Το γεγονός: Στις 20 Αυγούστου ολοκληρώνεται το τρίτο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής, δηλαδή τερματίζεται η χρηματοδότηση από τον επίσημο τομέα, και οι συν αυτό μηχανισμοί, όπως οι αξιολογήσεις (όπως τις γνωρίζουμε μέχρι σήμερα), αλλά και οι εκταμιεύσεις δόσεων. Θα καθοριστεί νέο πλαίσιο εποπτείας για τη χώρα και διαφορετική σχέση με τους επίσημους δανειστές.
Μπαίνουμε σε μια κανονικότητα και η χώρα ανακτά σε σημαντικό βαθμό την αυτονομία της λέει η κυβέρνηση – τουλάχιστον οι καθ’ ύλην αρμόδιοι.
Χυδαία ψεύδη και εμπαιγμό των πολιτών καταγγέλλει από την πλευρά της η Αντιπολίτευση, μιλώντας για τέταρτο μνημόνιο, με μόνη διαφορά ότι πλέον δεν θα μας δίνουν και λεφτά.
Δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αναγνώσεις του ίδιου γεγονότος, κάτι που δυστυχώς έχουμε συνηθίσει όταν οι «αναγνώστες» ερμηνεύουν με πολιτικά μόνο κριτήρια.
Μόνη διέξοδος από την παγίδα αυτή η αντικειμενικότητα των επιστημονικών κριτηρίων και φυσικά τα πραγματικά χειροπιαστά στοιχεία, όπως είναι οι συμφωνίες που έχει υπογράψει η Ελλάδα και οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί.
