Αν πιστέψουμε την κυβέρνηση τα περισσότερα εξελίσσονται ομαλά, σύμφωνα με το σχέδιο.

Η τεχνική συμφωνία με τους «θεσμούς» εξασφαλίστηκε το περασμένο Σάββατο, το μεσημέρι της Τρίτης το EWG λογικώς θα την εγκρίνει και την Πέμπτη εκτιμάται ότι το Eurogroup θα την επικυρώσει.
Και στη συνέχεια οι υπεύθυνοι της οικονομικής πολιτικής θα πρέπει να προετοιμάσουν την ψήφιση των προαπαιτούμενων, προκειμένου στις 21 Ιουνίου να έχει ουσιαστικά κλείσει οριστικά και αμετάκλητα η συμφωνία με εταίρους και δανειστές για την ολοκλήρωση του προγράμματος.
Έτσι ώστε στο μεσοδιάστημα και μέχρι τις 20 Αυγούστου, όποτε και κλείνει το πρόγραμμα και ολοκληρώνεται η δανειακή σύμβαση, να έχει προχωρήσει η διαπραγμάτευση για το χρέος και να κερδηθεί μια ρύθμιση ικανή να επιτρέψει την μετάβαση της Ελλάδας σε άλλη φάση.
Αυτή είναι η στόχευση της κυβέρνησης και αυτό το ιδανικό σενάριο για τη χώρα.
Ωστόσο, παρά την διάχυτη αισιοδοξία, υπάρχουν παράγοντες μη ελεγχόμενοι από την Αθήνα. Το διεθνές περιβάλλον δείχνει να σκοτεινιάζει απότομα, σίγουρα νωρίτερα απ’ ότι υπολόγιζε ο κ.Τσίπρας.
Ήδη η ιταλική λαϊκίστικη θύελλα της Λέγκας και των Πέντε Αστέρων στη γειτονική Ιταλία προκαλεί αναστατώσεις σε πανευρωπαϊκή κλίμακα, οι οποίες επαύξησαν τον κίνδυνο των ελληνικών τίτλων.
Τα επιτόκια των ελληνικών δεκαετών ομολόγων επρόκειτο κατά το σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης να υποχωρήσουν με την τεχνική συμφωνία στο 3,5% και τον Αύγουστο με την ολοκλήρωση του προγράμματος θα έπεφταν στο 3%, επιτρέποντας καλύτερη και ασφαλέστερη πρόσβαση στις αγορές.
Χθες με την ανακοίνωση της νέας ιταλικής κυβέρνησης εκτινάχθηκαν και πάλι κοντά στο 4,5%, με αποτέλεσμα όλο το εγχείρημα της ασφαλούς εξόδου στις αγορές να τίθεται εν αμφιβόλω. Και επειδή πιθανότατα οι ιταλικοί πολιτικοί πειραματισμοί θα διαρκέσουν δεν πρόκειται να βελτιωθούν οι συνθήκες στις διεθνείς αγορές στους επόμενους 6 – 7 μήνες.
Μπορεί να φθάσουμε στο τέλος του 2018 με το ιταλικό πρόβλημα ενεργό. Πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνηση οφείλει να ορθώσει αντίβαρα απέναντι στους κινδύνους που κατά τα φαινόμενα αναδεικνύει η ιταλική πολιτική περιπλοκή.
Γεγονός που επιβάλει περισσότερη πειθαρχία και προσήλωση στο σκοπό της οικονομικής εξυγίανσης, αλλά και εξασφάλιση ομαλότερων πολιτικών συνθηκών στο εσωτερικό.
Εν όψει αυτών των δυσμενών προοπτικών η κυβέρνηση δεν έχει παρά να αλλάξει στάση στο εσωτερικό και να διεκδικήσει τη συνεννόηση και συναίνεση των βασικών πολιτικών δυνάμεων.
Πράγμα που προφανώς δεν εξασφαλίζεται με πολεμικές ιαχές και διαρκείς κατηγορίες εναντίον των αντιπολιτευόμενων κομμάτων. Οι συνθήκες επιβάλλουν άλλη στάση κ.Τσίπρα. Αν όντως πιστεύετε στην ολοκλήρωση της προσπάθειας εξόδου από την κρίση οφείλετε πρώτος εσείς να αλλάξετε. Και να το πράξετε τώρα πριν να είναι αργά.

ΤΟ ΒΗΜΑ