Ο ράπερ

Στην αρχή ήταν ένα βίντεο στο YouTube. Τίτλος του, «Petit Pays» (Μικρή Πατρίδα). Μια μικρή ποιητική αφήγηση, ένας όμορφος τραγουδιστής με καραμελένιο χρώμα, κι ένα τοπίο παραδεισιακό, αν και βουτηγμένο στη μελαγχολία. Τον ανακάλυψα τυχαία τον Γκαέλ Φέιγ (Gaël Faye), τον γαλλοαφρικανό ράπερ (από το Μπουρούντι), σε αυτές τις διαδρομές που κάνουμε στο Internet.

Και ύστερα ήρθαν κι άλλα βίντεο, μικρές ιστορίες, πλήρεις αφηγήσεις, όπως το θαυμάσιο «L’ennui des après-midi sans fin» (Η πλήξη των ατέλειωτων απογευμάτων). Αλλά η μεγάλη έκπληξη ήρθε με τον συγγραφέα Γκαέλ Φέιγ και το μυθιστόρημά του «Μικρή πατρίδα», που εκδόθηκε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη (μετάφραση Γιάννης Στρίγκος). Ο Γκαέλ, που έχει γεννηθεί το 1982 στο Μπουρούντι, αφηγείται σε αυτό το τρυφερό, πολύχρωμο και ταυτόχρονα πολύ βίαιο μυθιστόρημα την παιδική του ηλικία στην αφρικανική χώρα, επινοώντας έναν ήρωα, τον Γκαμπριέλ.

Ο Γκαμπριέλ, παιδί ενός μεικτού γάμου (πατέρας Γάλλος, μητέρα από τη Ρουάντα), ζει στην Μπουζουμπούρα, την πρωτεύουσα του Μπουρούντι, έχοντας βιώσει ένα μεγάλο τραύμα: τον χωρισμό των γονιών του. Πηγαίνει στο γαλλικό σχολείο, παίζει στον δρόμο με τα άλλα παιδιά, κλέβει μάνγκο από τους κήπους λευκών κατοίκων της πόλης (ανάμεσά τους και μια Ελληνίδα, η κυρία Οικονομοπούλου), ακούει μουσική, επισκέπτεται χωριά Πυγμαίων και τους αφρικανούς συγγενείς του από την πλευρά της μητέρας του, περιτριγυρίζεται από υπηρέτες που έχουν ονόματα όπως Πρωτέας, Ιννοκέντιος, Δονάτος, τρώει λιχουδιές τυλιγμένες σε μπανανόφυλλα, ζυμάρι από μανιόκα, βλέπει τον τεμαχισμό ενός κροκόδειλου που καταλήγει στον οικογενειακό καταψύκτη –μια παιδική ζωή που μοιάζει με παράδεισο. Και μετά έρχεται το μεγάλο τραύμα. Ο εμφύλιος ανάμεσα στους Χούτου και στους Τούτσι, η γενοκτονία, η τυφλή βία και το αίμα, με θύμα και την ίδια του τη μητέρα, που βάζουν για πάντα τέλος στην εποχή της αθωότητας. Ο ήρωας φεύγει για τη Γαλλία.

Ο Γκαέλ Φέιγ γράφει ένα μυθιστόρημα ταυτότητας, δημιουργώντας έναν κόσμο γλυκόπικρο, ρυθμισμένο μουσικά όπως τα τραγούδια του. Αλλωστε η μουσική, όπως και η ποίηση, διαπερνά όλο το βιβλίο.