Η μία, αισιόδοξη πλευρά,του μεσοπρόθεσμου προγράμματος 2018-2022 που αποκαλύφθηκε χθες είναι ότι θεωρείται όχι απλά δεδομένη η επίτευξη του στόχου για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5 % του ΑΕΠ αλλά η υπερκάλυψη τους κατά θηριώδη τρόπο. Η άλλη όμως πλευρά που μας αφορά όλους είναι ότι η επιτυχία του στόχου στηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην υπερφορολόγηση. Είναι ενδεικτικό ότι ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης των άμεσων φόρων φυσικών και νομικών προσώπων ξεπερνά το 5%.
Η επίτευξη δηλαδή των δημοσιονομικών στόχων δεν στηρίζεται στην ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας αλλά στους εξοντωτικούς ρυθμούς φορολόγησης, για να επαίρεται μετά η κυβέρνηση ότι μπορεί να μοιράζει μερικά ψίχουλα και να παριστάνει τον προστάτη των αδυνάτων. Είναι ενδεικτικό ότι και το Δημοσιονομικό Συμβούλιο αναγνωρίζει ότι η φορολογική καταιγίδα δεν αντέχεται και ζητά διορθωτικές κινήσεις για την ανακατανομή του φορολογικού βάρους «με τρόπο που να ανακουφίζει μερικώς από τη φορολογική κόπωση «.
Είναι προφανές πλέον ότι οι φόροι που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο ήταν πολύ περισσότεροι από όσους αντέχουν οι πολίτες και οι επιχειρήσεις, αλλά είχε υποτιμηθεί συστηματικά η απόδοση τους.Παρά το γεγονός ότι μεγάλος αριθμός φορολογουμένων αδυνατεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις τους, τελικά αυτοί που πληρώνουν υπερκαλύπτουν τους στόχους που έχουν τεθεί.
Κι όμως ακόμα και στην περίπτωση που η κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να προσαρμόσει τους φόρους στα πραγματικά δεδομένα της οικονομίας, όπως με τον ΕΝΦΙΑ, τεχνηέντως αντί να τους μειώσει τους αυξάνει ακόμα περισσότερο. ¨Όπως παραδέχθηκε χθες ο κ.Τσακαλώτος, με την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών τουλάχιστον το 15 % των πολιτών θα πληρώσει περισσότερους φόρους. Το πόσοι ακριβώς θα δουν αυξήσεις θα το μάθουμε όταν έρθει ο λογαριασμός της εφορίας…
Είναι σαφές πλέον ότι η υπερφορολόγηση αποτελεί βασική επιλογή της κυβέρνησης Τσίπρα. Από τη μια δηλαδή να εξαντλεί μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας,την πάλαι ποτέ μεσαία τάξη για να μπορεί από την άλλη να συντηρεί ένα πελατειακό δίκτυο μοιράζοντας γλίσχρα επιδόματα σε όσους έχουν περιέλθει σε οικονομικό αδιέξοδο. Μια πολιτική που μπορεί να βολεύει μικροκομματικά ,αλλά δεν μπορεί να δώσει την απαραίτητη ώθηση για να αναπτυχθεί η οικονομία και η χώρα.
ΤΟ ΒΗΜΑ
