Με ημερομηνία λήξης και υπό τον συνεχή εκβιασμό του Πάνου Καμμένου ή τον φόβο απώλειας της πλειοψηφίας στη Βουλή, βρίσκεται πλέον η κυβέρνηση.

Στη δημοσκοπική κατάρρευση που καταγράφεται, με καταλύτη το Μακεδονικό και την οργή του κόσμου, έρχονται πλέον να προστεθούν κι άλλοι παράγοντες που κλυδωνίζουν το Μέγαρο Μαξίμου.

Το πρώτο στοιχείο είναι οι ραγδαίες εξελίξεις στην Κεντροαριστερά, με την αποχώρηση του Ποταμιού από το ΚΙΝΑΛ. Η κίνηση αυτή σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει την ενίσχυση της κυβέρνησης, το αντίθετο μάλιστα. Ο Σταύρος Θεοδωράκης προκειμένου να πετύχει την πολιτική του επιβίωση δεν μπορεί παρά να κρατήσει διακριτές αποστάσεις τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη ΝΔ. Ετσι, φαίνεται να ακυρώνεται το σενάριο που προωθούσε το Μαξίμου για «αντικατάσταση» των ΑΝΕΛ στην κυβέρνηση με βουλευτές της Κεντροαριστεράς. Ακόμη και ο Σ. Δανέλλης έδειξε χθες ότι κάνει ένα βήμα πίσω από το ξεκάθαρο «φλερτ» των προηγούμενων ημερών με τον Αλ. Τσίπρα.

Ούτε λόγος βεβαίως δεν μπορεί το εναπομείναν ΚΙΝΑΛ να αποτελέσει το «δεκανίκι» μιας κυβέρνησης που βρίσκεται σε αποδρομή. Εξ’ ου και η επίθεση που εξαπέλυσε χθες η Φώφη Γεννηματά σε μια προσπάθεια να βάλει ξεκάθαρες γραμμές από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Χωρίς πάγκο

Η μόνη δεξαμενή βουλευτών για το κυβερνών κόμμα είναι ένας – δύο από τους Ανεξάρτητους Ελληνες και ίσως κάποιοι από τους ανεξάρτητους της Βουλής. Ωστόσο, πρόκειται για έναν αμφίβολο «πάγκο» που δύσκολα μπορεί να μπει στην… πρώτη ομάδα εν μέσω ενός ιδιαίτερα πολωμένου πολιτικού τοπίου όπου οι καταγγελίες για αποστασία και εκτροπή ξεκίνησαν από το ίδιο το Μαξίμου και μπορεί να γυρίσουν μπούμερανγκ.

Ο έτερος κυβερνητικός πόλος, ο Πάνος Καμμένος χθες έθεσε την κυβέρνηση σε ομηρία λέγοντας ότι θα αποχωρήσει απ’ αυτήν μόλις έρθει η συμφωνία για το Μακεδονικό στη Βουλή. Αν και πρόκειται ξεκάθαρα για προσωπικό παιχνίδι επιβίωσης και προσπάθεια να μαζέψει τους οπαδούς που τον εγκαταλείπουν, καθώς είναι άγνωστο αν και πότε θα έρθει η συμφωνία στη Βουλή και βεβαίως αν θα υπάρχουν –με την παρούσα μορφή- οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Αλλωστε, οι πολίτες έχουν αντιληφθεί την κοροϊδία των δύο εταίρων, και κυρίως των ΑΝΕΛ γι’ αυτό και τους πληρώνει με την «εξαφάνιση» από τον πολιτικό χάρτη.

Κι αν το πολιτικό σκηνικό, οι συμμαχίες και οι κινήσεις τακτικής το επόμενο διάστημα θα είναι έντονες και διαρκείς, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη και με τις αποφάσεις της για το προσφυγικό. Η αποδοχή νέου κύματος προσφύγων και μεταναστών και μια ενδεχόμενη αναγκαστική απόφαση για τη δημιουργίαhotspots, με οικονομικά ανταλλάγματα, κρίνεται αρνητικά από τους πολίτες.

Μπορεί η αναστολή της εφαρμογής ΦΠΑ στα πέντε νησιά να είναι θετική για την κυβέρνηση σε επικοινωνιακό επίπεδο, τι θα γίνει όμως, αν τα ίδια τα νησιά μετατραπούν σε –χειρότερη από τώρα- αποθήκη ψυχών; Τότε δεν θα έχει κανένα νόημα η ελάφρυνση από τον φόρο.

Το χαρτί των παροχών

Ομοίως, η τεχνηέντως «συρόμενη» φημολογία για αναστολή των περικοπών στις συντάξεις θα καεί μέχρι το τέλος του χρόνου και σε καμιά περίπτωση δεν αρκεί για να αναστρέψει το κλίμα που επικρατεί στις ηλικίες άνω των 60 ετών που εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η κυβέρνηση θα προσπαθήσει το επόμενο διάστημα να παίξει το χαρτί της οικονομικής «ανάστασης» που θα έρθει με την έξοδο από τα μνημόνια. Ωστόσο, ακόμη και αυτό το δεδομένο αμφισβητείται από τους φόβους για τη βιωσιμότητα του χρέους σε μακροπρόθεσμο χρόνο, τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα και κυρίως την αδυναμία να βελτιωθεί η εικόνα της οικονομίας.

Οι αγορές δεν δείχνουν να συμμερίζονται την αισιοδοξία και τα πανηγύρια με τις γραβάτες, κάτι που φαίνεται και από την εικόνα του ελληνικού χρηματιστηρίου. Ο γενικός δείκτης είναι κάτω κι από τα επίπεδα που ήταν το δραματικό καλοκαίρι του δημοψηφίσματος και τωνcapitalcontrols. Χρήμα από το εξωτερικό δεν εισρέει στην Ελλάδα, οι επενδυτές απέχουν παρ’ ότι όλα πωλούνται σε τιμή ευκαιρίας ενώ και η αποκλιμάκωση των επιτοκίων δεν είναι καθόλου ικανοποιητική.

Οι αγορές τιμωρούν τα λάθη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ η οποία πληρώνει τα εγκλήματα που έκανε το 2015 τα οποία οδήγησαν στην ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας.

Στο εσωτερικό της χώρας η κατάσταση είναι τραγική για την κυβέρνηση, παρά τις ενέσεις αισιοδοξίας και το σχέδιο πόλωσης που εκτελεί το Μαξίμου. Στο εξωτερικό μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να έχει τη στήριξη των Ευρωπαίων, κυρίως της Αγκ. Μέρκελ, όμως, το κλίμα γρήγορα μπορεί να αλλάξει.

Το τέλος

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, άλλωστε το δημοσίευμα της Washington Post που εκπροσωπεί το αμερικανικό κατεστημένο. Η εφημερίδα κάνει λόγο για το τέλος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛκαι την επιστροφή ΝΔ με Μητσοτάκη στην εξουσία.

Χαρακτηρίζει «ιδιότυπη συμμαχία ακροαριστερών και ακροδεξιών λαϊκιστών» αυτούς που κυβερνούν την Ελλάδα εδώ και 3 χρόνια.

Στο άρθρο αναφέρεται ότι«ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να αποκτήσει τον έλεγχο περισσότερων ΜΜΕ και να παρέμβει στη λειτουργία της Δικαιοσύνης»,ενώ για τους ΑΝΕΛ σημειώνειότι«πίστευαν ότι το χρέος ήταν αποτέλεσμα διεθνούς συνωμοσίας».

Σχετικά με τις προοπτικές της Ελλάδας, σημειώνει πως«η παραδοσιακή κεντροδεξιά παράταξη που πριν από λίγα χρόνια έμοιαζε αποδυναμωμένη, φαίνεται πως θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές».

Όλα τα παραπάνω συγκλίνουν στην άποψη ότι η χώρα βρίσκεται σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο με την κυβέρνηση να παραπαίει και να παίζει το τελευταίο της χαρτί, αυτό της ακραίας σύγκρουσης, της ρητορικής του μίσους, της στοχοποίησης κάθε αντίπαλης φωνής.