Οι 50 αποχρώσεις του Karl

Το νέο εγχείρηµα του Καρλ Λάγκερφελντ στον χώρο της οµορφιάς –µια limited edition συλλογή από 50 διαφορετικά προϊόντα µακιγιάζ και αξεσουάρ ονόµατι «Ιlluminated Βeauty» που υπογράφει για την αυστραλέζικη φίρµα ModelCo και η οποία κυκλοφορεί διεθνώς από αύριο Δευτέρα –τον φέρνει για ακόµη µία φορά στο προσκήνιο. Ητοι στον φυσικό του χώρο. Στα 84 χρόνια του ο επονοµαζόµενος «Κάιζερ» της µόδας παραµένει παραγωγικός και δραστήριος σε βαθµό τέτοιον ώστε οι ρυθµοί του να προκαλούν ενίοτε αντιδράσεις. Στην πραγµατικότητα, αυτή καθαυτή η δουλειά του τυγχάνει καθολικής αποδοχής. Οι συλλογές του αποθεώνονται, γνωρίζουν τεράστια δηµοσιότητα και υιοθετούνται αυτόµατα από τους απανταχού φίλους της µόδας. Στα περίπου 60 χρόνια της καριέρας του, ο δηµιουργικός διευθυντής των οίκων Fendi (από το 1965) και Chanel (από το 1983) αλλά και της φίρµας που φέρει τo όνοµά του έχει κατορθώσει να διατηρείται σταθερά στην κορυφή µιας βιοµηχανίας όπου οι πάντες και τα πάντα εξαντλούνται γρήγορα…

Η φήμη του εριστικού που συχνά τον συνοδεύει οφείλεται στην κοφτερή του γλώσσα, στο γεγονός ότι δεν «μασά» τα λόγια του, δεν τον ενδιαφέρει να φανεί αρεστός, ούτε να συμπλεύσει, απαραίτητα, με το κύμα. Oταν του καταλογίζουν υπερέκθεση, λέει πως ο ίδιος δεν κάνει τίποτε για αυτό. Η δημοσιότητα απλώς έρχεται και τον βρίσκει. «Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω γιατί δεν μπορώ πλέον να διασχίσω τον δρόμο» δήλωνε σε πρόσφατη, σχετικά, συνέντευξή του, για να προσθέσει αμέσως μετά: «Ξέρετε όμως, όλο αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί 15-20 χρόνια νωρίτερα. Νομίζω πως είμαι μια μορφή εικονικής πραγματικότητας. Δεν πάω πουθενά και οι άνθρωποι ακόμη με αναγνωρίζουν. Ποιος σας λέει ότι είμαι πραγματικός; Δεν πηγαίνω σε πάρτι, δεν με βλέπετε συχνά στο κόκκινο χαλί. Πηγαίνω μόνο όπου είναι απαραίτητο για τη δουλειά μου».

Τον περασμένο Απρίλιο ο Λάγκερφελντ βρέθηκε ξανά στο στόχαστρο: η συνέντευξή του στη γαλλική έκδοση του περιοδικού «Numéro», όπου δήλωνε «απαυδισμένος» με το κίνημα «MeToo», προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων. «Δεν μπορώ να καταλάβω όλα αυτά τα μοντέλα και τις ηθοποιούς που καταγγέλλουν σεξουαλική παρενόχληση 20 χρόνια αργότερα, και μάλιστα χωρίς να υπάρχει κανένας αυτόπτης μάρτυρας» σχολίαζε ο Λάγκερφελντ. Ταυτόχρονα υπερασπίστηκε τον στυλίστα και δημιουργικό διευθυντή του περιοδικού «Interview» Kαρλ Τέμπλερ, o oποίος κατηγορήθηκε από μοντέλα ότι τους κατέβασε τα εσώρουχα παρά τη θέλησή τους. «Αν δεν θέλεις να σου κατεβάζουν το εσώρουχο, μη γίνεσαι μοντέλο. Μπορείς να γίνεις καλόγρια και να πας σε μοναστήρι. Αναζητούν κόσμο…» είπε μεταξύ πολλών άλλων.

Για τον Λάγκερφελντ το σκίτσο αποτελεί πραγματικό τρόπο έκφρασης. Ισχυρίζεται πως σκιτσάρει πιο γρήγορα από ό,τι μιλάει. Μικρός μάλιστα ήθελε να γίνει καρτουνίστας. Είχε ανακαλύψει ένα περιοδικό του 1900 με υπέροχα σχέδια στη σοφίτα των γονιών του και τον είχε κυριολεκτικά συνεπάρει. Γεννήθηκε στο Αμβούργο, γιος ενός επιχειρηματία και μιας μεσοαστής, ταξίδεψε στο Παρίσι στα 14 χρόνια του, όπου τελείωσε το σχολείο δείχνοντας ιδιαίτερη κλίση στο σκίτσο και στην Ιστορία. «Είναι θαύμα ότι οι γονείς μου μού επέτρεψαν να πάω στο Παρίσι προτού τελειώσω το σχολείο. Ολοι έλεγαν «Θα χαθεί!». Αλλά θυμηθείτε: δεν είναι όλοι προορισμένοι να χάνονται, κι εγώ είμαι μέλος αυτής της ομάδας. Ημουν ήδη πολύ στοχοπροσηλωμένος…».

Οίδιος αποδίδει στον λεπτοµερειακό τρόπο που σκιτσάρει το γεγονός ότι έχει τη δυνατότητα να κάνει πολλά και ποικίλα πράγµατα ταυτόχρονα: να σχεδιάζει για διαφορετικές φίρµες, να ασχολείται µε το design, τη φωτογραφία, τη διαφήµιση… Ενίοτε µέσω του σκίτσου εκφράζει και πολιτικές απόψεις, παρότι δεν ψηφίζει συχνά. Πριν από κάποιο διάστηµα, στο περιοδικό της εφηµερίδας «Frankfurter Allgemeine» –όπου δηµοσιεύει κατά διαστήµατα -, µε αυτόν τον τρόπο σατίρισε τη µεταναστευτική πολιτική της γερµανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ χρεώνοντάς της την εκλογική επιτυχία της Ακροδεξιάς στη Γερµανία. Παλαιότερα, µε σκίτσο είχε σχολιάσει και την ελληνική οικονοµική κρίση: είχε αποτυπώσει τη Μέρκελ αλλά και την επικεφαλής του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου Κριστίν Λαγκάρντ να αδειάζουν τους κουµπαράδες τους σε ένα βαρέλι που έγραφε «Ελλάδα» µε την εξής λεζάντα: «Ο πίθος των Δαναΐδων: µια ελληνική εφεύρεση…».

Ωστόσο, πριν από έναν χρόνο µάς συγκίνησε µε τη συλλογή «Cruise 2017/18» του οίκου Chanel που ήταν εµπνευσµένη από την αρχαία Ελλάδα και είχε τίτλο «The Modernity of Antiquity» («Η νεωτερικότητα της Αρχαιότητας»). Η συλλογή παρουσιάστηκε στο Grand Palais του Παρισιού µε το σκηνικό να συνδυάζει τον Παρθενώνα, τον Ναό του Ποσειδώνα, ιωνικού ρυθµού κίονες και µεσογειακό ηλιοβασίλεµα. «Θεωρώ την Ελλάδα την πηγή της οµορφιάς και του πολιτισµού, όπου υπήρχε µια θαυµάσια ελευθερία κινήσεων η οποία έκτοτε έχει εξαφανιστεί» δήλωνε τότε. Εξίσου εντυπωσιακή υπήρξε και η πρόσφατη cruise collection του γαλλικού οίκου, για τις ανάγκες της οποίας ο «Κάιζερ» έφερε ένα υπερωκεάνιο κάτω από τον γυάλινο θόλο του Grand Palais.

Τα τρία πράγµατα που αγαπά περισσότερο στη ζωή είναι η µόδα, η φωτογραφία και τα βιβλία. Εχει δηλώσει πως ίσως υπάρχουν και άλλα πράγµατα που του αρέσουν, αλλά δεν έχει ταλέντο σε αυτά. «Δεν έχω ταλέντο στη µουσική. Δεν έχω ταλέντο στο τραγούδι. Δεν µου αρέσει η υποκριτική, γιατί η ζωή µου είναι ούτως ή άλλως παντοµίµα».

Ο συνδυασµός τρέλας και πειθαρχίας αποτελεί για τον Λάγκερφελντ την ιδανική δηµιουργική συνθήκη. Θεωρεί πως η ζωή δεν είναι διαγωνισµός οµορφιάς, αφού τόσο αυτή όσο και η νεότητα είναι εφήµερες. Θαυµάζει πραγµατικά την εξυπνάδα. Τον ενδιαφέρει η στιγµή, το µέλλον, η εξέλιξη. «Οταν πάψεις να εµπνέεσαι από ό,τι συµβαίνει γύρω σου και αρχίζεις να σκέφτεσαι το παρελθόν, έχει έρθει η ώρα να αποσυρθείς» έχει δηλώσει. Απ’ ό,τι φαίνεται πάντως, για τον ίδιο η ώρα αυτή αργεί ακόµη.

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 13 Μαϊου 2018.