την περίφημη «δημιουργία νέων τζακιών» της εποχής εκείνης.

Οι συντάξεις ήταν «η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» της αντιπαράθεσης μετά τη διατύπωση της επίσημης θέσης των βιομηχάνων υπέρ της εφαρμογής των ψηφισμένων περικοπών των συντάξεων το 2019.

Ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε τον ΣΕΒ ότι «υπερθεματίζει για κάθε αντικοινωνικό και αντιαναπτυξιακό μέτρο, όπως εν προκειμένω στην περικοπή συντάξεων», ενώ ο πρόεδρος του Συνδέσμου υπεραμύνεται των θέσεών του, δηλώνοντας πως η χώρα χρειάζεται «βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα», ενώ αυτό που δημιούργησε η κυβέρνηση δίνει «πολλά σε όσους δεν έχουν πληρώσει και λίγα σε αυτούς που έχουν συμβάλει και στηρίξει το σύστημα».

Ωστόσο, πέραν των συντάξεων, τεράστια είναι η απόσταση που χωρίζει κυβέρνηση και ΣΕΒ στα εργασιακά θέματα, ενώ περαιτέρω ένταση στις σχέσεις τους πυροδότησε το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που ψηφίστηκε στη Βουλή.

Ο ΣΕΒ συνέδεσε την εύνοια της κυβέρνησης προς τον ΣΒΒΕ – και τα «δώρα» προς τους βορειοελλαδίτες βιομηχάνους – με την τοποθέτηση του Συνδέσμου υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών για το όνομα των Σκοπίων. «Εμείς δεν πήραμε ανάλογη θέση, ούτε τοποθετούμεθα σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής» σημειώνει με νόημα ο πρόεδρος του ΣΕΒ.

Αντιθέτως ο ΣΒΒΕ – διά του προέδρου του Αθανασίου Σαββάκη – υπογραμμίζει ότι «η αναγόρευση του Συνδέσμου ως “κοινωνικού εταίρου” καλύπτει ένα κενό που υπάρχει στην εκπροσώπηση του συνόλου της βιομηχανίας και της μεταποιητικής δραστηριότητας της χώρας στο πεδίο του κοινωνικού διαλόγου».

Σημειωτέον ότι ο ΣΒΒΕ δεν είναι μέλος του ΣΕΒ και ως εκ τούτου δεν εκπροσωπείται στον κοινωνικό διάλογο και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τους υπόλοιπους περιφερειακούς συνδέσμους. Ωστόσο, πολλές από τις επιχειρήσεις-μέλη του είναι ταυτοχρόνως μέλη και του ΣΕΒ και εκπροσωπούνται μέσω αυτού.
Στον αντίποδα, ο ΣΕΒ υποστηρίζει «η αντιπροσώπευση δεν γίνεται με γεωγραφικά κριτήρια». Αν επικρατήσει αυτή η άποψη, προτείνει να «γίνουν αυτόνομοι “κοινωνικοί εταίροι” όλοι οι περιφερειακοί σύνδεσμοι», προβλέποντας ωστόσο ότι «με τον τρόπο αυτόν θα οδηγηθούμε σε έναν κοινωνικόδιάλογο-σούπα».

Τέλος, ο ΣΒΒΕ επαναλαμβάνει την πάγια θέση του για τη δημιουργία τριτοβάθμιου εργοδοτικού συνδικαλιστικού φορέα εκπροσώπησης της βιομηχανίας.