Τώρα που έχουμε μπροστά μας τον νέο κύκλο μειώσεων των συντάξεων, για όσους βγήκαν στη σύνταξη πριν από τον Μάιο του 2017, μου έρχεται στον νου και πάλι η πρόταση Γιαννίτση.
Αυτόν που κατηγόρησαν και εντέλει έδιωξαν οι σύντροφοί του στο ΠαΣοΚ, αυτόν που λοιδορούσαν όλοι οι (δήθεν) αριστεροί ως δεξιό.
Κι όμως, η πρόταση αυτή του 2001 θα κρατούσε ζωντανό το Ασφαλιστικό μέχρι σήμερα, καθώς η σύλληψή της ήταν απλή και οι ρυθμίσεις που προέβλεπε δίκαιες. Με δυο λόγια, αυτό που πρότεινε τότε ο Τάσος Γιαννίτσης ήταν να μην απονέμεται καμία σύνταξη πριν από τα 65 χρόνια και το ποσοστό αναπλήρωσης εισοδημάτων να περιοριστεί από το 110%-130% στο 80%.
Πού βρεθήκαμε σήμερα, ή θα βρεθούμε σε λίγα χρόνια; Καμία σύνταξη δεν θα απονέμεται πριν από τα 67 (γιατί φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι να συμπληρώσει κανείς 40 χρόνια συνεχούς ασφάλισης για να συνταξιοδοτηθεί στα 62) και το ποσοστό αναπλήρωσης θα φτάνει το πολύ στο 50% των αποδοχών. Εκεί που θα πέσουν οι παλιές συντάξεις τον Δεκέμβριο.
Να ήταν όμως μόνο αυτό που πληγώνει εργαζομένους και συνταξιούχους. Τη μοίρα του Τάσου Γιαννίτση είχε και ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος μετά τη θητεία του στο υπουργείο Υγείας πρότεινε να υπάρχει ένα ταμείο ασφάλισης για την υγεία και την περίθαλψη για όλους. Και αυτό ήταν το σχέδιο «όλοι στο ΙΚΑ» που ούτε καν συζητήθηκε.
Μήπως σήμερα ο ΕΟΠΥΥ δεν παίζει αυτόν τον ρόλο, μήπως αν η πρότασή του είχε εισακουσθεί τότε από το κόμμα του, και το σύστημα και το επίπεδο περίθαλψης και το επίπεδο παροχών θα ήταν καλύτερα από το σημερινά;
Και το τρίτο που μου έρχεται στον νου με αφορμή το μεγάλο σκάνδαλο της κλοπής των φαρμάκων για καρκινοπαθείς μέσα από νοσοκομεία του ΕΣΥ και πανεπιστημιακές κλινικές είναι πώς να μη φάνε τον Αλέκο τα «πιράνχας της υγείας» από την πολιτική σκηνή, όταν τους κατήγγειλε ανοιχτά από τότε;
Πόσο προφανές είναι πλέον στους μεγαλύτερους, όλους όσοι έζησαν από κοντά την οικονομική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών, πώς και από ποιους οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία και στα μνημόνια. Δυστυχώς τα πιράνχας ήταν παντού…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
