ΥΠΟ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ

Οι σχέσεις ΓΣΕΕ – κυβέρνησης δεν υπήρξαν ποτέ καλές. Ωστόσο το τελευταίο διάστημα έχουν επιδεινωθεί έτι περαιτέρω και μπορούν κάλλιστα να χαρακτηριστούν ως «χείριστες».

Ο πρόεδρος της τριτοβάθμιας οργάνωσης κ. Γ. Παναγόπουλος (σκίτσο) σε κάθε ευκαιρία επαναλαμβάνει ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας είναι οι μόνοι στην πολιτική ιστορία της χώρας που «αρνούνται να συναντηθούν –έστω και κατ’ επίφαση –με τη ΓΣΕΕ».

Εχει συναντηθεί με τους πάντες εκτός από τους εκπροσώπους των εργαζομένων, σημειώνει ο κ. Παναγόπουλος.

Τις τελευταίες ημέρες όμως τα πράγματα χειροτέρεψαν. Αιτία το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας το οποίο, κατά τη ΓΣΕΕ, «αναβάθμισε και μετέτρεψε σε κεντρικό κοινωνικό διαπραγματευτή (κοινωνικό εταίρο) την περιφερειακή εργοδοτική οργάνωση των Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας (ΣΒΒΕ)».

Η γλώσσα που χρησιμοποιεί η Συνομοσπονδία σε ανακοίνωσή της με την οποία καταγγέλλει την κυβέρνηση είναι χαρακτηριστική. Μιλάει για «συναλλαγή», για «δώρο-ρουσφέτι», για «πονηρό νεύμα της κυβέρνησης» και προς τις άλλες περιφερειακές εργοδοτικές οργανώσεις. Ενώ σημειώνει ότι δίνει το στίγμα ότι θα αναβαθμιστούν εάν και εφόσον είναι «αρεστοί και πειθήνιοι στα κελεύσματά της».

Με λίγα λόγια, η ΓΣΕΕ κατηγορεί ευθέως την κυβέρνηση ότι επιχειρεί να «δημιουργήσει τον δικό της –ελεγχόμενο –εργοδοτικό συνδικαλισμό».

Κυβερνητική απάντηση, μέχρι αυτή την ώρα, δεν υπάρχει…

Καμπανάκι χτύπησε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας στις τραπεζικές διοικήσεις για επιτάχυνση του έργου διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων. Λίγο τα stress tests που απασχόλησαν τις γενικές διευθύνσεις το προηγούμενο τρίμηνο, λίγο η καθυστερημένη έναρξη των πλειστηριασμών, δεν επέτρεψε να συνεχιστούν οι θετικές τάσεις που είχαν καταγραφεί στα τέλη του 2017 και υπήρξε ένα σχετικό πισωγύρισμα. Η δουλειά που πρέπει να γίνει από εδώ και στο εξής είναι σημαντική. Και αυτό διότι περισσότερα από τα μισά μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, 54,7% για την ακρίβεια, με καθυστέρηση άνω των 90 ημερών, δεν έχουν ακόμη ρυθμιστεί.

Tο υπουργείο Οικονομικών ξεκίνησε τις πληρωμές προς τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας καλύπτοντας «φέσια» που είχαν δημιουργήσει φορείς της Γενικής Κυβέρνησης. Μέσα στην εβδομάδα εγκρίθηκαν πιστώσεις ύψους 60 εκατ. ευρώμε τη μερίδα του λέοντος (αν όχι το σύνολο του ποσού) να κατευθύνεται στα ταμεία της πολύπαθης ΔΕΗ.

Οι διαδικασίες έγκρισης πιστώσεων θα συνεχιστούν αφενός γιατί τα ληξιπρόθεσμα χρέη ξεπερνούν τα 100 εκατ. και αφετέρου επειδή η κάλυψή τους αποτελεί προαπαιτούμενο της τέταρτης αξιολόγησης.

Πάντως οι διοικήσεις των φορέων που δημιούργησαν τα χρέη δεν «πανηγυρίζουν» καθώς τα ποσά που εκταμιεύονται από τον κεντρικό κουμπαρά του Δημοσίου θα αφαιρεθούν από τις κρατικές επιχορηγήσεις που δικαιούνται. Λογικό ακούγεται.

Οταν πριν από λίγους μήνες ο κ. Παναγιώτης Αλεξάκης διορίστηκε πρόεδρος στην ΕΒΖ έλεγε ότι ήταν πρόκληση για εκείνον η διάσωση της εταιρείας. Μάλιστα, είχε θέσει ορισμένους στόχους οι οποίοι αν δεν γίνονταν πραγματικότητα θα έπαιρνε το καπελάκι του και θα έφευγε, όπως π.χ. μείωση λειτουργικού κόστους, αύξηση της παραγωγής, πώληση θυγατρικών του εξωτερικού κ.ά. Την περασμένη εβδομάδα έγινε γνωστό ότι ο κ. Αλεξάκης παραιτήθηκε. Προφανώς επειδή δεν έγινε τίποτε από όλα αυτά.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στα τριάμισι χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έχουν περάσει πέντε (!) πρόεδροι από την καρέκλα του ΔΣ χωρίς όμως η ιστορική βιομηχανία να μπορέσει να ορθοποδήσει. Τελευταία ίσως ευκαιρία για την εταιρεία είναι το ενδιαφέρον του fund Innovation Brain για την εξαγορά της (τόσο της μητρικής στην Ελλάδα όσο και των θυγατρικών στη Σερβία) και μένει να δούμε πού θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις με την Πειραιώς, η οποία έχει και το σύνολο του δανεισμού της ΕΒΖ.

Για άλλη μια χρονιά η διοίκηση της Motor Oil εκτός από τους μετόχους που τους ανταμείβει με υψηλό μέρισμα δίνει μπόνους σε στελέχη και προσωπικό για τη συνεισφορά τους στην υψηλή κερδοφορία του ομίλου το 2017. Οπως αποφάσισε η γενική συνέλευση, θα μοιραστεί το ποσό των 10,6 εκατ. ευρώ σε περίπου 1.300 άτομα.