Ημερολόγιο Πολιτισμού

Οι Μουσικοί της Καμεράτα – Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής

Γιώργος Πέτρου
«Company» («Η Παρέα»)
Μιούζικαλ σε δύο πράξεις
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
8 & 9 Ιουλίου, 21:00

Οι Μουσικοί της Καμεράτα-Oρχήστρας των Φίλων της Μουσικής και ο μαέστρος Γιώργος Πέτρου, μετά την επιτυχία των προηγούμενων παραγωγών (Kiss me Kate, West Side Story, Sweeney Todd), συναντούν ξανά το συμφωνικό Μιούζικαλ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, άλλο ένα αριστούργημα του μεγαλύτερου ίσως δημιουργού μουσικού θεάτρου της εποχής μας, του Stephen Sondheim, το μιούζικαλ «Company» (Η Παρέα) παρουσιάζεται την Κυριακή 8 Ιουλίου και τη Δευτέρα 9 Ιουλίου στο Ωδείου Ηρώδου Αττικού.

Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Broadway το 1970 με τεράστια επιτυχία και αφού απέσπασε 16 υποψηφιότητες στα Τony Awards, κέρδισε 6 βραβεία Tony, συμπεριλαμβανομένων των βραβείων καλύτερου έργου, καλύτερης μουσικής, καλύτερου λιμπρέτου, καλύτερων στίχων, καθώς και 5 Drama Desk Awards και 1 Theatre World Award. Το «Company» θεωρείται έργο σταθμός, ένα «concept musical», που με την τολμηρή θεματολογία του και την επαναστατική δομή του, άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο το Broadway πλησίαζε τα ζητήματα της καθημερινής ζωής.

Το έργο:

Κεντρικό πρόσωπο του έργου ένας αμετανόητος εργένης που αρνείται επίμονα να αφοσιωθεί σε μια σύντροφο ή να προχωρήσει σε ένα γάμο. Με αφορμή τα γενέθλια του, η παρέα του, που αποτελείται από πέντε ζευγάρια σε ευτυχισμένες (φαινομενικά τουλάχιστον) σχέσεις ή γάμους, αποφασίζουν να του κάνουν ένα πάρτυ-έκπληξη.
Με μια σειρά flashback σε αυτοτελείς ξεκαρδιστικές αλλά και συγκινητικές βινιέτες, ο Sondheim δημιουργεί ένα τολμηρό έργο με υπέροχη μουσική, που ξεπερνά κατά πολύ την πρωτοεπίπεδη διασκέδαση και θίγει με ασυνήθιστο για το μουσικό θέατρο τρόπο, θέματα που αφορούν τις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις και το θεσμό του γάμου.

Η μουσική:

Όλα αυτά, πλαισιώνονται από μια ιδιοφυή συμφωνική ενορχήστρωση εντυπωσιακών διαστάσεων, από τον μαιτρ του είδους Johnathan Tunick (Sweeney Todd, a Chorus Line, Passion, Into the Woods) που θα ζωντανέψει μέσα από την Τέχνη των Μουσικών της Καμεράτας, σε 35μελή σύνθεση. Ο Sondheim, που μετράει στο ενεργητικό του ένα Όσκαρ, οκτώ βραβεία ΤΟΝΥ και οκτώ GRAMMY, χρησιμοποιεί μια περίπλοκη μουσική γλώσσα. Σκληρές αρμονίες, εξελιγμένη αντίστιξη και απρόβλεπτες μελωδικές γραμμές, κλείνουν το μάτι στα κλισέ του Broadway αλλά και της όπερας, υπογραμμίζοντας με αριστοτεχνικό τρόπο την ευφυέστατη δραματουργία του έργου. Τα κομμάτια «Getting Married Today», «The Ladies Who Lunch» και «Being Alive» ανήκουν στις ωραιότερες και πιο αγαπημένες δημιουργίες του αμερικανικού μουσικού θεάτρου.

O Γιώργος Πέτρου μιλά στο Ημερολόγιο Πολιτισμού για την παράσταση

*** «Μετά την επιτυχία του περσινού ανεβάσματος του μιούζικάλ «Sweeney Todd» του Stephen Sondheim στο Φεστιβάλ Αθηνών, φάνηκε ότι το πρώτο αυτό ανέβασμα έργου του Sondheim στην Ελλάδα προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον του κοινού και δημιουργησε προσδοκίες όσον αφορά τη συνέχεια. Στην τέταρτη αυτή παραγωγή μιουζικαλ της Καμεράτα στο Φεστιβάλ Αθηνών μας φάνηκε αυτονόητο να συστήσουμε άλλο ένα αριστούργημα του μεγάλου αυτού δημιουργού στο αθηναϊκό κοινό. Ένα έργο ωστόσο αντίδιαμετρικά διαφορετικό με το Sweeney Todd. Το COMPANY παρουσιάστηκε το 1970 και στην εποχή του θεωρήθηκε επαναστατικό, τόσο για την αντιστικτική μουσική του γραφή, όσο και για το πολυσυλλεκτικοβσητλ της μουσικής του που ο συνθέτης χαρακτηρίζει «pastiche», αλλά κυρίως λόγω της θεματολογίας του, που άπτεται καθημερινά ζητήματα που αφορούν τις ανθρώπινες σχέσεις και το θεσμό του γάμου μέσα από ένα εξαίρετο κείμενο του George Furth. Οι δημιουργοί φέρνουν το κοινό αντιμέτωπο με την καθημερινότητα του μέσα από έναν παραμορδωτικο μουσικό καθρέφτη και ένα χειμαρωδες χιούμορ το οποίο όμως βγαίνει μέσα από πραγματικές συνθήκες. Όπως είπε και ο ίδιος ο Sondheim, ήθελε το κοινό να περάσε δυο ώρες γελώντας και μετά να πάει σπίτι και να μην μπορεί να κοιμηθεί το βράδ, εξαιτίας των σκέψεων που ενδεχομένως θα δημιουργηθούν. Το COMPANY είναι ένα έργο πολυεπίπεδο τόσο μουσικά όσο και δραματουργικα, στο οποίο οι κωμικές καταστάσειςκρυβουν μέσα τους αλήθειες και η συγκίνηση έρχεται μέσα από την ταύτιση μας με τους ήρωες του έργου.»

*** «Παρουσιάζουμε τo COMPANY όσο κοντά στο προτοτυπο γίνεται. Στην μετάφραση με απασχόλησε πολύ όχι μόνο το πνεύμα των στίχων του Sondheim και του κειμένου του Furth, αλλά και η κατά το δυνατόν αντιστοίχιση τόσο ηχητικά όσο και νοηματικά με τα ελληνικά. Δεν έχω παραφρασει τίποτα αλλά έχω προσπαθήσει στα μέτρα του δυνατού να φέρω τον ήχο και το ύφος της γλώσσας των δημιουργών στη γλώσσα μας. Το έργο γράφτηκε στην Νέα Υόρκη και αναφέρεται σ αυτήν. Εγώ πήρα την ελευθερία να αφαιρέσω οποιεσδήποτε αναφορές τοπικού χαρακτήρα ώστε το έργο να πάρει έναν πιο διεθνή / οικουμενικό δρόμο. Αναφέρομαι λοιπόν σε μια πόλη, μια μεγαλούπολη, που θα μπορούσε να.λ είναι η Νέα Υόρκη, το Παρίσι, το Λονδίνο, ή η Αθήνα του σήμερα. Για την ίδια λογική αφαιρώ και οποιεσδήποτε χρονικές αναφορές ώστε ακόμα και το πεδίο «χρόνος» αποκτά κι αυτό ένα ρευστό χαρακτήρα. Κατά τα λοιπά το έργο παρουσιάζεται με ιδιαίτερη ακρίβεια σε σχέση με το πρωτότυπο.»

*** «Σίγουρα τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει μια πολύ ενδιαφέρουσα άνθιση στον χώρο του μιούζικάλ στην Ελλάδα, κάτι για το οποίο θα ήθελα να πιστεύω ότι έχουμε συντελεσει σημαντικά η Καμεράτα οι εγώ. Ωστόσο, πρέπει να τονίσω ότι το πεδίο «μιουζικαλ» είναι ιδιαίτερα ευρύ και περιλαμβάνει έργα αντίδιαμετρικα διαφορετικά, σε αντίθεση με την όπερα πχ, η οποια ως είδος κινείται σε συγκεκριμένους κανόνες και με συγκεκριμένες συμβάσεις. Το μιούζικαλ μπορεί να περιλαμβάνει έργα όπως πχ το Sweeney Todd που βρίσκεται υφολογικα πολύ κοντά στην όπερα, το COMPANY, που έχει υβριδικό χαρακτήρα αλλά διατηρεί έντονα την συμφωνική του ταυτότητα, ή το Hair που έχει σαφείς ροκ/ποπ καταβολές, η το Hamilton που βασίζεται στο hip hop και αποτελεί προϊόν της ποπ κουλτούρας. Η Καμεράτα κι εγώ, όπως είναι λογικό εξαιτίας των συμφωνιών μας καταβολων, γοητευομαστε από το συμφωνικό Μιούζικαλ με στοιχεία από την όπερα, την οπερετα, την κλασική τζαζ, το παραδοσιακό ύφος του Broadway και το burlesque χαρακτήρα των αρχών του 20 αι.»

*** «Την αριστουργηματικά μουσική του Sondheim, την μαγαλειωδη ενορχήστρωση του J. Tunick, να ταυτιστούν με όλους ή με κάποιους από τους ήρωες, να ανακαλύψουν κάτι για τον εαυτό τους, να γελάσουν πολύ αλλά κι να βιώσουν αληθινές στιγμές συγκίνησης και αναζήτησης.»

Συντελεστές:
Μουσική/στίχοι: Stephen Sondheim
Kείμενο: George Furth
Σκηνοθεσία, Μουσική Διεύθυνση, Μετάφραση: Γιώργος Πέτρου
Σκηνικά: Πάρις Μέξης
Κοστούμια: Γιώργινα Γερμανού
Χορογραφία: John Todd
Φωτισμοί: Γιώργος Τέλλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάνθη Γραμματικού
Βοηθός μαέστρος, μουσική προετοιμασία : Νίκος Λαάρης
Φωτογραφίες: Αθηνά Λιάσκου
Οι Μουσικοί της Καμεράτα-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής

Διανομή:
Ρόμπερτ: Τάσης Χριστογιαννόπουλος
Τζοάν: Ναταλία Τσαλίκη
Έιμι: Ευαγγελία Καρακατσάνη
Έιπριλ: Κατερίνα Παπουτσάκη
Σάρα: Μαίρη-Έλεν Νέζη
Χάρι: Χάρης Ανδριανός
Σούζαν: Μυρσίνη Μαργαρίτη
Τζένι: Ελένη Σταμίδου
Πίτερ: Δημήτρης Ναλμπάντης
Πωλ: Γιάννης Καλύβας
Ντέιβιντ: Χρήστος Κεχρής
Λαρι: Μάριος Σαραντίδης
Μάρτα: Ξένια Ντάνια
Κάθυ: Μαρία Κοσμάτου

Info
Μιούζικαλ σε δύο πράξεις (μεταφρασμένο στα ελληνικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους)
Διάρκεια παράστασης: 2:40 λεπτά (με διάλειμμα)
Εισιτήρια από 15 €(μειωμένο 10 €)
Εισιτήρια: Πανεπιστημίου 39 (στοά Πεσμαζόγλου), στο greekfestival.gr και στο 210 3272 000

Ομάδα VASISTAS – Αργυρώ Χιώτη
Χοηφόρες του Αισχύλου
Μικρό Θέατρο Αρχαίας Επιδαύρου
6 & 7 Ιουλίου, 21:30

Στο δεύτερο έργο της τριλογίας της Ορέστειας, κυριαρχεί η φιγούρα της Ηλέκτρας που πενθεί τον δολοφονημένο πατέρα της προσμένοντας εμμονικά ως μόνο φως σωτηρίας την επιστροφή του αδερφού της, Ορέστη, προκειμένου να σχεδιάσουν μαζί την εκδίκηση.

Το ξεκίνημα του έργου είναι ζοφερό με την Ηλέκτρα να θρηνεί πάνω απ’ τον τάφο του πατέρα της και τις Χοηφόρες, τις γυναίκες του χορού που τη συντροφεύουν, να πολλαπλασιάζουν τον θρήνο της ενώ προσφέρουν τις χοές τους. Εκεί την αντικρύζει πρώτη φορά ο αδερφός της που έχει επιστρέψει μετά από χρόνια για να εκδικηθεί τον φόνο του πατέρα του μαζί με τον πιστό του σύντροφό του Πυλάδη, μεταμφιεσμένοι σε ξένους για μην τους αναγνωρίσουν. Βλέποντάς την να θρηνεί, συνειδητοποιεί ότι θα την έχει σύμμαχο στο ιερό αυτό έργο και της αποκαλύπτει την ταυτότητά του σε μια από τις συγκλονιστικότερες σκηνές αναγνώρισης στο αρχαίο δράμα.

Η δράση κατόπιν εξελίσσεται καταιγιστικά. Ορέστης και Πυλάδης με την κάλυψη της Ηλέκτρας προφασίζονται ότι είναι δύο ξένοι που φέρνουν τις στάχτες του πεθαμένου Ορέστη στην Κλυταιμνήστρα. Η Κλυταιμνήστρα υποδέχεται τον Ορέστη και τότε εκείνος, αφού της αποκαλύπτει την ταυτότητά του, την εκτελεί ενώ κατόπιν εκτελεί και τον ομοκρέβατο, συνένοχό της Αίγισθο. Η τραγωδία κλείνει με τις Ερινύες να καταφθάνουν, καταδιώκοντας ανελέητα τον Ορέστη ως τη στιγμή της αθώωσής του από τον Άρειο Πάγο. Αλλά αυτό θα συμβεί στο τελευταίο μέρος της τριλογίας, στις Ευμενίδες.

Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Αργυρώ Χιώτη
Μετάφραση: Θανάσης Βαλτινός
Δραματουργία: Ομάδα VASISTAS, Ευθύμης Θέου
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Μουσική: Jan Van de Engel
Κοστούμια: Ηρώ Βαγιώτη, σε συνεργασία με την Ματίνα Μέγκλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Γκέλυ Καλαμπάκα
Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Ariane Labed
Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Εύα Μανιδάκη
Κατασκευή μουσικών οργάνων: Αντώνης Χατζηπέρογλου
Σύμβουλος δραματουργίας: Νίκος Α. Παναγιωτόπουλος
Παίζουν: Εύη Σαουλίδου, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη, Αινείας Τσαμάτης, Αντώνης Αντωνόπουλος, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Ματίνα Περγιουδάκη, Γιάννης Κλίνης, Τζωρτζίνα Χρυσκιώτη, Ελένη Βεργέτη, Δημήτρης Κοντός, Αργυρώ Χιώτη
Συμπαραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου – ΔΗΠΕΘΕ Καβάλας – Φεστιβάλ Φιλίππων
Υποστήριξη: Δήμος Μοσχάτου & Ταύρου

Τσέζαρις Γκραουζίνις
Αγαμέμνων του Αισχύλου
ΚΥΚΛΟΣ ΟΡΕΣΤΕΙΑ
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
6 & 7 Ιουλίου, 21:00

Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις, μετά την επιτυχία του Επτά επί Θήβας, επιστρέφει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου με τον Αγαμέμνονα. Στο πρώτο έργο της τριλογίας της Ορέστειας του Αισχύλου, παρακολουθούμε την επιστροφή του στρατηγού Αγαμέμνονα στο Άργος, μετά το τέλος του Τρωικού πολέμου. Η υποδοχή της Κλυταιμήστρας μοιάζει θερμή, όμως κρύβει ένα οργανωμένο σχέδιο εκδίκησης, που έχει καταστρώσει μαζί με τον Αίγισθο, προκειμένου να εκδικηθεί τη θυσία της Ιφιγένειας, που σφαγιάστηκε για να ξεκινήσουν τα πλοία προς την Τροία. Καθώς η Κλυταιμήστρα δολοφονεί τον Αγαμέμνονα και την αιχμάλωτη πριγκίπισσα Κασσάνδρα, ακολουθεί τον κύκλο του αίματος του οίκου των Ατρειδών που ξεκίνησε με την Ιφιγένεια και συνεχίζεται στις επόμενες τραγωδίες της τριλογίας.

Στο διπλό ρόλο του Αγαμέμνονα και του Αίγισθου ο Γιάννης Στάνκογλου. Κλυταιμήστρα η Μαρία Πρωτόπαππα. Μαζί τους ο Θοδωρής Κατσαφάδος, ο Αργύρης Πανταζάρας, η Ιώβη Φραγκάτου και 12μελής χορός. Το έργο ανεβαίνει σε νέα μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα και πρωτότυπη μουσική του Χάρη Πεγιάζη.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

«Αυτή η ιστορία του Αισχύλου εκφράζει με εκπληκτική δύναμη το παράλογο της ανθρώπινης μοίρας.
Πράγματι, χάνουμε αέναα στον αγώνα με το φόβο μας.Πράγματι, φτιάχνουμε πολιτείες ασταμάτητα και είμαστε αιχμάλωτοι στις φυλακές που χτίζουμε εκούσια με τα ίδια μας τα χέρια.Πράγματι, περιμένουμε σωτήρες και όταν τελικά εμφανιστούν συνειδητοποιούμε ότι δεν αξίζουν παρά τον οίκτο μας. Πράγματι, αυτό που ονομάσαμε «δικαιοσύνη», μας οδηγεί αργά ή γρήγορα στο έγκλημα. Όλοι είμαστε ένοχοι.Η τιμωρία είναι αναπόφευκτη.
Ευτυχισμένος είναι εκείνος που κατάφερε ν’ απαλλαγεί απ’ τις ελπίδες και τις προσδοκίες του και έμαθε την υπομονή.
Ο κόσμος του «Αγαμέμνονα» είναι ζοφερός. Αλλά επιτρέψτε το ταξίδι μας στον κόσμο του να είναι ουσιαστικό και συναρπαστικό, γιατί πιστεύω ότι η οδηγός μας – η Ποίηση – γνωρίζει το δρόμο προς τη χαρά.»

Συντελεστές:
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνικά – Κουστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν
Μουσική-Μουσική Διδασκαλία: Χάρης Πεγιάζης
Κίνηση: Έντι Λάμε
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Συγκλητική Βλαχάκh
Παίζουν: Μαρία Πρωτόπαππα, Γιάννης Στάνκογλου, Αργύρης Πανταζάρας, Ιώβη Φραγκάτου και ο Θοδωρής Κατσαφάδος
Χορός: Μάρκος Γέττος, Δημήτρης Γεωργιάδης, Τάσος Θεοφιλάτος, Πανάγος Ιωακείμ, Δημήτρης Καραβιώτης, Ηλίας Μενάγιερ, Δημήτρης Μηλιώτης, Αλέξανδρος Μούκανος, Αλέξανδρος Μπαλαμώτης, Βασίλης Παπαγεωργίου, Κλέαρχος Παπαγεωργίου, Γιώργος Παπανδρέου
Με αγγλικούς υπέρτιτλους

Μαρία Παπαγεωργίου & Παντελής Κυραμαργιός
Σάββατο 7 Ιουλίου
Φεστιβάλ Λιπασμάτων – Δραπετσώνα

Η Μαρία Παπαγεωργίου μετά την επιτυχή παρουσία της στο Φεστιβάλ στη θάλασσα το περασμένο καλοκαίρι, επιστρέφει και φέτος στα Λιπάσματα.Τραγούδια από την προσωπική της δισκογραφία συναντούν τις διασκευές που αγαπήθηκαν με τη φωνή της μέσα από την παρουσία της επί τέσσερα χρόνια στη σκηνή του Σταυρού του Νότου, αλλά και κομμάτια από την πρόσφατη συνεργασία της με τον Μίκη Θεοδωράκη που της εμπιστεύτηκε μία δεύτερη ανάγνωση σε τραγούδια του. Αυτή τη φορά εμφανίζεται επί σκηνής με τον τραγουδοποιό Παντελή Κυραμαργιό. Έχοντας μόλις κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Αρετή» Ο Παντελής Κυραμαργιός έρχεται να παρουσιάσει τα τραγούδια του αλλά και όσα αγαπά παρέα με τους «Πλέγμα».

«Ο Βάγγος στον Παράδεισο»

Τετάρτη 11 Ιουλίου 2018, 9:00 μμ
poems ‘n crimes των Εκδόσεων Γαβριηλίδης, Αγίας Ειρήνης 17

Οι εκδόσεις Γαβριηλίδης σας προσκαλούν σε ένα διήμερο αφιέρωμα στον καραγκιοζοπαίκτη Βάγγο από τον Άθω Δανέλλη με τίτλο «Ο Βάγγος στον Παράδεισο» την Τετάρτη 11 και Πέμπτη 12 Ιουλίου στις 21:00. Ο Άθως Δανέλλης παρουσιάζει δυο παλιές κωμωδίες: «Το προξενιό της συμφοράς» και «Κουτσομπολιό στη βρύση». Θα ακολουθήσει συζήτηση με τον Λευτέρη Ξανθόπουλο.

«To Θέατρο Σκιών είναι ό,τι περισσότερο αγάπησα στη ζωή μου. Πρώτα γιατί ήτανε το παιχνίδι των παιδικών μου χρόνων, κατόπιν το επάγγελμα μου. Επάγγελμα που με βοήθησε να είμαι σε διαρκή επικοινωνία με το λαό, να κάνω γέλιο τον πόνο, χαρά τη λύπη του. Να σατιρίσω (όσο το μικρό μου μυαλό κατάφερνε) όλα όσα αγνοούν τη νοημοσύνη μας και την ανθρώπινη ιδιότητα. Παρά τα δεινά που πέρασα μέχρι να γίνω αυτό που είμαι τώρα, δεν μετάνιωσα ούτε για μια στιγμή που έγινα καραγκιοζοπαίχτης. Μακαρίζω τους πρωτομάστορες του Θεάτρου Σκιών που μου δίδαξαν την τέχνη, μια τέχνη τόσο αυτόνομη όσο και δημιουργική». Νίκαια, 9 Δεκεμβρίου 1996, Βάγγος

καλό σαββατοκύριακο
Ella Fitzgerald & Louis Armstrong
Cheek to Cheek