Αγρυπνοι στο Hackathon

Επιστρέφοντας το βράδυ της Παρασκευής στο σπίτι, από το ραδιόφωνο έρχονταν τα όχι ευχάριστα νέα. Συμπλοκές μεταξύ οπαδών σε πολλά σημεία της Αθήνας. Αλλος ένας μικρός εμφύλιος. Τελικός Κυπέλλου την άλλη ημέρα. Ομως το Σάββατο και η Κυριακή που ερχόταν για κάποιους από εμάς είχε μία μόνον καταχώριση: 2^ο Cosmote Hackathon 2018.

Τι σημαίνει αυτό; Να μπεις σε έναν χώρο το πρωί του Σαββάτου και να βγεις στην καλύτερη περίπτωση την Κυριακή, καθώς θα δύει ο ήλιος. Hack-work, μαθαίνουμε από το λεξικό, ότι είναι η χαμαλοδουλειά. Το hack λοιπόν, σε συνδυασμό με το marathon, δίνουν τη λέξη hackathon. Μια χαμαλοδουλειά στα όρια της εξάντλησης είναι ένα hackathon.

Εφέτος 64 ομάδες δήλωσαν συμμετοχή, 12 προκρίθηκαν και ρίχτηκαν στη δουλειά. Δεν μας ενδιαφέρουν μόνον οι νικητές, γι’ αυτό παρουσιάζουμε και τις 12 ιδέες, με τη σειρά εμφάνισης ενώπιον των κριτών.

Δυο φοιτητές από τη Θεσσαλονίκη που ακόμη φοιτούν στο Πολυτεχνείο εκεί, στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, ήλθαν στην Αθήνα με ένα κύκλωμα πολλά υποσχόμενο σε ανθρώπους που περνούν μεγάλη ταλαιπωρία από τον ιδιοπαθή τρόμο αλλά και σε όσους υποφέρουν από τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον.

Ο ιδιοπαθής τρόμος είναι μια κινητική διαταραχή ακόμη πιο έντονη από τη νόσο του Πάρκινσον. Οι ασθενείς μπορεί να βιώνουν μη ελεγχόμενο τρόμο στα χέρια, στο κεφάλι, στη φωνή τους. Ο τρόμος είναι τυπικά πιο εμφανής κατά τις λεπτές κινήσεις, όπως όταν ο ασθενής κρατάει ένα ποτήρι, ένα κουτάλι ή όταν γράφει.

Η συσκευή που παρουσιάστηκε από τους δύο φοιτητές βασίζεται στο να προλαβαίνει να δίνει όσο γρήγορα και για όσες φορές χρειάζεται έναν ηλεκτρικό παλμό στον μυ, συνήθως στον βραχίονα του χεριού, αντίθετο από τον αθέλητο. Η ένταση διέγερσης είναι τόσο χαμηλή που ο παλμός γίνεται δεκτός εντελώς ανώδυνα από τον ασθενή. Και αυτός ο παλμός σχεδόν σταθεροποιεί το τρεμάμενο μέλος τόσο ώστε ο ασθενής να είναι πλέον σε θέση να φάει και να πιει μόνος του.

Στο επόμενο βήμα της εξέλιξης όλα, ηλεκτρόδια, μπαταρία, διακόπτης, θα είναι σε έναν υφασμάτινο επίδεσμο-θήκη επάνω στο χέρι, κάτω από το μανίκι, ενώ το κύκλωμα θα έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να δίνει την εντύπωση ρολογιού που φοριέται στο χέρι.

«Τα πληκτρολόγια και τα ποντίκια για εμάς είναι δεσμά» το σύνθημά τους. Δύο ηλεκτρολόγοι από τα Πολυτεχνεία Αθήνας και Πάτρας, δύο από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, και ένας Developer από ΤΕΙ Πληροφορικής. Τι θέλουν να πουν με αυτό; Οτι το ζευγάρι των γαντιών που θα φοράει σε λίγο ένας καλλιτέχνης ή ένας μηχανικός σχεδίασης προϊόντων θα του επιτρέπει να δημιουργεί και να πλάθει με τα χέρια του έναν «υποθετικό πηλό». Φορώντας, δηλαδή, τα γάντια στα χέρια και τη γνωστή συσκευή της Virtual Reality στο κεφάλι, και όντας συνδεδεμένος με ένα ειδικό υπολογιστικό πακέτο θα βλέπεις μπροστά σου τα χέρια σου να κρατούν μια άμορφή μάζα που μπορείς να της δώσεις ό,τι σχήμα θέλεις. Αυτή η άμορφη μάζα φυσικά δεν υπάρχει, αλλά είναι εκεί μπροστά στα μάτια σου για να σε βοηθάει να κάνεις τις κατάλληλες κινήσεις με τα δάχτυλα των χεριών σου. Αυτές, χάρη σε ηλεκτρομαγνητικούς αισθητήρες στα γάντια, μεταδίδονται χωρίς καθυστέρηση και αποθηκεύονται στον υπολογιστή. Οταν έχεις διαμορφώσει στον επιθυμητό βαθμό το δημιούργημά σου μπορείς να δώσεις και την εντολή να ενεργοποιηθεί ένας 3D εκτυπωτής που θα του δώσει και υπόσταση. Τα γάντια είναι πολύ ελαφριά και χάρη στη χρήση ηλεκτρομαγνητικών κυκλωμάτων κάνουν ταχύτατη μετάφραση των κινήσεων των δακτύλων.

Στον πυρήνα της ομάδας βρίσκονται ένας business developer, ένας webdeveloperκαι ένας user experience & interface expert που όμως διαθέτουν και μεγάλη πείρα στα θέματα του χονδρικού και του λιανικού εμπορίου. Θέλησαν λοιπόν να δημιουργήσουν μια πλατφόρμα του τύπου «on-linemarketplace» για επιχειρήσεις τουρισμού και εστίασης που προσπαθεί να εξελίξει στον άριστο βαθμό την παραγγελιοδοσία.

Εδώ ως εξέλιξη νοείται η δυνατότητα αυτών που δίνουν τις παραγγελίες να μπορούν να το κάνουν από υπολογιστή ή και κινητόψωνίζοντας ταυτόχρονα από διάφορους προμηθευτές, μέλη και αυτούς της πλατφόρμας. Επίσης θέλουν να βοηθήσουν να βρίσκει κάποιος νέους προμηθευτές αλλά και να βάζει μια πιο μεγάλη παραγγελία του σε κοινή θέα για τους προμηθευτές και εκείνοι να δίνουν άμεσα τιμή. Αντίστροφα ένας προμηθευτής θα μπορεί να προσφέρει στην πλατφόρμα μια παρτίδα που θέλει να διαθέσει και θα δέχεται εξίσου άμεσα παραγγελίες. Μελλοντικά όσοι θα συμμετέχουν στις αγοραπωλησίες θα αξιολογούνται ώστε να ξέρει ο καθένας με ποιον έχει να κάνει από την άλλη πλευρά.

Εσοδα η εφαρμογή θα αντλεί μόνον εφόσον ολοκληρωθεί κάποια αγοραπωλησία.

Τέσσερα νέα παιδιά στοχεύουν στη δυσαρέσκεια του πελάτη ενός ξενοδοχείου και στο πώς αυτή θα γίνεται πηγή πληροφοριών ώστε κάτι τέτοιο να μην ξανασυμβεί. Θέλουν να τις μαζεύουν από διάφορες πηγές του Διαδικτύου όπου μπορεί να έχει εμφανιστεί παράπονο για τις υπηρεσίες ενός ξενοδοχείου, π.χ. Trip Advisor, Fecebook του πελάτη, άλλα σάιτ αξιολόγησης, να τις κωδικοποιούν και να τις διανέμουν στους συνδρομητές της πλατφόρμας τους. Οπως λένε, υπάρχουν στον κόσμο 391.000 ξενοδοχεία που είναι αξιολογημένα με αστέρια. Αυτά είναι ένας στόχος. Την ομάδα συγκροτούν τέσσερα άτομα που έχουν σπουδάσει Μάρκετινγκ και Οικονομικά στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και ένας υπεύθυνος για τα τεχνικά θέματα, δευτεροετής στο Πολυτεχνείο Κρήτης.

Σύνθημά τους κάτι που έχει πει ο Μπιλ Γκέιτς: «Οι πιο δυσαρεστημένοι πελάτες είναι η καλύτερη πηγή γνώσης».

Θέλεις να οργανώσεις παιδικό πάρτι αλλά όχι στους συμβατικούς χώρους; Να βάλεις το τροχόσπιτό σου σε κάποιο παραθαλάσσιο οικόπεδο; Εχεις οικόπεδο, χωράφι, κήπο, άλλου τύπου ελεύθερο χώρο και θέλεις να έχεις έσοδα από αυτό; Μια ομάδα πέντε ατόμων που καλύπτουν το φάσμα από Περιβαλλοντική Χαρτογραφία, Σχολή Καλών Τεχνών έως την Πληροφορική έχει φτιάξει την εξαιρετικά πρωτότυπη πλατφόρμα που θα επιτρέπει να νοικιάζεις αυτούς τους χώρους κυριολεκτικά με τον μήνα, με την εβδομάδα, με την ημέρα.

Οι ιδιοκτήτες θα δηλώνουν στην πλατφόρμα τους διαθέσιμους χώρους και εκεί θα γίνεται το ταίριασμα, ενώ η πλατφόρμα θα κρατάει ένα ποσοστό με βάση το ποσόν της συναλλαγής.

HMeet Cultureείναι μια εφαρμογή AR/VR, δηλαδή επαυξημένης(Augmented Reality) και εικονικής πραγματικότητας(Virtual Reality), μέσω της οποίας οι χρήστες μπορούν να εξερευνήσουν την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά της Ελλάδας, ανακαλύπτοντας περιεχόμενο σχετικό με την Ιστορία, τον πολιτισμό και τις τέχνες.Κατασκευαστές είναι ένας μηχανικός ήχου και ένας ψυχολόγος που έχει ειδίκευση στη λήψη αποφάσεων.

Με τη λειτουργία AR οι χρήστες μπορούν να επιλέξουν από μια πληθώρα 3D εκθεμάτων και να τα τοποθετήσουν στον πραγματικό κόσμο ώστε να τα μελετήσουν από κοντά.

Με τη λειτουργία VR μπορούν να επισκεφθούν δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας σαν να βρίσκονταν εκεί.

Οι πόροι της εφαρμογής θα εξασφαλίζονται κυρίως από αυτούς που θέλουν να μάθουν περισσότερα για τους θησαυρούς μας. Αλλά έχει και προϋποθέσεις για διεθνή καριέρα εξαιτίας της συγχώνευσης των δύο τεχνικών και της δυνατότητας ένα μουσείο να θέλει να προσφέρει τα εκθέματά του με τη μορφή αυτού του προϊόντος.

Δυο αδέλφια από το Ναύπλιο, ο ένας χημικός μηχανικός και ο άλλος τοπογράφος, έφεραν για τελειοποίηση μέσα στο Hackathon 2018 ένα πακέτο λογισμικού για τη δημιουργία τρισδιάστατων μοντέλων κτιρίων. Το πρόγραμμα δίνει την ευκολία στον μηχανικό να διεξάγει γρήγορα τους υπολογισμούς για τα επιμέρους δομικά στοιχεία, περιέχει πλούσια βιβλιοθήκη υλικών με τις τεχνικές τους προδιαγραφές, επιτρέπει τον άμεσο και εποπτικό έλεγχο της επάρκειας του κάθε δομικού στοιχείου, ενώ μπορεί να εξάγει τα αποτελέσματα σε φύλλο excel και να παράγει σε έγγραφο word το τεύχος των υπολογισμών της μελέτης. Αυτή, με την κατάλληλη τροποποίηση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως το κύριο σώμα της μελέτης που θα πάει στην πολεοδομία!Το πρόγραμμα έχει ως πιθανούς πελάτες μηχανικούς, εταιρείες ενεργειακής απόδοσης, εκτιμητές και διαχειριστές ακινήτων, τράπεζες, εταιρείες τηλεφωνίας, δημόσιο τομέα. Θα παρέχεται με συνδρομή και θα είναι πολύ-πολύ φθηνότερο από όσα υπάρχουν τώρα.

Ηταν μια ομάδα με πέντε μέλη και πολλές δεξιότητες. Προγραμματισμού σε Python και Java, αναγνώριση προτύπων σε ψηφιακές εικόνες αλλά και της δημιουργίας κυκλωμάτων ανίχνευσης των πρώτων σκιρτημάτων μιας πυρκαγιάς. Προτείνουν ένα σύνθετο σύστημα προστασίας του δάσους από τις φωτιές με κάμερες επάνω σε κάποια υψηλά σημεία, αισθητήρες σε δέντρα που βρίσκονται σε νευραλγικές θέσεις μέσα στο δάσος, αυτόνομη τροφοδοσία των αισθητήρων μέσω ηλιακής ενέργειας, ακόμη και πτήσεις drone μόλις εμφανιστούν οι πρώτες φλόγες. Ενα μικρό πρωτότυπο του συστήματος είδαμε κατά τη διάρκεια της παρουσίασης.

Οι υπολογιστικές ανάγκες του προτεινόμενου συστήματος καλύπτονται εύκολα καθώς η υλοποίηση είναι αγνωστική όσον αφορά το λειτουργικό σύστημα. Δηλαδή τρέχει παντού: linux –windows –mac και γενικά όπου μπορούμε να βρούμε java και python, και υπολογιστή/ές που θα το φιλοξενήσουν. Η ύπαρξη μιας πληθώρας εργαλείων στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης δίνει νέες προοπτικές στη βελτίωση των αποτελεσμάτων ανίχνευσης. Για τη λήψη των δεδομένων προτείνεται wifi ή αξιοποίηση του υπάρχοντος συστήματος δεδομένων τηλεφωνίας 4G.

Ως παράδειγμα υλοποίησης, η ομάδα προτείνει την περίπτωση του δάσους Καισαριανής. Με τη χρήση 800 αισθητήρων, 15 καμερών, μίας ομάδας επεξεργασίας και ενός drone, το συνολικό κόστος αυτοματοποιημένης επίβλεψης ολόκληρου του δάσους των 5 χλμ² ανέρχεται σε ένα ποσό μικρότερο από 50.000 ευρώ.

Η άποψη όλων των μελών της ομάδας είναι πολύ συγκεκριμένη: Η μεγάλη προσβασιμότητα σε ιδιαίτερα οικονομικούς αισθητήρες σε συνδυασμό με την πικρή εμπειρία της χώρας μας στις φωτιές καθιστά ακόμη επιτακτικότερη την ανάγκη αυτοματοποίησης της ανίχνευσης πυρκαγιάς. Ακόμη και με όλα τα εξαιρετικά προηγμένα μέσα που διαθέτουμε, το 2018 δεν υπάρχει ενεργό σύστημα στα δάση μας που να αυτοματοποιεί τη λύση ενός τόσο ζωτικής σημασίας προβλήματος. Η ομάδα ελπίζει αυτό να αλλάξει τώρα.

Η ιδέα τους είναι απλή στην εξήγησή της αλλά θέλει να είσαι καλά δικτυωμένος στο Instagram για να την ξεκινήσεις. Και, όπως φαίνεται, οι τρεις που έχουν ιδρύσει την Octably, δύο από την Πληροφορική του Πανεπιστημίου Αθηνών και ένας από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, ξέρουν καλά τον χώρο. Προτείνουν λοιπόν μια πλατφόρμα όπου θα συναντηθούν σε αυτήν από τη μια πλευρά οι εταιρείες που θέλουν να δαπανήσουν χρήματα για μια διαφημιστική εκστρατεία μέσω της απέναντι πλευράς, που είναι οι λεγόμενοι influencers, δηλαδή τα «πρόσωπα επιρροής». Ατομα που αγαπούν κάποια πράγματα ή αγαπούν απλά να τα διαφημίζουν και το δείχνουν με αναρίθμητες αναρτήσεις φωτογραφιών στο Instagram. Και τους ακολουθούν χιλιάδες έως και εκατομμύρια άλλοι στο Διαδίκτυο. Υπάρχουν λοιπόν οι μεγαλο-influencers με τουλάχιστον εκατοντάδες χιλιάδες ακολούθους και οι μικρο-influencers με ακολούθους γύρω στις 10-12 χιλιάδες. Αυτοί όμως οι τελευταίοι ασχολούνται με πιο εξειδικευμένα θέματα και οι ακόλουθοί τους το ίδιο. Η ιδέα λοιπόν της Octaply είναι «να εκδημοκρατίσει τις εκστρατείες». Αντί μια εταιρεία να δίνει χρήματα π.χ. για να διαφημίσει φόρμες γυμναστικής σε έναν (εντελώς αγύμναστο) τηλεοπτικό αστέρα, τα ίδια χρήματα, μοιρασμένα σε δέκα μικρούς influencers που ασχολούνται όμως μόνον με τη γυμναστική, άρα και οι περισσότεροι από τους ακολούθους τους, ίσως να πιάσουν περισσότερο τόπο.

Φτιάχνουν καταλόγους λοιπόν για ανθρώπους που δηλώνουν στην πλατφόρμα τους «πρόσωπα επιρροής» για οτιδήποτε και σκοπεύουν να παίρνουν ένα μικρό ποσό, πέρα από τα χρήματα που θα πληρώνουν οι εταιρείες στους influencers.

Ηταν η ομάδα των οκτώ μηχανικών Περιβάλλοντος και βιομηχανικών σχεδιαστών η πιο μπαρουτοκαπνισμένη από όλες, αφού προϊόντα γύρω από την αρχική τους ιδέα ήδη είχαν βγει δοκιμαστικά στην αγορά ενώ τώρα… χτίζουν δεύτερο και τρίτο όροφο. Δίνουν κίνητρα ώστε οι υπάλληλοι μιας μεγάλης εταιρείας να διαχωρίζουν τα σκουπίδια του γραφείου διευκολύνοντας την ανακύκλωση. Εχουν πατεντάρει ήδη κάδους με αισθητήρες βάρους που έχουν ευαισθησία έως και 10 γραμμάρια, καταγράφουν σε κάρτα πόσα γραμμάρια σκουπίδια ρίχνει ο καθένας και όταν φθάνει το περιεχόμενο σε προκαθορισμένη τιμή, τώρα που και οι κάδοι φαίνεται ότι αποκτούν εξυπνάδα, δεν δέχονται άλλα σκουπίδια. Ομως όλα γίνονται έχοντας εισαγάγει και το στοιχείο του gamification. Καταγράφονται δηλαδή, με τη θέλησή τους πάντα, οι επιδόσεις των υπαλλήλων ως προς τα σκουπίδια που ρίχνουν, των ορόφων και των γραφείων, γίνονται παιχνίδια και οι καλύτεροι παίρνουν δώρα.

Στους επόμενους ορόφους της εφαρμογής τους βάζουν τον προχωρημένο τρόπο συγκέντρωσης των διαχωρισμένων απορριμμάτων και τον καθορισμό με τη βοήθεια προγράμματος των πιο αποτελεσματικών δρομολογίων αποκομιδής για την εξοικονόμηση ενέργειας.

Οι ML-Ninja ήταν η ομάδα που μπήκε στο Hackathon με τη μικρότερη προετοιμασία και μέσα σε 28 ώρες κατάφερε να παρουσιάσει μια σχεδόν πλήρη εφαρμογή. Οπου υλοποιείται ο συγκερασμός Artificial Intelligence με Machine Learning και δημιουργείται μια πλατφόρμα για να τη χρησιμοποιήσουν άτομα που παίρνουν αποφάσεις σε εταιρείες χωρίς να έχουν απαραίτητα προχωρημένες τεχνικές γνώσεις. Οι τρεις νεαροί φοιτητές, δύο σπουδάζουν Πληροφορική στο Imperial και ο τρίτος είναι στους Ηλεκτρολόγους του ΕΜΠ, θέλουν τη Μηχανική Μάθηση (η όχι και τόσο επιτυχημένη μετάφραση του Machine Learning) να κατέβει στις μεσαίες επιχειρήσεις. Η Μηχανική Μάθηση είναι τομέας της επιστήμης των υπολογιστών που χρησιμοποιεί στατιστικές μεθόδους για να δώσει τη δυνατότητα στα υπολογιστικά συστήματα συνεχώς να «μαθαίνουν» όσο περισσότερο επεξεργάζονται τα στοιχεία που με αυτά τροφοδοτούνται.

Ετσι, οι ακριβοπληρωμένοι μάνατζερ, προτού πάρουν αποφάσεις, θα έχουν τουλάχιστον στα χέρια τους και κάποια στοιχεία, προερχόμενα από έναν μεγάλο όγκο δεδομένων.

Δύο κοπέλες που η μία έχει κάνει σπουδές δημοσιογραφίας και η άλλη είναι Web Designer σκέφθηκαν τους ανθρώπους που μας σερβίρουν στα καταστήματα ή μας εξυπηρετούν στα ξενοδοχεία. Αν μείναμε ευχαριστημένοι από τον τρόπο που μας αντιμετώπισαν, γιατί αυτό να μην το εισπράξουν με κάποιον τρόπο, πέρα από ένα τυχόν φιλοδώρημα; Αν συσταθεί μια πλατφόρμα όπου θα υπάρχει ένας προσωπικός λογαριασμός για τον καθένα από τους ανθρώπους αυτούς και εκεί οι πελάτες θα εκφράζουν την εκτίμησή τους; Και από εκείνους μετά, όπως λένε δουλεύοντας περισσότερο την ιδέα, ένας επιχειρηματίας θα μπορεί, βάζοντας τα κατάλληλα φίλτρα, να επιλέξει κάποιον που πληροί τα κριτήριά του και ίσως εκείνη τη στιγμή είναι άνεργος.