Γιατί μαζί με το Ισραήλ και την Αίγυπτο;

Η Ελλάδα έχει λόγους να αναμειχθεί με οιονδήποτε τρόπο στην κρίση στην Εγγύς και στη Μ. Ανατολή;

Διότι οι άξονες της χώρας μας με Κύπρο – Ισραήλ αφενός και Κύπρο – Αίγυπτο αφετέρου εκεί μας οδηγούν. Η χώρα μας κατάφερε να έχει αρνητικές σχέσεις με τους γείτονες στη συνοριακή της περίμετρο αλλά να εναγκαλίζεται το Ισραήλ και την Αίγυπτο, οι οποίες αν μη τι άλλο δεν έχουν καμιά σχέση με τις αξίες που εμείς επικαλούμαστε. Μάλιστα, αν “επιλυθεί” και το Κυπριακό με τη συμβίωση των δύο κοινοτήτων σε ενιαίο κράτος υπό οιαδήποτε μορφή, τότε θα συνδεθεί μόνιμα ο Ελληνισμός με τις εξελίξεις εκεί.

Διότι λόγω της εξάρτησης των Τουρκοκυπρίων από την Άγκυρα, θα μεταβληθεί σε μέρος της κρίσης στην Εγγύς Ανατολή συμπαρασύροντας και την Ελλάδα. Βέβαια, θα πρέπει η παρούσα κυβέρνηση έγκαιρα να αντιληφθεί αυτό που δεν κατανόησαν οι προηγούμενες:

Ότι οι άξονες Ελλάδας – Κύπρου με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, ως στρεφόμενες κατά της Τουρκίας, και η επίλυση του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών διαφορών αποτελούν επιδιώξεις αλληλοαποκλειόμενες. Δεν μπορεί η Λευκωσία να εμπλέκεται με το Ισραήλ και την Αίγυπτο με τους τριμερείς άξονες και παράλληλα να ισχυρίζεται ότι επιθυμεί την επίλυση του Κυπριακού που εξαρτάται και από την Άγκυρα. Η Αθήνα έχει αποσαφηνίσει τις επιδιώξεις της μέσα από αυτό το παζλ των αντιθέσεων ή σύρεται από υποβολείς ξένων συμφερόντων στην περιοχή;

Οι βομβαρδισμοί ιρανικών στόχων στη Συρία από το Ισραήλ αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόσυρσης των ΗΠΑ από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, επιβεβαίωσαν για πολλοστή φορά τον ρόλο του Ισραήλ ως “χωροφύλακα” περιφρούρησης των δυτικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή. Γιαυτό εξάλλου “εμφυτεύθηκε” εκεί από τους Βρετανούς (Διακήρυξη Μπάλφουρ στις 2-11-1917). Διότι ήταν ορατή τότε η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το μοίρασμα της περιοχής, είχαν εντοπισθεί τα πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα και ήταν αναγκαίος ο έλεγχος της διώρυγας του Σουέζ για να διασφαλισθεί ο δρόμος προς τις Ινδίες. Μάλιστα εκτόπισε από τη γη τους τούς Παλαιστίνιους και συνεχίζει να τους εκτοπίζει με τους εποικισμούς και εγκληματεί σε κάθε ευκαιρία σε βάρος τους. Τι μας συνδέει λοιπόν εμάς τους Έλληνες με το Ισραήλ; Έχουμε βλέψεις εναντίον του Ιράν, της Συρίας, της Χεζμπολάχ, της Χαμάς;

Αλλά και ο άξονας με την Αίγυπτο; Είναι δυνατό να συσκέπτεται κάθε τόσο ο εκάστοτε Έλληνας πρωθυπουργός με έναν δικτάτορα, τον Φατάχ Αλ Σίσι, που ποινικοποίησε τη δημοκρατία στη χώρα του, δολοφόνησε χιλιάδες διαδηλωτές που διαμαρτύρονταν για την πραξικοπηματική αποκαθήλωση του εκλεγμένου προέδρου Μόρσι και κυβερνά με την ισχύ των όπλων; Αλλά ας μη ξεχνάμε ότι Ισραήλ και Αίγυπτος έχουν συνδέσει τα συμφέροντά τους άρρηκτα με τη Σαουδική Αραβία, την έκφραση του Μεσαίωνα στη σύγχρονη εποχή.

Δεν μπορείς να είσαι φίλος του Ισραήλ και της Αιγύπτου και εχθρός της Σαουδικής Αραβίας. Να θυμίσουμε τη διακρατική συμφωνία της χώρας μας με το Ριάντ για την πώληση βλημάτων και τη δήλωση του Πάνου Καμένου στη Βουλή; «Δεν θα πουλήσουμε, είπε, ούτε σε τρομοκράτες, ούτε σε όσους εξοντώνουν παιδιά, αλλά σε χώρες με τις οποίες είμαστε στον ίδιο άξονα, και με την Σ. Αραβία είμαστε στον ίδιο άξονα: μην ξεχνάτε ότι στηρίζει την Αίγυπτο», προσθέτοντας ότι «η Υεμένη είναι παλιά υπόθεση»!

Ποιος είναι ο ρόλος της Σαουδικής Αραβίας σήμερα; Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης που γνωστοποιήθηκε πρόσφατα, η Σαουδική Αραβία κατέγραψε έκρηξη εξοπλιστικών δαπανών την περίοδο 2008 – 2015, δηλαδή αύξηση 74% και δαπάνη 90,3 δις δολάρια, ενώ το 2017 η δαπάνη έφθασε τα 69,4 δις δολάρια, χωρίς να παραβλέπουμε τη συμφωνία των 100 δις δολαρίων που έκλεισε για τα εξοπλιστικά ο πρόεδρος Τραμπ κατά την επίσκεψή στο Ριάντ πέρυσι. Πού διοχετεύει η Σαουδική Αραβία αυτό το τεράστιο οπλοστάσιο; Είναι παγκοίνως γνωστό ότι εξοπλίζει τις τρομοκρατικές ισλαμιστικές οργανώσεις, ότι σκοτώνει παιδιά και αμάχους στη γειτονική Υεμένη ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζεται συμπλέοντας με το Ισραήλ για ενδεχόμενη σύγκρουση με το Ιράν. Έχουμε εμείς καμία σχέση με όλα αυτά;

Μήπως η πολιτική της Αθήνας επιδιώκει να στηρίξει τις φιλοδοξίες του προέδρου Αναστασιάδη, ο οποίος υποστηρίζει ότι ο πλούτος των υδρογονανθράκων θα μοιρασθεί αναλογικά ανάμεσα στις δύο κοινότητες όταν λυθεί το κυπριακό, στην πράξη όμως επιμένει να διαχειρίζεται μόνος του τα συμβόλαια για τις έρευνες; Διότι ακόμη και ο Κύπριος νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης στην πρόσφατη συνέντευξή του στην Καθημερινή σε ότι αφορά την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Κύπρου τάχθηκε υπέρ της δημιουργίας «εθνικού κεφαλαίου», όπως το ονόμασε, που να προβλέπει δίκαιο ποσοστό για τους Τουρκοκυπρίους, «άσχετα αν μέχρι τότε θα έχει επιλυθεί ή όχι το Κυπριακό», όπως είπε. Το ίδιο είχε υποστηρίξει πρόσφατα ο τ. ΥΠΕΞ της Κυπριακής Δημοκρατίας Ρολάνδης, εκπρόσωποι του ΟΗΕ, της Ρωσίας και των ΗΠΑ, πλην της ΕΕ. Με άλλα λόγια επειδή στην κυπριακή ΑΟΖ διαγκωνίζονται συμφέροντα ευρωπαϊκών κρατών έχει επιστρατευθεί η χώρα μας στην εξυπηρέτησή τους; Ταυτίζονται τα ελληνικά με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα; Σε περίπτωση που η διαφωνία εξελιχθεί σε σύγκρουση η Αθήνα θα αναλάβει να στηρίξει ένοπλα τις εμμονές της Λευκωσίας;