Ρουβίκωνας: Θα υπάρχει μεγαλύτερη ανομία αν μας βάλουν φυλακή

Αυτή η αναφορά ηγετικού μέλους του Ρουβίκωνα σε πρόσφατη ραδιοφωνική συνέντευξη μεγεθύνει τις ανησυχίες των αρχών ασφαλείας για τις επόμενες κινήσεις των επονομαζόμενων «ακτιβιστών των Εξαρχείων» και την ενδεχόμενη κλιμάκωση της δράσης τους.

Παράλληλα η ΕΛ.ΑΣ. παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το «άνοιγμα του Ρουβίκωνα στην κοινωνία» με συγκεντρώσεις που πραγματοποιεί εκτός Εξαρχείων. Η πρώτη πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στο Χαλάνδρι και υπήρξε προαναγγελία για νέες εκδηλώσεις του Ρουβίκωνα σε Χαϊδάρι και Μελίσσια. Και πιθανόν να ακολουθήσουν και άλλες. Με την ΕΛ.ΑΣ. να «διαβάζει» με προσοχή τις σχετικές αναρτήσεις για την εκδήλωση του Χαλανδρίου με την παρουσία περίπου 200 ατόμων. Και όπου ανάμεσα στα άλλα φέρεται ότι ορισμένοι από τους παρισταμένους ζήτησαν από τα μέλη του Ρουβίκωνα «να πάρουν τα όπλα και να μπουν στη Βουλή».

Στη συνέντευξή του λοιπόν το ηγετικό μέλος του Ρουβίκωνα ανέφερε πως «πρέπει να καταλάβει ο κ. Μητσοτάκης ότι αν ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου και ξέρουμε ότι θα στείλει κάποιους κανίβαλους, οι οποίοι θα πέφτουν με τα μηχανάκια επάνω μας και για την οποιαδήποτε κίνηση πάμε να κάνουμε θα κινδυνεύουμε να μπούμε στην φυλακή, προφανώς και θα πάρουμε τα μέτρα μας για να μπορέσουμε και να μη συλληφθούμε και να μην οδηγηθούμε στη φυλακή και να αντιμετωπίσουμε τους αλαλάζοντες Δελτάδες οι οποίοι θα εισβάλλουν είτε στους χώρους τους δικούς μας είτε θα προσπαθούν να σπάνε και να καταστείλουν τις κινήσεις μας».

Οσον αφορά τη συγκέντρωση στο Χαλάνδρι, τα μέλη του Ρουβίκωνα επιχειρούν αρχικά να εξηγήσουν τη σχετικά μικρή συμμετοχή πολιτών. Οπως σημειώνουν, «με δεδομένη τόσο τη γενικότερη κινηματική νηνεμία όσο και το θέμα της εκδήλωσης (αυτοπαρουσίαση Ρουβίκωνα και συζήτηση με τους Χαλανδραίους) αλλά και το γεγονός ότι την ίδια μέρα είχε χιπ-χοπ συναυλία στον Χολαργό από τους antifa Χαλανδρίου, η προσέλευση ήταν αρκετά καλή. Πάνω από 200 άνθρωποι πέρασαν από την εκδήλωση που είχε σταθερά ένα κοινό περίπου 150 ανθρώπων που την παρακολούθησαν. Πολύ λίγοι για έναν τεράστιο δήμο, πάρα πολλοί για τα δεδομένα της εποχής, και ενώ μάλιστα έπαιζε και συναυλία, κανονισμένη πολύ καιρό πριν».

Στο σχετικό κείμενο μελών του Ρουβίκωνα ακολουθεί κριτική για τους κατοίκους του Χαλανδρίου, αφού, όπως σημειώνεται, «είναι ενδεικτικό ότι πολλοί κάτοικοι της περιοχής χαίρονται που ο δήμος τακτοποίησε κάπως, για παράδειγμα, τους κάδους των σκουπιδιών, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη ότι αυτό είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, αν δεν τεθούν συνολικά τα ευρύτερα ζητήματα. Αρκούνται στο να μαζεύονται σωστά τα σκουπίδια κι από εκεί και πέρα ας καίγεται γύρω τους το σύμπαν».

Ακόμα ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν σε αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. άλλες αναφορές μελών του Ρουβίκωνα ότι «αισθανόμαστε απογοήτευση κάθε φορά που σύντροφοι και συντρόφισσες από το εξωτερικό έρχονται στην Ελλάδα και αντιμετωπίζουν με ένα υπερβολικό δέος έως και θαυμασμό τους αναρχικούς εδώ. Απογοητευόμαστε, γιατί αυτό δείχνει πόσο το αναρχικό κίνημα έχει ηττηθεί στην Ευρώπη και όχι ότι εδώ κάνουμε τόσο σπουδαία πράγματα. Για να φαίνονται αυτά τα λίγα που κάνουμε εδώ τόσο σπουδαία, δεν λέει τόσο καλά πράγματα για το εδώ, όσο κακά πράγματα για το τι συμβαίνει εκεί».

Επιπλέον σημειώνεται ότι «αυτά που κάνουμε εμείς θα έπρεπε να τα κάνει μια σοβαρή ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή και μια ΛΑΕ και εμείς να ασχολούμαστε με σοβαρότερα ακόμα πράγματα».

Ακόμα διατυπώθηκε η παραδοχή ότι «έχουμε ηττηθεί και οφείλουμε να το παραδεχτούμε και να το διαχειριστούμε» και ότι «δεν εκμεταλλευτήκαμε τη συγκυρία», σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που «έπιασε κότσο πολύ κόσμο. Βέβαια εμείς ως αναρχικοί έχουμε και το πρόβλημα ότι θα πρέπει να φανούμε συνεπείς με αυτά που λέμε. Ενώ οι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τέτοιο ζόρι». Ακόμα υπήρξαν προαναγγελίες ότι «πρέπει να προετοιμαστούμε και να οργανωθούμε όσο γίνεται καλύτερα, περιμένοντας την κατάλληλη ευκαιρία για να συνομιλήσουμε με την Ιστορία, όσο βαρύγδουπο κι αν ακούγεται. Με δυο λέξεις: στράτευση και οργάνωση».

Οπως καταγράφεται, «ως παρατήρηση από τα μοιράσματα σε λαϊκές (Παρνασσού, Σαρανταπόρου, Φραγκοκκλησιάς, Γυφτοπούλου) που προπαγάνδιζαν την εκδήλωση, επισημάνθηκε ότι πολύς κόσμος πάει επικίνδυνα εύκολα από τον πραγματικό του καναπέ, όπου είναι καθηλωμένος, στα φαντασιακά Καλάσνικοφ, και μάλιστα σε β’ πληθυντικό. «Να πάτε, να πάρετε Καλάσνικοφ, να μπείτε στη Βουλή, να τους θερίσετε, αλλιώς δεν κάνετε τίποτα». Και τους λες, άνθρωπέ μου, πέρα από το να μη μου το αναθέτεις, δεν είναι αυτοσκοπός και καημός μου να σκοτώσω κανέναν. Μπορούμε από τον καναπέ να πάμε ένα βήμα προς τη συλλογικοποίηση των αντιστάσεών μας προς μια απελευθερωτική κατεύθυνση; Οχι! Για πολλούς μόνο φαντασιακά Καλάσνικοφ, πράγμα πιο ανέξοδο και βολικό από την αυτοδέσμευση και στο πιο στοιχειώδες επίπεδο».

Τέλος, συμπληρωνόταν ότι από τη σχετική εξόρμηση των ακτιβιστών «συγκεντρώθηκαν σε κουτί οικονομικής ενίσχυσης 130 ευρώ και μαζί με άλλα 40 ευρώ που βάλαμε οι διοργανωτές βγήκαν τα έξοδα (μικροφωνική, 500 αφίσες, 1.500 φυλλάδια)».