Η παραίτηση του Προέδρου του ΣτΕ φαίνεται να συνοδεύεται με την οριστική λαιμητόμο στις συντάξεις, Αν τα όσα έχουν διαρρεύσει, από τις διασκέψεις του ΣτΕ, αληθεύουν περί συνταγματικότητας των νόμων 3ου και 4ου μνημονίου (4387/2016 και 4472/2017) θα υπάρξει δραματική μείωση των εισοδημάτων κατά δύο μισθούς. Η εξίσωση προς τα κάτω καλά κρατεί.
Η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς από 1/1/2019 σημαίνει περικοπές έως και 350 ευρώ για 1,2 εκ. συνταξιούχους. Η μείωση του αφορολόγητου από 1/1/2020 θα επιβαρύνει όλο τον συνταξιουχικό και εργαζόμενο κόσμο με εισόδημα πάνω από 5.860 ευρώ. Αυτές τις σωρευτικές μειώσεις (άγρια λιτότητα) προσπαθήσαμε να τις αναχαιτίσουμε με προσφυγές στο ΣτΕ που δικάσθηκαν στις 16/10/2017. Εκπροσωπώντας μια σειρά από συνταξιουχικές οργανώσεις, επισημάναμε στην Ολ. του ΣτΕ, ότι η χιονοστιβάδα των μειώσεων καταλύει ουσιαστικά το Κοινωνικό Κράτος Δικαίου και οδηγεί σε φτωχοποίηση μεγάλο μέρος του πληθυσμού μας. Τονίσαμε ότι το δικαστήριο δεσμεύεται από προηγούμενες αποφάσεις της Ολ. του ΣτΕ και λογικά στη βάση θεμελιώδων συνταγματικών αρχών (αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης στο κράτος, αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας, δημόσιο και ιδιωτικόσυμφέρον) πρέπει να κρίνει τις νέες περικοπές αντισυνταγματικές. Να κρίνει επίσης, αντισυνταγματικές πολλές από τις διατάξεις του λεγόμενου νόμου Κατρούγκαλου.
Ο κ. Ν. Σακελλαρίου με την πρωτοφανή στα χρονικά παραίτησή του, έθεσε, με τρόπο καθαρό και σαφή, ορισμένα σοβαρά ζητήματα λειτουργίας της Δημοκρατίας μας, των θεσμών και του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου. Συνεπής, στις τεκμηριωμένες νομικές του απόψεις, όπως και μια σειρά άλλων δικαστών, κατέγραψε τη διαφωνία του για τις σωρευτικές μειώσεις στις συντάξεις, από την αρχική θεσμοθέτηση των μνημονιακώνρυθμίσεων. Με κρίση δικανική υπερασπίσθηκε τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα των συνταξιούχων. Για το 1ο μνημόνιο, οι περικοπές κρίθηκαν συνταγματικές. Για το 2ο μνημόνιο η Ολ. του ΣτΕ με τις αποφάσεις αρ. 2288/2015 και 2287/2015 έκρινε ότι οι περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις (ν. 4051/2012 και 4093/2012), καθώς και η ολοσχερής κατάργηση δώρων και επιδόματος αδείας, αντιβαίνουν τις διατάξεις του Συντάγματος. Τις αποφάσεις αυτές όφειλε το Δημόσιο να τις σεβαστεί και να τις εφαρμόσει. Δυστυχώς, με την αόριστη, αβάσιμη και απαράδεκτη δικαιολογία δεν τις εφάρμοσε, διότι έκανε νέους επαναϋπολογισμούς για όλες τις συντάξεις. Και με αυτό το φύλλο συκής η «πρώτη φορά αριστερά» και δεν και δεν σεβάστηκε τις αποφάσεις της Ολ. του ΣτΕ και προχώρησε σε νέες περικοπές. Μπροστά σ’ αυτή την πραγματικότητα κάποια κυβερνητικά στελέχη ψευδώς και χωρίς αιδώ, ισχυρίζονται ότι δεν πρόκειται να θιγούν οι κύριες συντάξεις!!! Η πραγματικότητα τους εκδικείται. Οι ρυθμίσεις αυτής της κυβέρνησης από το 2016 μέχρι το 2019 θα αφαιρέσουν εισοδήματα πάνω από 18,5 δισ. ευρώ.
Ο κ. Ν. Σακελλαρίου εξέφρασε δημόσια το παράπονό του (αυτό που σύσσωμος ο συνταξιουχικός κόσμος ζητούσε), ότι τόσο η Εκτελεστική, όσο και η Νομοθετική εξουσία δεν σεβάστηκαν και δεν εφάρμοσαν τις αποφάσεις της Ολ. του ΣτΕ. Αντίθετα, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, προχώρησαν σε νέες νομοθετικές ρυθμίσεις (3ο και 4ο μνημόνιο) με νέες σωρευτικές μειώσεις στα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Αυτή η σύγκρουση των κεντρικών θεσμών της Πολιτείας μας δημιουργεί πολύ σοβαρά ζητήματα στη λειτουργία της Δημοκρατίας. Ορισμένα από αυτά τα θέματα με τρόπο σαφή και κατηγορηματικό εκφράσθηκαν από τον παραιτηθέντα Πρόεδρο.
Αναρωτήθηκε πως είναι δυνατό, χωρίς παραβίαση του Συντάγματος η νομοθετική εξουσία να αγνοεί τις αποφάσεις της Ολ. του ΣτΕ (ν.2288/15 και 2287/15), που έθεσαν όριο, φραγμό στις σωρευτικές περικοπές; Όταν η εκτελεστική εξουσία δεν εφαρμόζει, δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις της Ολ. του ΣτΕ δεν παραβιάζεται η θεμελιώδης αρχή του Κράτους Δικαίου; Όταν η αρχή της νομιμότητας δεν γίνεται σεβαστή από το κράτος, γιατί οι πολίτες να σέβονται τις αποφάσεις της Δημόσιας Αρχής;
Αυτό το βασικό ερώτημα θέσαμε και εμείς κατά την εκδίκαση της υπόθεσης και επισημάναμε την αναξιοπιστία της πολιτικής εξουσίας. Η έλλειψη σεβασμού στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης από μέρους της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας εγείρει πολλά σοβαρά ζητήματα στη λειτουργία του Κράτους Δικαίου.Στην πράξη σημαίνει ότι το ίδιο το Δημόσιο δεν σέβεται την αρχή της νομιμότητας.
Αυτό είναι ένα σημαντικό θεσμικό ερώτημα που τέθηκε δημοσίως από τον απερχόμενο Πρόεδρο. Ένα άλλο εξίσου σοβαρό ερώτημα προς την πολιτική εξουσία είναι η αποδυνάμωση και η κατάργηση του Κοινωνικού Κράτους.
Η απόλυτη κυριαρχία του οικονομικού στοιχείου έναντι της θεσμικής, συνταγματικής συγκρότησης του Κοινωνικού Κράτους, οδηγεί τους πολίτες σε εξαθλίωση, όπως επισημαίνει και στις δηλώσεις του.
Γεγονός είναι ότι βασικές θεμελιώδεις αρχές του Κράτους Δικαίου, με τις σωρευτικές περικοπές, προσβάλλονται βάναυσα από την εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία.
Ενθυμούμαι πολλά κυβερνητικά στελέχη που μιλούσανε την περίοδο του 1ου και 2ου μνημονίου, ότι στη χώρα μας λειτουργεί το «παρασύνταγμα» και όχι το Σύνταγμα.
Σήμερα, πραγματικά αναρωτιέμαι πως είναι δυνατό τα ίδια στελέχη με τις πρόσφατες περικοπές να θεσμοθετούν διατάξεις που χειροτερεύουν ακόμη περαιτέρω την εισοδηματική κατάσταση εργαζομένων και συνταξιούχων.
Είναι πραγματικά επιπόλαιο και εξευτελιστικό να δικαιολογούμαστε για τις περικοπές, ότι μας εκβίασαν οι δανειστές. Αν υπήρχε στοιχειώδης σεβασμός στη νομιμότητα (εφαρμογή των αποφάσεων της Ολ. του ΣτΕ το 2015) η εκτελεστική και νομοθετική εξουσία όφειλαν να βάλουν φραγμό στις περαιτέρω περικοπές. Κλασικό παράδειγμα η Πορτογαλία, όταν η ίδια βρισκόταν στη δίνη των μνημονίων. Σεβάστηκε τις αποφάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου και τις εφάρμοσε.
Οι συνταξιούχοι βέβαια δεν τα έχουν παρατήσει. Μαζικά προσφεύγουν στη δικαιοσύνη για να εφαρμοσθούν οι αποφάσεις της Ολομέλειας του 2015 και ήδη τα πρωτοβάθμια δικαστήρια τους έχουν δικαιώσει.
Συμπερασματικά ο κ. Ν. Σακελλαρίου μίλησε με τη γλώσσα της αλήθειας και της πραγματικότητας, τόσο για τα εσωτερικά θέματα λειτουργίας του ΣτΕ (για την κατάλυση του απορρήτου των διασκέψεων), όσο και για τα μεγάλα ζητήματα σεβασμού στη διάκριση των εξουσιών του Πολιτεύματος μας και στην παρακμή του Κοινωνικού Κράτους Δικαίου.
Η πολιτική εξουσία όμως φαίνεται πως δεν πτοείται από παρόμοιες δηλώσεις και παραιτήσεις.
Μάλιστα, κυβερνητικά στελέχη «μουρμουρίζουν», κυκλοφορούν στα σιωπηλά (για να διασκεδάσουν την κοινή γνώμη με το βλέμμα στην κάλπη), ότι οι περικοπές στην προσωπική διαφορά από 1/1/2019 και το αφορολόγητο από την 1/1/2020 μπορεί και να μην γίνουν!!! Δεν κατανοούν φαίνεται και οι ίδιοι ότι το εμπόριο «ελπίδας» δεν έχει πλέον θεατές.
Ο σεβασμός στη νομιμότητα, αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό μιας ευνομούμενης πολιτείας. Και τον σεβασμό αυτό τον επιβεβαιώνεις με πράξεις και όχι με υποσχέσεις προεκλογικές, ότι στο βάθος (στον παράδεισο) θα βελτιωθούν τα πράγματα (θα έρθει και η 13η σύνταξη, όταν έχουν ήδη χαθεί δύο και θα χαθούν άλλες δύο με όσα ανωτέρω επισημάναμε).
Για την προστασία των οικονομικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων οι αποφάσεις της Ολ. του ΣτΕ (2288/15 και 2287/15) είναι μνημειώδεις για τα νομικά και δικαστικά πράγματα στη χώρα μας. Έβαλαν φραγμό για περαιτέρω λιτότητα και φτωχοποίηση του λαού μας. Δυστυχώς, αυτή η θεμελιώδης αρχή της νομιμότητας για σεβασμόκαι εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, παραβιάσθηκε από την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία. Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια. Όπως αλήθεια είναι ότι το κοινωνικό μοντέλο της χώρας από ευρωπαϊκό συνεχώς μεταλλάσσεται σε βαλκανικό.
Οι δηλώσεις του Ν. Σακελλαρίου στέλνουν πολλά μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες για τη θεσμική λειτουργία της Δημοκρατίας μας και τη συνεχιζόμενη παρακμή του κοινωνικού Κράτους Δικαίου.
Οι θεσμικές συγκρούσεις κάνουν φτωχή τη Δημοκρατία μας και φτωχότερη την εμπιστοσύνη των πολιτών στην πολιτική εξουσία.
