Με τις επόμενες εβδομάδες να είναι καθοριστικές για την πορεία της χώρας τα επόμενα χρόνια, κυβέρνηση και αντιπολίτευση ετοιμάζονται ήδη για την επόμενη εκλογική μάχη. Η αντιπαράθεση των πολιτικών αρχηγών στη Βουλή ήταν εμφανές ότι είχε ως υπόβαθρο τα διλήμματα και τις στοχεύσεις της κάλπης.
Η επιδίωξη του κ. Τσίπρα ήταν σαφής. Να περιχαρακώσει το χώρο του, να στοχοποιήσει τη ΝΔ ως ακραία συντηρητική δύναμη και ταυτόχρονα να εμφανιστεί ο ίδιος ως ο εκφραστής της προόδου και ως ο αυθεντικός υπερασπιστής των αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας. Είναι αξιοσημείωτο όμως ότι αν και επιχείρησε να θεωρήσει ως υποστηρικτή της προληπτικής γραμμής τον κ. Μητσοτάκη, απέφυγε ο ίδιος για πρώτη φορά να την αποκλείσει ως τελευταία έστω γραμμή άμυνας.
Από την άλλη πλευρά σύσσωμη η αντιπολίτευση κατήγγειλε τις κυβερνητικές επιλογές τόσο στη διαχείριση της οικονομίας, όσο και στο θέμα της αντιμετώπισης της βίας και της ασφάλειας των πολιτών. Κεντρικό επιχείρημα τόσο του κ. Μητσοτάκη όσο και της κυρίας Γεννηματά η φενάκη της καθαρής εξόδου που συνοδεύεται ήδη από μια σειρά ψηφισμένα μέτρα, αλλά και υποχρεώσεις και δεσμεύσεις που έρχονται οδηγώντας τη χώρα σε μια μακρόχρονη επιτροπεία.
Η σύγκρουση με επίκεντρο την επίθεση στον κ. Μπουτάρη και την αντιμετώπιση της,αλλά η κυβερνητική τακτική στο θέμα του «μακεδονικού» προδιαγράφουν σε μεγάλο βαθμό και το κλίμα που μας συνοδεύει μέχρι να στηθούν οι επόμενες κάλπες.Ένα σκηνικό συνεχούς σύγκρουσης, με κομμένες τις γέφυρες συνεννόησης, με προσωπικές επιθέσεις και κατηγορίες που εκ των πραγμάτων θα υπονομεύει την προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας.
Οικονομία, εθνικά θέματα, κοινωνικά προβλήματα, θα βρεθούν για μια φορά ακόμα στο μίξερ του εθνολαϊκισμού. Απομονωμένος πολιτικά ο κ.Τσίπρας είναι εμφανές ότι θα συνεχίσει την τακτική που τον οδήγησε στην εξουσία προσπαθώντας με όλα τα μέσα να συσπειρώσει το εκλογικό του ακροατήριο που φυλλορροεί, μετά τη διάψευση των ελπίδων που καλλιέργησε.
Ούτε η οικονομία, ούτε η κοινωνία αντέχει όμως μια ακόμα σύγκρουση μεταξύ της «αγνής αριστεράς» και του «διεφθαρμένου παλιού συστήματος» που ευθύνεται για όλα τα δεινά της χώρας.Μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδος είναι η χειρότερη δυνατή εξέλιξη για την πορεία της χώρας μετά την όποια έξοδο από το μνημόνιο.
Η καθαρή και κυρίως εθνικά συμφέρουσα λύση είναι μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας για την επόμενη μέρα να αποφασίσουν οι πολίτες ποιος και πως θα τη διαχειριστεί.
ΤΟ ΒΗΜΑ
