Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, το να «φτιάξεις» ένα συγκρότημα στη Γερμανία που παίζει ροκ τραγουδώντας στα αγγλικά θα ακουγόταν είτε ως ανέκδοτο είτε ως πολύ εκκεντρικό. Το γκρουπ της ιστορίας μας πίστεψε σε αυτόν τον «παραλογισμό», αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι ότι εδώ και πάνω από μισό αιώνα τούς έχουν πιστέψει εκατομμύρια φαν ανά τον κόσμο, δισκογραφικά, συναυλιακά κ.ο.κ., και οι ίδιοι φυσικά δεν σταματούν να κάνουν αυτό που ξέρουν πολύ καλά: να παίζουν ροκ μουσική και να τραγουδούν. Σε όλο αυτό προσθέστε ότι η ηλικία των δύο παλαιότερων μελών φθάνει αθροιστικά τα 140 χρόνια. Και όμως βαστάνε ακόμη. Οι Scorpions συνεχίζουν να κρατούν ψηλά τη σημαία –παρά τις κατά καιρούς δηλώσεις τους περί διάλυσής τους –και τη Δευτέρα 16 Ιουλίου επισκέπτονται και πάλι την Ελλάδα και το Καλλιμάρμαρο Στάδιο για μια βραδιά εφ’ όλης της ύλης, με την παρουσία επίσης της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.
Και αν οι Scorpions είναι μια ροκ μπάντα διεθνούς βεληνεκούς με πωλήσεις παγκοσμίως πάνω από 100.000.000 αντίτυπα δίσκων, η σχέση τους με την Ελλάδα και κυρίως το ελληνικό κοινό είναι, θα έλεγε κανείς, καρμική. Οι Ελληνες τους αγαπάνε και τους ακολουθούν στις συναυλίες, λες και το συγκρότημα δημιουργήθηκε χθες και όλοι έχουν την περιέργεια να δουν αυτούς τους «περίεργους» Γερμανούς. Τραγούδια όπως τα «Still Loving You», «Holiday», «When the Smoke is Going Down», «Always Somewhere», «Wind of Change», «Send Me an Angel», αλλά και ροκ ύμνοι όπως τα «Rock You Like a Hurricane», «Blackout», «Bad Boys Running Wild», «In Trance», «He’s Α Woman, She’s Α Man», «No One Like You», «Rhythm Of Love» παίζοντας στα ελληνικά ραδιόφωνα και ενώ όλοι λένε ότι τα βαριούνται, στο τέλος τα σιγοσφυρίζουν. Και αν αυτό είναι κατά κάποιον τρόπο φυσιολογικό για τους 50άρηδες, που τους θυμίζουν τα νεανικά τους χρόνια στα πάρτι, την ώρα που όλοι περίμεναν τα «μπλουζ» για να σβήσουν τα φώτα και να προσεγγίσουν την κοπελιά που ήθελαν, τι μπορεί να πουν άραγε οι Scorpions στους σημερινούς 18άρηδες και 19άρηδες; Οπως δηλώνει ο τραγουδιστής τους Κλάους Μέινε, «αυτοί ήταν που μας ανάγκασαν να μην τηρήσουμε την απόφαση που πήραμε το 2014 να σταματήσουμε. Ηθελαν να μας ξαναδούν». Και φυσικά δεν τους χάλασαν χατίρι.
Πριν από κάμποσες ημέρες ήταν στην Αθήνα ο κιθαρίστας και ιδρυτικό τους μέλος, ο Ρούντολφ Σένκερ, «παλιά καραβάνα» στη μουσική, ο οποίος, όπως είπε στο «Βήμα της Κυριακής», η σχέση του με την Ελλάδα άρχισε πριν καν να γνωρίζει ότι θα γινόταν ένας από τους ροκ ήρωές της. «Οταν είχα αρχίσει να τραγουδάω, ο πατέρας μου μού έδωσε μια κασέτα με κάποια τραγούδια της Νάνας Μούσχουρη για να ακούσω. Και μάλιστα είχαν ηχογραφηθεί από κάποια συναυλία της. Θυμάμαι ήταν «Τα παιδιά του Πειραιά»». Η σχέση του όμως με την Ελλάδα δεν σταματά εδώ. «Ο πατέρας μου ήταν αυτός που μου μίλησε για την ελληνική φιλοσοφία, για τον Πλάτωνα για παράδειγμα. Και από τότε έχω επαφή με την Ελλάδα». Οσο για την αδυναμία που τους τρέφει το ελληνικό κοινό, ο ίδιος θεωρεί ότι υπάρχει μια αμφίδρομη σχέση η οποία άρχισε το 1982. «Θυμάμαι ότι μας ξενάγησε τότε στη χώρα σας ένας από τη δισκογραφική εταιρεία ΕΜΙ. Και μου άρεσε. Από τότε έχουμε έρθει και για διακοπές, αλλά κυρίως για συναυλίες. Είστε ένα ιδιαίτερα ζεστό κενό, όπου πιστεύω μεταξύ μας έχει δημιουργηθεί μια μοναδική χημεία». Δεν πρέπει να ξεχνάμε, άλλωστε, ότι μία από τις πιο μεγάλες στιγμές της καριέρας τους γράφτηκε πάλι στην Ελλάδα, το 2013, με τις 3 εμφανίσεις τους στον Λυκαβηττό που ηχογραφήθηκαν και μαγνητοσκοπήθηκαν για το «MTV Unplugged Live in Athens».
Στα 70 του χρόνια ο Ρούντολφ Σένκερ συνεχίζει να δηλώνει ροκάς, να πιστεύει ότι το ροκ είναι στάση και τρόπος ζωής, ότι η μουσική και το τραγούδι δεν πρέπει να γίνουν ρουτίνα, αλλιώς καταστράφηκες –«όλοι μας λένε «είστε σουπερστάρ, έχετε χρήματα», αλλά τα λεφτά σκοτώνουν τη ζωή» -, και όπως και να έχει, το ροκ θα έχει μέσα του κάτι το επαναστατικό. Από το «Still loving you» στο still rocking…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
