Αληθεύει ότι ξεκινήσατε να εργάζεστε από την ηλικία των 14 ετών; «Το εµπόριο κυλά στις φλέβες µου. Γεννήθηκα κυριολεκτικά σε ένα φορτηγάκι. Γυρίζαµε µε τον πατέρα µου όλη την Ελλάδα και πραγµατοποιούσαµε εκθέσεις µε πίνακες ζωγραφικής».
Σήμερα έχετε δημιουργήσει το Seitanidis Home, μια αμιγώς ελληνική εταιρεία που έχει καταφέρει να ανταγωνίζεται επί ίσοις όροις πολυεθνικές αλυσίδες με οικιακό εξοπλισμό. Πώς τα καταφέρατε; «Ηταν ένα δύσκολο εγχείρηµα που πραγµατώθηκε µεσούσης της κρίσης µε µηδέν δανεισµό. Νοµίζω η απόφασή µας να συνεργαστούµε µε όσους περισσότερους έλληνες κατασκευαστές µπορούσαµε ήταν στρατηγική, σε συνδυασµό βέβαια µε τις ανταγωνιστικές τιµές που προσφέραµε. Γιατί ο κόσµος αγκάλιασε το ελληνικό προϊόν και έτσι σίγα-σιγά χτίστηκε αυτό το κτίριο των 6.500 τ.µ. στη λεωφ. Κηφισού».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που συναντήσατε; «Η γραφειοκρατία. Θα σας δώσω ένα παράδειγµα. Προτίθεµαι να µετατρέψω ένα νεοκλασικό, διατηρητέο κτίριο στη Μητροπόλεως σε ξενοδοχείο, όπου θα στεγαστεί και ένα ωραίο εστιατόριο ελληνικών γεύσεων µε wine bar. H Υπηρεσία Νεωτέρων Μνηµείων προτίθεται να µου δώσει άδεια σε 1,5-2 χρόνια για να ξεκινήσω. Τι να πεις; Σηκώνεις τα χέρια ψηλά».
Είναι θέμα πολιτικής βούλησης να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία; «Δυστυχώς οι άνθρωποι που βρίσκονται στις θέσεις-κλειδιά δεν έχουν καµία σχέση µε το εµπόριο και το αντιλαµβάνοµαι κάθε φορά που έρχοµαι σε επαφή µαζί τους. Προφανώς λοιπόν είναι θέµα βούλησης η αντιµετώπισή της. Κανείς φυσικά δεν ζητεί να γίνονται τα πράγµατα παράνοµα, αλλά να λειτουργήσουµε ως σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Αυτή τη στιγµή τεράστιες επενδύσεις, όπως το Ελληνικό, έχουν παγώσει, µε αποτέλεσµα να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας».
Συνεργάζεστε με τουλάχιστον 300 έλληνες προμηθευτές στον χώρο του οικιακού εξοπλισμού. Μπορεί η χώρα μας να στραφεί, πέρα από τον τουρισμό, και σε άλλους τομείς; «Μην ξεχνάµε ότι η Ελλάδα πριν από κάποιες δεκαετίες είχε µερικά από τα µεγαλύτερα εργοστάσια υφασµάτων. Σήµερα, και ενώ παράγουµε την πρώτη ύλη, το βαµβάκι, το εξάγουµε στην Τουρκία για να γυρίσει πίσω σε εµάς ως παντελόνι και µπλουζάκι. Παλαιότερα είχαµε επιπλοποιία. Σήµερα έχει εξαφανιστεί σχεδόν. Οι γείτονές µας χρηµατοδοτούν τους κατασκευαστές τους για να πάρουν µέρος σε εµπορικές εκθέσεις. Το κράτος πρέπει να στηρίξει την επιχειρηµατικότητα. Και µε τον όρο επιχειρηµατικότητα δεν εννοώ το άνοιγµα µίας ακόµη καφετέριας ή ενός σουβλατζίδικου».
Mετά το άνοιγμα του εμπορικού κέντρου Seitanidis Home προχωρήσατε στα εγκαίνια των καταστημάτων με είδη σπιτιού Zeus Factory. Γιατί; «Διέγνωσα µια τάση των καταναλωτών για επιστροφή στα κέντρα των πόλεων, στη γειτονιά. Τα εµπορικά κέντρα φαίνεται να τους κουράζουν. Ζητούν µεγαλύτερη αµεσότητα. Υπάρχει µια δηµιουργική οµάδα που εργάζεται για τα Zeus Factory, σχεδιάζει πολλά από τα προϊόντα που κατασκευάζονται από εµάς µε στόχο να φέρουµε πάντα το καινούργιο. Εχουµε ήδη ξεκινήσει µε τρία καταστήµατα, στο Σύνταγµα, στο Χαλάνδρι και στην Κηφισιά, ενώ σύντοµα θα έχουµε και τα εγκαίνια του καταστήµατος στο Μιλάνο. Στόχος είναι τα Zeus Factory να φτάσουν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας».
Θα συμβουλεύατε έναν νέο άνθρωπο να μείνει ή να φύγει από την Ελλάδα; «Δεν νοµίζω ότι υπάρχει µία απάντηση. Αν του παρουσιαστεί µια καλή ευκαιρία, ναι, µπορεί να φύγει. Αν είναι τώρα να µεταναστεύσει στην Αγγλία και να καθαρίζει σκάλες, να µείνει εδώ και να το παλέψει. Σίγουρα πάντως να αφήσει πίσω το όνειρο του διορισµού στο Ελληνικό Δηµόσιο και να δηµιουργήσει».
Πιστεύετε ότι θα βγούμε γρήγορα από την κρίση; «Δύσκολη ερώτηση. Το σίγουρο είναι ότι κάποια στιγµή θα βγούµε, απλά το τραύµα θα είναι τεράστιο. Βέβαια, έπειτα από κάθε καταστροφή υπάρχει η ανάγκη του ανθρώπου να ξεχάσει. Θυµηθείτε την ανάπτυξη που υπήρχε στην Ελλάδα µετά την Κατοχή, οι άνθρωποι ήθελαν να αφήσουν πίσω τις κακές στιγµές. Μακάρι να δηµιουργηθεί το ίδιο αίσθηµα και τώρα».
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 1 Ιουλίου 2018.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
