Εβδομήντα χρόνια κλείνουν την Τρίτη 15 Μαΐου από τη «Νάκμπα», που σημαίνει «καταστροφή» _ δηλαδή την καταστροφή των παλαιστινιακών εδαφών για την δημιουργία του Κράτους του Ισραήλ το 1948. «Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγραφεί τι σημαίνει η λέξη Νάκμπα για τον παλαιστινιακό λαό. Ενώ η κυριολεκτική μετάφραση είναι «Καταστροφή», η έννοια της Νάκμπα περιλαμβάνει πολύ περισσότερα από μια συγκεκριμένη καταστροφή και μια συγκεκριμένη ημερομηνία. Δεν σηματοδοτούμε 70 χρόνια από τη Νάκμπα, αλλά μάλλον 70 χρόνια συνεχιζόμενης Νάκμπα», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η παλαιστινιακή πρεσβεία στην Αθήνα.
Η Νάκμπα ξεκίνησε με την εθνοκάθαρση τουλάχιστον 418 χωριών και πόλεων μεταξύ του 1947 και του 1949, τη δολοφονία 15.000 Παλαιστινίων και τον αναγκαστικό εκτοπισμό 750.000 ανθρώπων, των δύο τρίτων του παλαιστινιακού πληθυσμού, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους και την Παλαιστίνη, και πήγαν στην εξορία.
«Η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης άρχισε να εφαρμόζεται το 1948, αλλά οι σπόροι της είχαν φυτευτεί δεκαετίες νωρίτερα. Ενώ οι πρώτοι Σιωνιστές μπορεί να διαφωνούσαν μεταξύ τους για κάποια ζητήματα, στην ιδεολογία τους ήταν εγγενής η αναγκαιότητα να απομακρυνθούν οι Παλαιστίνιοι από την γη τους», συνεχίζει η ανακοίνωση. Και αναφέρει ένα περιστατικό του 1979, 31 χρόνια μετά την έναρξη της Νάκμπα: «Ένας ισραηλινός πολιτικός λογοκριτής απαγόρευσε στον Γιτζάκ Ράμπιν να δημοσιεύσει ότι ο Νταβίντ Μπεν Γκουριόν και το μέλος της Χαγκάνα (σ.σ. εβραϊκής μυστικής οργάνωσης που σημαίνει «Άμυνα», σχηματίστηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και άρχισε να μάχεται τους Βρετανούς και τους Άραβες) Γιγκάλ Αλόν είχαν συμφωνήσει ότι η απάντηση στο ερώτημα «Τι πρέπει να γίνει με τον πληθυσμό;» ήταν «Να τους διώξουμε από εκεί»».
Η καταστροφή του 1948 δεν ήταν το τέλος της παλαιστινιακής Νάκμπα. Στη Νάκμπα εντάσσονται, για παράδειγμα, οι ισραηλινοί βομβαρδισμοί παλαιστινιακών στρατοπέδων προσφύγων στον Λίβανο τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 αλλά και «οι προσπάθειες άρνησης της Ιστορίας με την ποινικοποίηση της μνήμης της ημέρας της Νάκμπα για τους παλαιστίνιους πολίτες του Ισραήλ».
«Σήμερα τη Νάκμπα μπορεί να την δει κανείς στη δρακόντεια πολιορκία της Γάζας, στον αγώνα των Βεδουίνων στην επαρχία της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, στην Παλαιά Πόλη της Χεβρώνας… Η συνεχιζόμενη Nakba σημαίνει ότι οι παλαιστίνιοι πρόσφυγες παραμένουν στον Λίβανο, στη Συρία και στην Ιορδανία, καθώς και στις ΗΠΑ, στον Καναδά και στην Αυστραλία χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους».
Για να διαμαρτυρηθούν για την 70ή επέτειο της Νάκμπα, που συνέπεσε με την μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ την Δευτέρα, οι Παλαιστίνιοι οργάνωσαν διαδηλώσεις από τις 30 Μαρτίου οι οποίες κορυφώθηκαν με πολλούς νεκρούς από ισραηλινά πυρά την Δευτέρα και την Τρίτη, κυρίως στη Γάζα αλλά και στη Δυτική Όχθη.
«Η ισραηλινή κυβέρνηση γιορτάζει τη Νάκμπα με μέρος του ρεπερτορίου που χρησιμοποιήθηκε για την εθνοκάθαρση του 1948: με πυροβολισμούς και τρομοκρατία αμάχων», προσθέτει η ανακοίνωση της παλαιστινιακής πρεσβείας. «Για να «βγάλει την Ιερουσαλήμ από το διαπραγματευτικό τραπέζι», η κυβέρνηση Τραμπ γιορτάζει τη Νάκμπα αναγνωρίζοντας την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και μεταφέροντας την πρεσβεία της εκεί».
Οι Παλαιστίνιοι επανέλαβαν την έκκλησή τους προς τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει τις ευθύνες της και να διασφαλίσει την διαδικασία που θα οδηγήσει στην πλήρη υλοποίηση της λύσης των δύο κρατών στα σύνορα του 1967, με την Ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του κράτους της Παλαιστίνης.
