ΜΕΣΑ στην πολυμορφία που συγκροτεί τη συνολική εικόνα του Μουντιάλ ίσως αξίζει να προσεχθεί αυτή η συνύπαρξη –άσχετα ποια θα είναι η συνέχεια από πλευράς αγωνιστικού ανταγωνισμού και αποτελεσμάτων στις διαδοχικές φάσεις του παγκοσμίου πρωταθλήματος –στα ρωσικά γήπεδα γιγάντων και νάνων. Αυτές οι δύο λέξεις χρησιμοποιούνται για να καταδειχθεί η τεράστια –χαοτική θα λέγαμε –διαφορά πολλών χωρών μεταξύ τους όσον αφορά τον πληθυσμό που εκπροσωπούν οι εθνικές ομάδες τους και κατ’ επέκταση και των μέσων, οικονομικής και όχι μόνο μορφής, που διαθέτουν. Απέναντι στη Ρωσία, στη Βραζιλία, στη Γερμανία η «λιλιπούτεια» σε πληθυσμό, παγωμένη κλιματικά αλλά πυρακτωμένη αγωνιστικά Ισλανδία και άλλη μια δεκάδα χωρών με μικρό πληθυσμό. Βέβαια το φαινόμενο συναντάται π.χ. και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πλην όμως εκεί τα αθλήματα είναι πολλά και εντελώς διαφορετική –κυρίως σε ατομικό μέτρο –η διαδικασία συμμετοχής.
ΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ μπορεί να δοθεί με την προσφυγή στην πασίγνωστη προπονητική ρήση «Εντεκα αυτοί και έντεκα εμείς». Ωστόσο, μήπως να πάμε λίγο πιο πέρα και να συναντήσουμε ένα από τα κύρια συστατικά της γοητείας του ποδοσφαίρου; Τουτέστιν την ανατροπή πολλών δεδομένων από όλα αυτά που συνιστούν την «προκαταβολική» υπεροχή του ενός αντιπάλου, η οποία, όχι σπάνια, αποδεικνύεται αναστρέψιμη και τρωτή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται και συνυπολογισμό πολλών επιπτώσεων (με πολύ ζωτικής σημασίας την οικονομική πλευρά μέσω του στοιχηματισμού).
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ της συμμετοχής στην ποδοσφαιρική «ελίτ» των 32 έχει και μια άλλη παράμετρο, συναφή μεν αλλά πολύ ενδιαφέρουσα. Την απουσία εκπροσώπησης χωρών με τεράστια ανθρωποδεξαμενή, όπως είναι η Κίνα, η Ινδία, οι ΗΠΑ, η Ινδονησία κ.ά. Εδώ όμως, κατά περίπτωση, υπεισέρχονται άλλοι παράγοντες. Εντελώς διαφορετική πρέπει να είναι η εκτίμηση λ.χ. για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου το ποδόσφαιρο έχει να «φάει πολλά ψωμιά» και να κάνει μακρύ δρόμο για να προσεγγίσει άλλα αθλήματα υπερμεγέθους δημοφιλίας (τα πιο γνωστά, βέβαια όχι τα μόνα, το μπάσκετ και το ράγκμπι), και εντελώς διαφορετική για την Κίνα την Ινδία και την Ινδονησία.
ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ μας, στα Βαλκάνια, τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Κροατία και Σερβία επωμίζονται το βάρος της εκπροσώπησης δωδεκάδας κρατών τής πάλαι ποτέ αποκαλούμενης Χερσονήσου του Αίμου. Πάντως δεν είναι πολύ μακρινή η εποχή που οι χώρες αυτές αποτελούσαν τον άξονα σε δύο δημοφιλή αθλήματα –ποδόσφαιρο και μπάσκετ –της απελθούσης στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας διαμελισμένης Γιουγκοσλαβίας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
