Ο Τσέφεριν, ο Ινφαντίνο και ένα μεγάλο ντέρμπι

Το περασμένο Σάββατο στο Κίεβο, πολύ αργά το βράδυ, τα στελέχη της UEFA έπιναν ένα ποτό στο τοπικό ξενοδοχείο «Ιντερκοντινένταλ». Κάποια στιγμή μια γνωστή φιγούρα εμφανίστηκε μπροστά στη ρεσεψιόν: οι μισοί από τους παρευρισκομένους σηκώθηκαν όρθιοι για να τρέξουν να χαιρετήσουν έναν δικό τους άνθρωπο, τον πρώην γενικό γραμματέα της UEFA και σήμερα πρόεδρο της FIFA κ. Τζιάνι Ινφαντίνο. Ο πρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας διάλεξε να πιει ένα ποτό στο ξενοδοχείο των στελεχών της UEFA και όχι στο διπλανό «Hyatt», όπου βρίσκονταν πρόεδροι ποδοσφαιρικών ομοσπονδιών που περνούσαν τη βραδιά τους συνομιλώντας με τον πρόεδρο της UEFA κ. Αλεξάντερ Τσέφεριν.

Από κάτι τέτοιες επιλογές καταλαβαίνεις πως η μεταξύ τους σχέση είναι κάκιστη. «Το ντέρμπι Ινφαντίνο – Τσέφεριν είναι το επόμενο σκληρό παιχνίδι του παγκόσμιου ποδοσφαίρου» συμφωνούν όσοι τους γνωρίζουν καλά και τους δύο.

Μεταξύ των δύο δεν υπήρξε ποτέ η καλύτερη σχέση –πρώτα-πρώτα είναι αρκετά διαφορετικοί χαρακτήρες. Συγκεντρωτικοί σίγουρα και οι δύο, αλλά αυτό ίσως είναι η μοναδική τους ομοιότητα. Ο Ινφαντίνο μπορεί να πίνει όλη νύχτα τα ποτά του φλυαρώντας για τα πάντα –ο Τσέφεριν μοιράζει τις καλησπέρες με προσοχή. Ο Ινφαντίνο είναι εξαιρετικά δύσκολο αφεντικό: κάποιοι από τους υπαλλήλους της UEFA, που τον ακολούθησαν στη FIFA, τον εγκατέλειψαν σε χρόνο ρεκόρ γιατί δεν άντεχαν την πίεση. Ο Τσέφεριν αντίθετα προτιμά απλά να έχει τον τελικό λόγο, παραχωρώντας στους συνεργάτες του πλήρης αυτονομία: μιλά μόνο για όσα ξέρει. Ο Ινφαντίνο είναι γραφειοκράτης. Ο Τσέφεριν πολιτικός. Στον Τσέφεριν αρέσουν η διοίκηση και η δημοσιότητα. Ο Ινφαντίνο θέλει οι ομοσπονδίες να βγάζουν χρήματα. Αυτό το τελευταίο έφερε τα μεγάλα σύννεφα στη σχέση τους.

Ο Ινφαντίνο παρέλαβε τη FIFA στα όρια της χρεοκοπίας –στα χρόνια του κ. Σεπ Μπλάτερ η ομοσπονδία πετούσε λεφτά από το παράθυρο. Βρήκε πουλημένα τα τηλεοπτικά δικαιώματα του Μουντιάλ του Κατάρ και τα έξτρα έσοδα από το Μουντιάλ της Ρωσίας που περίμενε, δεν υπήρξαν ποτέ, και εξαιτίας της απροθυμίας των Δυτικών να γίνουν, χορηγοί σε αυτό που αποκαλούν «το καλοκαιρινό πάρτι του Πούτιν». Προσπαθώντας να εξασφαλίσει νέα έσοδα, ο Ινφαντίνο ανήγγειλε προ μηνός τη διεύρυνση του πρωταθλήματος συλλόγων –επί της ουσίας ανήγγειλε τη δημιουργία ενός Μουντιάλ συλλόγων στο οποίο θα παίρνουν μέρος 32 ομάδες και θα ξεκινήσει από τον Ιούνιο του 2019.

Ο πρόεδρος της FIFA, μάλιστα, στις συνεντεύξεις που παραχώρησε στην ισπανική «Mundo Deportivo» και στην ιταλική «Gazzetta Dello Sport» δεν ξεκαθάρισε αν αυτό θα γίνεται κάθε δύο ή κάθε τέσσερα χρόνια, τόνισε όμως ότι έχει βρει κάποια αραβικά και ασιατικά funds που υπόσχονται να το χρηματοδοτήσουν με αντάλλαγμα το 49% των εσόδων. Αφησε δε να εννοηθεί ότι για τον τελικό νικητή θα υπάρχει ένα έπαθλο της τάξης των 50 εκατ. ευρώ και ότι τα συνολικά χρήματα που θα μοιραστούν οι ομάδες μπορεί κάποια στιγμή να ξεπεράσουν τα 700 εκατ. ευρώ! Φυσικά ο Ινφαντίνο θέλει στη διοργάνωση αυτή τουλάχιστον είκοσι ευρωπαϊκές ομάδες –ο Τσέφεριν σωστά διέγνωσε ότι ο πρώην γενικός γραμματέας της UEFA επιχειρεί να χτυπήσει την εμπορική δυναμική του Τσάμπιονς Λιγκ και να πάρει μέρος των εσόδων του. Και φυσικά, από τη στιγμή μάλιστα που η UEFA δεν έχει πρόσβαση στα έσοδα αυτά, αποφάσισε να σηκώσει το γάντι.

Στις 23 Μαΐου ο Τσέφεριν μίλησε στις Βρυξέλλες, στη σύσκεψη των υπουργών Αθλητισμού των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και η επίθεσή του στον Ινφαντίνο ήταν χωρίς προηγούμενο! «Δεν μπορώ να δεχθώ ότι μερικοί άνθρωποι, που τυφλώνονται από την επιδίωξη κέρδους, σκέφτονται να πουλήσουν την ψυχή του ποδοσφαίρου σε νεφελώδη ιδιωτικά κεφάλαια. Το ευρωπαϊκό αθλητικό μοντέλο πρέπει να γίνεται σεβαστό. Το ποδόσφαιρο δεν είναι προς πώληση. Δεν θα αφήσω κανέναν να θυσιάσει τις δομές του στον βωμό ενός άκρως κυνικού και αδίστακτου κυνηγητού κεφαλαίων» είπε και ζήτησε για πρώτη φορά από τους υπουργούς τη συνεργασία τους με την UEFA, μιλώντας για τη σημασία της αλληλεγγύης και της δίκαιης οικονομικής κατανομής των χρημάτων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

«Πρόκειται για μια αρχή που ήταν στο επίκεντρο της φιλοσοφίας της UEFA», είπε χαρακτηριστικά τονίζοντας πως «διοικώντας το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, η UEFA αντιπροσωπεύει το πρώτο κοινωνικό κίνημα αυτής της ηπείρου και ότι είναι για την ίδια σημαντικό να διατηρήσει ένα πλαίσιο δίκαιου ανταγωνισμού και κανόνων, που δεν επιτρέπουν στα πλούσια κλαμπ να γίνουν πλουσιότερα». Ο Τσέφεριν κάλεσε τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών της ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να συνεργαστούν και να υποστηρίξουν την UEFA. «Μη μένετε αδρανείς, μην υιοθετήσετε μια πολιτική αναμονής, μη χάνετε την ουσία του πράγματος» είπε, τονίζοντας πως το γεγονός ότι τα τελικά του Euro του 2020 θα διοργανωθούν σε δώδεκα πόλεις σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι «μια μοναδική ευκαιρία να γιορτάσουμε μαζί την Ευρώπη και να δείξουμε ότι υπάρχει κοινό ευρωπαϊκό μέλλον».

Ο Τσέφεριν ζητεί περιορισμούς στις μεταγραφές, όριο στον αριθμό των επαγγελματιών που μπορεί να έχει μια ομάδα, ενώ θα ήθελε να συσταθεί μια επιτροπή ειδικών της UEFA και της Ευρωπαϊκής Ενωσης που να εξετάσει την επιβολή ενός «φόρου πολυτελείας» στα μεγάλα κλαμπ, τα οποία θα πρέπει να υποχρεωθούν να καταβάλλουν στις λίγκες ποσοστά όχι για τις πωλήσεις ποδοσφαιριστών, αλλά για τις αγορές τους! «Αν η Σίτι θέλει να δώσει 100 εκατ. για να αγοράσει έναν ποδοσφαιριστή, είναι ελεύθερη να το κάνει, αλλά 10 από αυτά τα εκατομμύρια πρέπει να καταλήξουν σε έναν κοινό κουμπαρά ώστε να ενισχυθούν συγχρόνως η Μπράιον και η Χάντερσφιλντ» λέει.

Ολα αυτά ακούγονται αντιφατικά αν σκεφτεί κανείς πως μόλις πέρυσι η UEFA άλλαξε το σύστημα διεξαγωγής του Τσάμπιονς Λιγκ, δίνοντας το δικαίωμα στις ομάδες της Ισπανίας, της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας να περνάνε απευθείας στους ομίλους χωρίς να δίνουν προκριματικά. Η αλλαγή στάσης της UEFA προκύπτει από τον φόβο ότι τα χρήματα που υπόσχεται ο Ινφαντίνο μπορεί να ξετρελάνουν τα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ: ο Τσέφεριν θα ήθελε να υπάρξει μια ατζέντα περιορισμών, ώστε να φτάσει μαζί τους σε μια συμφωνία, αλλιώς στο βάθος της ιστορίας υπάρχουν μόνο κλειστές λίγκες –και αυτή που ο Ινφαντίνο προτείνει μια τέτοια είναι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και οι δυο έχουν εκλογές το 2019. Ο Τσέφεριν έχει μαζί του τις λίγκες, που δεν θα ήθελαν και άλλες διεθνείς διοργανώσεις, διότι θα πάθουν και αυτές ζημιά –ειδικά η ισπανική λίγκα και η Πρέμιερ Λιγκ δεν δέχονται συζήτηση. Εχει σίγουρα μαζί του τους ποδοσφαιριστές, που δεν θέλουν να φορτωθεί και άλλο το έτσι κι αλλιώς απίστευτα σκληρό καλαντάρι. Το 2019 κατά πάσα πιθανότητα θα κερδίσει τις εκλογές της UEFA χωρίς αντίπαλο. Ο Ινφαντίνο, αντίθετα, αντιπάλους στις δικές του θα έχει και για να τις κερδίσει θέλει να κατεβεί σε αυτές με υποσχέσεις για υπερκέρδη. Το ντέρμπι μόλις άρχισε…