Η πολιτική αβεβαιότητα και κυρίως η έλλειψη οποιασδήποτε ρεαλιστικής πολιτικής διεξόδου δεν προκαλεί τριγμούς μόνο την Ιταλία, αλλά έχει αναστατώσει ολόκληρη την Ευρώπη. Όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι το λαϊκίστικο και αντιευρωπαϊκό ρεύμα που εκπροσωπούν η Λέγκα και τα Πέντε Αστέρια όχι μόνο δεν πρόκειται να υποχωρήσει, αλλά θα διογκωθεί ακόμα περισσότερο στις προδιαγεγραμμένες ήδη εκλογές.
Όπως και στην Ελλάδα του 2015 το πραγματικό δίλημμα των εκλογών θα είναι εξ αντικειμένου ναι ή όχι στο ευρώ με ότι αυτό συνεπάγεται. Ο νέος ιδιότυπος εθνικισμός που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια και στην Ευρώπη θα κυριαρχεί σε μια χώρα με μεγάλο ειδικό βάρος για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενοποίησης,ανατρέποντας και τα όποια σχέδια για αλλαγές.
Βρισκόμαστε πάλι μπροστά σε μια νέα περίοδο αστάθειας με πολλές απρόβλεπτες μεταβλητές. Ιδιαίτερα για μια χώρα όπως η Ελλάδα που ετοιμάζεται να βγει από ένα προστατευμένο καθεστώς και να αναζητήσει κάλυψη, μέρους τουλάχιστον,των αναγκών της από τις αγορές. Ήδη τα μηνύματα είναι καταλυτικά για την πορεία των ελληνικών ομολόγων κ αι όχι μόνο. Με αυτά τα δεδομένα η έξοδος στις αγορές για να συμπληρωθεί το αναγκαίο μαξιλάρι που χρειαζόμαστε, μετά την έξοδο από το μνημόνιο,είναι για την ώρα απαγορευτική.
Δεν είναι τυχαίο ότι μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ακόμα και ο κ.Τσίπρας που είχε κάνει σημαία του την καθαρή έξοδο έσπευσε μιλώντας στο ΣΕΒ να τονίσει ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις «όλοι κατανοούν ότι οι αποφάσεις που θα καταλήξουμε πρέπει να ανταποκρίνονται στις προκλήσεις και τις ανάγκες της περιόδου». Πρόσθεσε μάλιστα ότι «όταν βγάζεις ένα ασθενή από την εντατική δεν τον βάζεις να τρέξει κατοστάρι «
Το τι εννοεί ακριβώς θα το μάθουμε σύντομα. Ωστόσο είναι προφανές ότι οι προειδοποιήσεις που ακούγονταν εδώ και πολύ καιρό για την ανάγκη να καταφύγουμε στην ασφάλεια της προληπτικής πιστωτικής γραμμής ήταν κάτι παραπάνω από βάσιμες. Μπορεί η προληπτική γραμμή να μη συμβάδιζε με τους πολιτικούς σχεδιασμούς του μεγάρου Μαξίμου,αλλά η πραγματικότητα τις περισσότερες φορές απέχει πολύ από τους σχεδιασμούς επί χάρτου…
Η ιταλική κρίση και οι παρενέργειες της αποδεικνύουν για μια ακόμα φορά ότι οι πολιτικές ηγεσίες, αν θέλουν να ανταποκρίνονται στις προκλήσεις των καιρών,οφείλουν να βλέπουν τις εξελίξεις όχι με τις συγκυριακές κομματικές παρωπίδες τους ,αλλά με βάση τα ευρύτερα συμφέροντα της χώρας, της οικονομίας και της κοινωνίας.
ΤΟ ΒΗΜΑ
