Εξι σημεία τολμηρότερων παρεμβάσεων στη λεγόμενη αναπτυξιακή πολιτική της κυβέρνησης στα χρόνια της μεταμνημονιακής εποχής υποδεικνύουν οι παραγωγικοί φορείς της χώρας.
Αν και όπως τονίζουν οι ΣΕΒ, ΕΒΕΑ και ΕΣΕΕ είναι θετικό το γεγονός πως για πρώτη φορά η κυβέρνηση έχει εκπονήσει κείμενο «Στρατηγικής Ανάπτυξης», εν τούτοις σημειώνουν πως χρειάζονται ουσιαστικότερες μεταρρυθμίσεις στο επιχειρηματικό περιβάλλον αλλά και γενναίες αποφάσεις για το φορολογικό και το μη μισθολογικό κόστος.
Στον αντίποδα, η ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης, που έχει επιμεληθεί του στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης, επισημαίνει πως με αυτό διασφαλίζονται η δημοσιονομική και μακροοικονομική σταθερότητα, η συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την προσέλκυση επενδύσεων, η δημιουργία σύγχρονου κοινωνικού κράτους, η διασφάλιση της δίκαιης ανάπτυξης, ενώ αξιοποιούνται και όλα τα αναγκαία χρηματοδοτικά εργαλεία.
Ποια είναι όμως τα σημεία αυτά στα οποία υστερεί το σχέδιο ανάπτυξης:
Ο ΣΕΒ μέσα από ανάλυση που έκανε τα εντοπίζει:
1. Φορολογικό καθεστώς
Το σχέδιο θέτει ως στόχους τη σταδιακή μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για την εργασία, καθώς και την καθιέρωση σταθερού φορολογικού καθεστώτος για την ενίσχυση των ξένων και των εγχώριων επενδύσεων. Η υποστήριξη και τεκμηρίωση όμως του τρόπου υλοποίησης των δύο παραπάνω στόχων με συγκεκριμένα μέτρα δεν προκύπτει από το κείμενο. Κυρίως όμως η προοπτική εκλογίκευσης των φορολογικών υπερβολών δεν αντιμετωπίζεται ως κρίσιμη και επείγουσα προϋπόθεση εδραίωσης της ανάπτυξης και ανάκαμψης της αγοράς εργασίας.
2. Εργασιακές σχέσεις
Το κείμενο περιλαμβάνει μια εντελώς εσφαλμένη αξιολόγηση για το είδος των παρεμβάσεων που τελικά ωφελούν τους εργαζομένους και τις οικογένειές τους. Η αξιολόγηση αυτή συνοδεύεται με προτάσεις πολιτικής, οι οποίες ήδη υλοποιούνται και δρομολογούν την επανάληψη της πορείας που είχε η αγορά εργασίας και τελικά η χώρα στις δεκαετίες πριν από την κρίση. Αυτό δυστυχώς συμβαίνει σε μια στιγμή που η χώρα πασχίζει να σταθεροποιηθεί.
3. Επαναβιομηχάνιση της οικονομίας
Η ανάγκη επαναβιομηχάνισης της οικονομίας και αύξησης του μεριδίου της μεταποίησης στο 12% του ΑΕΠ ως το 2020 παραμένει εκτός προτεραιότητας στο εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο. Οι προτάσεις αναβάθμισης της μεταποίησης παραμένουν ασαφείς και ανεπαρκείς, χωρίς στόχευση και ισχυρή πολιτική δέσμευση. Ως συνέπεια, η βιομηχανία – μεταποίηση εξακολουθεί να μην είναι κεντρικός αναπτυξιακός βραχίονας αν και έχει τα μεγαλύτερα πολλαπλασιαστικά οφέλη για το σύνολο της οικονομίας, την απασχόληση και τα δημόσια έσοδα.
4. Δημόσια διοίκηση και άλλες κλαδικές πολιτικές
Αδυναμίες στο σχέδιο εντοπίζονται και στις ενότητες που ασχολούνται με τη δημόσια διοίκηση ειδικά όταν έχει απέναντί της μια επιχείρηση, τις δράσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς, τη βιώσιμη ανάπτυξη, τις ενεργειακές υποδομές, τη βιώσιμη εκμετάλλευση και εξερεύνηση ορυκτών πρώτων υλών και ενεργειακών ορυκτών, τα ζητήματα εξωστρέφειας και της νεοφυούς και καινοτόμου επιχειρηματικότητας.
5. Επενδύσεις – κίνητρα
Απουσιάζει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα επενδυτικών μεταρρυθμίσεων με ποσοτικούς στόχους και δράσεις που μπορούν να ανεβάσουν τις επενδύσεις στο 20% του ΑΕΠ από το 12,6% το 2017.
6. Χρηματοδότηση ανάπτυξης
Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης τονίζεται πως ακόμα και το 2018 δεν καταγράφεται ως απόλυτα κρίσιμο, ειδικά για σύνθετες παραγωγικές δραστηριότητες διεθνώς εμπορεύσιμων αγαθών που εντάσσονται σε διεθνείς αλυσίδες αξίας, το γεγονός ότι εδώ και μία δεκαετία οι ελληνικές επιχειρήσεις ανταγωνίζονται σε μια ενιαία αγορά αλλά έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση με όρους πολύ επαχθέστερους από αυτούς που προσφέρονται σε επιχειρήσεις άλλων κρατών-μελών.
Ειδικότερα, πρέπει να αναφερθεί ότι ο τρόπος με τον οποίο επιδιώκεται η επίλυση του προβλήματος των «κόκκινων» δανείων μπορεί να χαρακτηριστεί αποσπασματικός και στερούμενος ουσιαστικών τομών, καθώς δεν προβλέπει τη φορολογική και λογιστική μεταχείριση των διαγραφόμενων οφειλών, ενώ παράλληλα παραλείπει να ρυθμίσει τα ζητήματα αλλαγής ιδιοκτησιακής σύνθεσης ή διοίκησης επιχειρήσεων και των νομικών ευθυνών των στελεχών του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.
Από την πλευρά του, το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης στο στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης δίνει έμφαση στις ακόλουθες μεταρρυθμίσεις:
Δημόσια διοίκηση
Δίνεται έμφαση στην ψηφιοποίηση των διαδικασιών, στη μείωση της γραφειοκρατίας και στη διασφάλιση της διαφάνειας.
Δικαιοσύνη
Επιδιώκονται επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής δικαιοσύνης, εκκαθάριση των παλαιότερων υποθέσεων και δημιουργία εξωδικαστικών μηχανισμών για τη γρήγορη διευθέτηση μιας σειράς υποθέσεων.
Επιχειρηματικό περιβάλλον
Για το επιχειρηματικό περιβάλλον η «στρατηγική ανάπτυξης» προβλέπει μέτρα για την απλοποίηση και την επιτάχυνση των διαδικασιών σύστασης και αδειοδότησης επιχειρήσεων. Επίσης περιλαμβάνει την ολοκλήρωση του Εθνικού Κτηματολογίου και του χωρικού σχεδιασμού σε όλη τη χώρα, αλλά και τη διασφάλιση ενός σταθερού και αναπτυξιακού φορολογικού καθεστώτος.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και οι αναφορές για την παροχή θεσμικών και χρηματοδοτικών κινήτρων για την προσέλκυση νέων επενδύσεων.
Για τη χρηματοδότηση των επενδύσεων η κυβέρνηση αξιοποιεί όλες τις διαθέσιμες χρηματοδοτικές πηγές και αναπτύσσει νέα καινοτόμα χρηματοοικονομικά εργαλεία:
- Η αξιοποίηση των 36 δισ. ευρώαπό τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία (ΕΣΠΑ).
- Σχέδιο Γιούνκερ, με την Ελλάδα να είναιπρώτη στην Ευρώπη στην αξιοποίηση των πόρων του με συμβάσεις για έργα 2,6 δισ. ευρώ που κινητοποιούν επενδύσεις άνω των 10 δισ. ευρώ.
- Συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων2 δισ. ευρώ το 2017. Θα διατεθούν 7 δισ. ευρώ την επόμενη τριετία που θα πυροδοτήσουν επενδύσεις άνω των 20 δισ. ευρώ.
- Νέα χρηματοοικονομικά εργαλεία(EquiFund, Ταμείο Επιχειρηματικότητας, Υποδομών, Μικροπιστώσεων κ.λπ.) που κινητοποιούν δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους άνω των 3 δισ. ευρώ.
- Νέος Αναπτυξιακός Νόμος που δίνει πλήθος από θεσμικά και χρηματοδοτικά κίνητρα στους επενδυτές.
- Εθνική Αναπτυξιακή Τράπεζαπου θα συντονίσει όλα τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία, θα λειτουργήσει συμπληρωματικά στον επίσημο τραπεζικό τομέα και θα φέρει πρόσθετη χρηματοδότηση για μεγάλες επενδύσεις.
- Ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου για την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
