Η συμφωνία, σε επίπεδο κυβερνήσεων Ελλάδος και πΓΔΜ για την επίλυση του «μακεδονικού» δημιουργεί αναμφισβήτητα μια νέα πραγματικότητα. Υπάρχουν προφανώς πολλά ερωτηματικά ακόμα μέχρι να δημοσιοποιηθεί το πλήρες κείμενο της συμφωνίας, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι άνοιξε ο δρόμος για να κλείσει μια εκκρεμότητα που ταλανίζει δυο γειτονικές χώρες εδώ και 25 χρόνια.
Υπάρχουν βέβαια πολλά να γίνουν μέχρι την οριστικοποίηση της, καθώς το πολιτικό σκηνικό στα Σκόπια είναι αρκετά θολό. Είναι όμως η πρώτη φορά, μετά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης Γκλιγκόροφ, που μια κυβέρνηση αναλαμβάνει το βάρος να υιοθετήσει μια λύση κοινής αποδοχής. Το στοίχημα για τον κ. Ζάεφ, αλλά και για τη χώρα μας, είναι να καταφέρει να πείσει τους συμπατριώτες του ότι η επικύρωση της συμφωνίας αποτελεί τη μοναδική διέξοδο για να κλείσει επιτέλους αυτή η χρόνια διαμάχη που δεν συμφέρει κανένα.
Θα πρέπει να γίνει επίσης σαφές και κατανοητό σε όλους ότι η λύση αυτής της εκκρεμότητας, δεν μπορούσε παρά να περνάει από ένα αμοιβαίο συμβιβασμό. Οι ακραίες θέσεις και αντιδράσεις, η καταφυγή στο παρελθόν ούτε βοηθά, ούτε λύνει προβλήματα. Η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό,αποτελούσε αφενός πάγια εθνική θέση και αφετέρου ήταν η μοναδική διέξοδος για να κλείσει επιτέλους αυτή η εθνική πληγή.
Αυτήν την ώρα χρειάζεται ψυχραιμία, νηφαλιότητα και κυρίως εκτίμηση του ευρύτερου εθνικού συμφέροντος. Η κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει πλήρως τα πολιτικά κόμματα και τους έλληνες πολίτες για όλες τις λεπτομέρειες της συμφωνίας, αποσκοπώντας στη μέγιστη εθνική συναίνεση και όχι στην αξιοποίηση καιροσκοπικών μικροκομματικών φιλοδοξιών.
Αντίστοιχα η αντιπολίτευση οφείλει να εξετάσει τη συμφωνία με βάση τις πάγιες εθνικές θέσεις και όχι με βάση το στενό αντιπολιτευτικό της συμφέρον.
Η ελληνική κοινωνία έχει αρκετά διχαστεί όλα αυτά τα χρόνια από αδιέξοδες εθνικιστικές εξάρσεις και ανέξοδες υπερπατριωτικές κορώνες.Θα ήταν τραγικό λάθος να δώσουμε εμείς την ευκαιρία σε όσους αντιδρούν στη γειτονική χώρα να υπονομεύσουν τη συμφωνία,αν πράγματι ανταποκρίνεται στις προϋποθέσεις που εδώ και χρόνια έχουμε θέσει.
Ψυχραιμία λοιπόν, νηφαλιότητα και στάθμιση των εθνικών μας συμφερόντων αντί εύκολους πανηγυρισμούς ή κραυγές για εσωτερική κατανάλωση.
ΤΟ ΒΗΜΑ
