Το θέμα της ονομασίας της FYROM διχάζει την ελληνική κοινωνία, αλλά και τις πολιτικές δυνάμεις, εδώ και 25 χρόνια.
Σήμερα μετά από τόσες αποτυχημένες προσπάθειες να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή και εθνικά συμφέρουσα λύση, για πρώτη ίσως φορά διαφαίνεται ότι υπάρχουν επιτέλους και από την άλλη πλευρά, οι προϋποθέσεις να ξεπεραστεί το αδιέξοδο.
Βάση της διαπραγμάτευσης είναι η εθνική γραμμή που έχει χαραχθεί από την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων εδώ και αρκετά χρόνια και προβλέπει σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό, αλλά για κάθε χρήση, erga omnes.
Υπάρχει δηλαδή μια κοινή συνισταμένη που καθορίζει ότι στο όνομα της γειτονικής χώρας θα υπάρχει και η λέξη Μακεδονία, όπως υπάρχει και στην προσωρινή ονομασία που έχουμε αποδεχθεί.
Κάθε πολίτης φυσικά δικαιούται να έχει τη γνώμη και τις όποιες αντιρρήσεις του. Όμως δεν δικαιούται να πλειοδοτεί σε πατριωτισμό και να δημιουργεί ένα κλίμα καχυποψίας ή πολύ περισσότερο να κατηγορεί όσους συμφωνούν με τη σύνθετη ονομασία, ώς μειωμένης εθνικής συνείδησης.
Τα συλλαλητήρια που οργανώνονται τις επόμενες μέρες δεν μπορούν και δεν επιτρέπεται να υποκαταστήσουν την επίσημη θέση της πολιτείας.
Είτε μας αρέσει είτε όχι καμιά διαπραγμάτευση, ιδιαίτερα για μείζονα θέματα δεν γίνεται με κραυγές, συνθήματα ή διχαστικές κορώνες. Μπορεί ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας να αισθάνεται ταπεινωμένο από όσα έχει υποστεί τα χρόνια της κρίσης, αλλά δεν θα βρει τη δικαίωση του με υπερεθνικιστικές εκρήξεις, που αγνοούν μάλιστα τα ευρύτερα γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας. Ιδιαίτερα όταν και στην απέναντι όχθη υπάρχουν δυνάμεις που τρέφονται με ανάλογα υπερεθνικιστικά ιδεώδη.
Προφανώς το γενικότερο πολιτικό κλίμα δεν βοηθά στη δημιουργία των αναγκαίων συναινέσεων. Με ευθύνη κυρίως της κυβέρνησης που επιχείρησε, στην πρώτη φάση των διαπραγματεύσεων τουλάχιστον να εκμεταλλευθεί πολιτικά και πολωτικά το θέμα. Ο πραγματικός πατριωτισμός σήμερα δεν μπορεί να εξαντλείται σε συλλαλητήρια, αλλά οφείλει να λαμβάνει υπόψη του και να κατανοεί τους διεθνείς συσχετισμούς και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας.
Ας έχουν λοιπόν όλοι υπόψη τους, ότι αν κι αυτή η ευκαιρία χαθεί από δική μας ευθύνη, η σύνθετη ονομασία θα είναι κι αυτή παρελθόν. Θα έχουμε μείνει με τις «δόξες» των συλλαλητηρίων, αλλά θα έχουμε υποστεί μια ακόμα εθνική ήττα…
ΤΟ ΒΗΜΑ
