Το νουάρ της ερήμου κάτω από την Ακρόπολη

Οχι άδικα οι Calexico θεωρούνται και είναι από τα πλέον συνεπή συγκροτήματα της ροκ μουσικής. Σημειώστε λάθος. Οι Calexico δεν είναι ροκ, δεν είναι ποπ. Από την Τουσόν της Αριζόνας, οι Calexico –που πήραν το όνομά τους από την ομώνυμη πόλη στα σύνορα του Μεξικού με την Καλιφόρνια –στα 20 και πλέον χρόνια καριέρας που «μετράνε» κατόρθωσαν να δημιουργήσουν τον προσωπικό τους ήχο.

Στη μουσική τους, κράμα από παραδοσιακούς λάτιν ήχους (mariachi, conjunto, cumbia, tejano) και κάντρι, τζαζ και post-rock, αποδίδεται ο όρος desert noir. Το αγαπημένο συγκρότημα του ελληνικού κοινού, που το ακολουθεί κατά πόδας όλη αυτή την εικοσαετία, έρχεται για πρώτη φορά στο Ηρώδειο στις 3 και 4 Ιουλίου (προστέθηκε δεύτερη ημέρα λόγω της αυξημένης ζήτησης) με τις αγαπημένες επιτυχίες από όλη τη δισκογραφία τους, όπως τα «Stray», «Falling from the sky», «Crystal Frontier», «Missing», «Splitter» κ.ά., αλλά και με το νέο ένατο άλμπουμ τους, το «The thread that keeps us», που κυκλοφόρησε στο τέλος Ιανουαρίου.

Η… στενή σχέση της Ελλάδας με τους Calexico, αν και εν πολλοίς ανεξήγητη –έρημο δεν έχουμε, παράδοση στην κάντρι δεν έχουμε και παρ’ όλα αυτά είμαστε δίπλα τους σε κάθε συναυλία -, «ανάγκασε» κατά κάποιον τρόπο τους Τζον Κονβερτίνοκαι οΤζόι Μπερνς να στείλουν το παρακάτω βιντεοσκοπημένο μήνυμα: «Γεια χαρά! John και Joey εδώ. Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι! Ενα ακόμη βράδυ προστέθηκε για την Αθήνα και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που ερχόμαστε. Efharisto, θα σας δούμε πολύ σύντομα αυτό το καλοκαίρι, ανυπομονούμε!». Η επαφή τους με το ελληνικό κοινό αρχίζει στα τέλη των 90s, όπου το όνομά τους κυκλοφορεί ουσιαστικά από στόμα σε στόμα, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί τους… βοηθούν με τις επιλογές των τραγουδιών τους που ακούγονται από τις συχνότητές τους και οι πρώτες συναυλίες στον τότε ναό των συναυλιών, στο «Ρόδον», είναι γεμάτες.

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, στη δεκαετία του ’80, βλέπουμε τους Τζον Κονβερτίνοκαι Τζόι Μπερνς να δουλεύουν για άλλους αξιόλογους μουσικούς, όπως ηΜπάρμπαρα Μάνινγκ, ηΒικτόρια Γουίλιαμςκαι ηΛίζα Γκερμάνο.Αυτό φαίνεται ότι λειτούργησε θετικά για το ντουέτο, τους γέμισε εμπειρίες και κυρίως τους έδωσε έμπνευση για να δημιουργήσουν τον tex-mex ήχο τους, έναν ήχο όμως που πολλές φορές καταλήγει στη ροκ μουσική. Oπως έχουν σημειώσει οι ίδιοι στο παρελθόν, τα μουσικά τους ακούσματα αρχίζουν από τους Beatles, Rolling Stones, Bob Dylan, Neal Young, περνούν στην Afro Cuban μουσική, τα πορτογαλικάfado, τη μουσική της Αιθιοπίας, δεν ξεχνούν την τζαζ –Miles Davis, Charlie Mingus, Joni Mitchell, Hank Williams –αλλά και ό,τι τους αρέσει. Και τους αρέσουν πολλά και πολλοί: Lightning Hopkins, Eric Satie, Igor Stravinski, Gustav Mahler, Frank Sinatra, The Staple Family, Billy Holiday. Αυτό το μείγμα λοιπόν οι Calexico πρώτα το κάνουν δικό τους, το διυλίζουν και το μετατρέπουν σε έναν προσωποπαγή ήχο.

Οι Calexico δεν είναι μόνο το μαγικό ντουέτο των Τζον Κονβερτίνοκαι Τζόι Μπερνς. Είναι όλοι αυτοί οι μουσικοί που συνεργάζονται μαζί τους όλα αυτά τα χρόνια είτε στα στούντιο άλμπουμ τους είτε στις συναυλίες. Ωριμάζουν και αυτοί όπως ωριμάζει και το ντούο από την Αριζόνα. Αλλωστε από το πρώτο τους άλμπουμ έως σήμερα έχουν κρατήσει τον πήχη της ποιότητας ιδιαιτέρως ψηλά. Δεν έχουν κάνει εκπτώσεις, δεν έχουν ακολουθήσει μανιέρες και όπως έγραψε ο «Independent» για την τελευταία τους δουλειά, συνεχίζουν να έχουν υψηλό επίπεδο.