Ο ελληνικός λαός έχει διατυπώσει σε σειρά πρόσφατων δημοσκοπήσεων και σε ποσοστό που υπερβαίνει το 75-80% την αντίθεσή του προς τις διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους Σκοπιανούς ομολόγους της, για μετονομασία της πΓΔΜ με σύνθετη ονομασία, όπου η εξ υφαρπαγής από τους γείτονές μας λέξη «Μακεδονία» θ’ αποτελεί γεωγραφικό προσδιορισμό.
Τα Σκόπια, από την πλευρά τους, δια του πρωθυπουργού τους Ζόραν Ζάεφ, παρασέρνουν συστηματικά την ελληνική κυβέρνηση, ταλαιπωρώντας ταυτόχρονα και την αντιπολίτευση, με προτάσεις, για εναλλακτικές ονομασίες-παγίδες για την εθνική μας κυριαρχία και αξιοπρέπεια.
Αποκορύφωμα της σκοπιανής παρελκυστικής τακτικής, η εντελώς πρόσφατη πρόταση του Ζάεφ για αποδοχή, από την ελληνική πλευρά, της μετονομασίας της πΓΔΜ σε «Δημοκρατία του ΄Ιλιντεν».
Είναι μάλιστα περίεργο, πως ο κύριος Νίκος Κοτζιάς, που έχει μετατρέψει σε επιθεωρησιακό σόου τους εναγκαλισμούς και τους ασπασμούς με τον Ζόραν Ζάεφ, δεν αντελήφθη και δεν απέρριψε επί τόπου, στα Σκόπια, την παγίδα που έκρυβε η σκοπιανή πρόταση για τον όρο Ίλιντεν, ο οποίος στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν το ορόσημο ενός ισοπεδωτικού σλαβικού αλυτρωτικού επεκτατισμού, που περιορίζει τα σύνορα της ελληνικής επικράτειας στις παρυφές του Ολύμπου!
Επειδή, κατά τα φαινόμενα, που τα προβλέπει εγκαίρως δια των δημοσκοπήσεων η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, τόσο τα Σκόπια, γιατί όχι και ο από τα παρασκήνια, «προστάτης» των Σκοπίων Τζωρτζ Σόρος συνεχίζουν να στήνουν παγίδες εις βάρος της ελληνικής κυριαρχίας με επαναλαμβανόμενες προτάσεις με ονομασίες-παγίδες για την πΓΔΜ, για τον λόγο αυτό καθίσταται αναπόδραστη η ανάγκη προσφυγής μας με τη σύμφωνη γνώμη κυβέρνησης-αντιπολίτευσης, σε δημοψήφισμα για ένα οριστικό και τετελεσμένο ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην χρήση σύνθετης ονομασίας που περιέχει την εξ υποκλοπής λέξη «Μακεδονία». Σε αρκετά σημεία της Υφηλίου θα συναντήσουμε την κατάργηση ονομασιών σε κράτη που υπήρξαν στόχος επεκτατικού αλυτρωτισμού. Είναι επομένως αδικαιολόγητη κάθε χρονοτριβή στην επίλυση ενός προβλήματος, που τραυματίζει ανοήτως τις σχέσεις μας με οποιονδήποτε γείτονα.
Η ελληνική πλευρά καλύπτεται πλήρως με τον απαραίτητο όρο που έχει τεθεί προς τα Σκόπια τόσο από το ΝΑΤΟ, όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την είσοδό τους στους δύο πανευρωπαϊκούς και συμμαχικούς Οργανισμούς. Ο όρος αυτός είναι η μετονομασία της πΓΔΜ.
Η ΠΓΔΜ οφείλει το ταχύτερο να εγκαταλείψει και το τελευταίο αλυτρωτικό-επεκτατικό τέχνασμα που κρατεί τα Σκόπια όχι μόνον εκτός των ορίων της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, αλλά και το λαό της γείτονος χώρας σε διαρκή οικονομική υπανάπτυξη και απομόνωση.
Όσο για τη μετονομασία της πΓΔΜ υπάρχουν άπειρες εναλλακτικές λύσεις, με λέξεις κοινής αποδοχής και με ιστορική πατέντα. Ακόμη και η λέξη Σκόπια δεν είναι παρά η πόλη Σκούποι της κλασσικής αρχαιότητας, που σημαίνει «επισκοπή» δηλαδή δεσπόζον παρατηρητήριο και φυλάκιο της επίσης αρχαίας και φιλικά διακείμενης προς την αρχαία Ελλάδα Δαρδανίας. Μιας χώρας εποικισμένης με επίσης φίλια, προς την αρχαία Ελλάδα, θρακικά φύλα. Γιατί όχι λοιπόν Σκόπια ή Δαρδανία;
