Η ανακοίνωση έγινε εντελώς απρόσμενα. Πριν από λίγες ημέρες ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ ενημέρωσε το κοινό στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου F8 πως το Facebook ετοιμάζεται να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και στον τομέα των διαδικτυακών γνωριμιών. Θα έπρεπε να περιμένουμε μια τέτοια εξέλιξη σήμερα, μια και ένας στους τρεις γάμους που πραγματοποιούνται στις ΗΠΑ οφείλεται σε κάποιο φλερτ που ξεκίνησε μέσω Internet. Ο κ. «Social Network» δήλωσε πως κατέληξε σε αυτή την απόφαση χάρη στα τόσα ευτυχισμένα ζευγάρια που τον σταματούν στον δρόμο και τον ευχαριστούν επειδή γνωρίστηκαν μέσω Facebook. Υποθέτουμε ότι δεν επηρεάστηκε καθόλου από το γεγονός πως μόνο στην Αμερική οι χρήστες εφαρμογών για γνωριμίες αναμένεται να αυξηθούν από 25,7 εκατομμύρια που είναι σήμερα σε 36,1 εκατομμύρια το 2022, επεκτείνοντας ακόμα περισσότερο τα όρια μιας εύρωστης αγοράς που πόρρω απέχει από τον κορεσμό και διατίθεται προς εκμετάλλευση.
Η σχετική υπηρεσία θα προσφέρεται μέσα στην κύρια εφαρμογή του Facebook, αλλά θα είναι προαιρετική και ανεξάρτητη από το Messenger ή το WhatsApp. «Σχεδιάσαμε αυτή την υπηρεσία με γνώμονα την ιδιωτικότητα και την ασφάλεια. Οι φίλοι σας δεν πρόκειται να δουν το προφίλ σας και θα προταθείτε μόνο σε άτομα που δεν είναι φίλοι σας» ανέφερε ο Zούκερμπεργκ και μίλησε εν συνεχεία για «ουσιαστική σύνδεση», λέγοντας πως οι ερωτικές σχέσεις αποτελούν την ύψιστη μορφή μιας τέτοιας ουσιαστικής σύνδεσης. Πρόσθεσε επίσης ότι η δική τους εφαρμογή θα αποσκοπεί στη δημιουργία σταθερών, μακροχρόνιων σχέσεων και θα δυσκολεύει όσους κυνηγούν hookups (κοινώς, απλό σεξ) –τα οποία, όπως φανταζόμαστε, ήδη γνωρίζει πως προκύπτουν συχνά μέσω Messenger ή μέσω των DM (Direct Messages) στο Instagram.
Τα τελευταία χρόνια το οnline dating δεν φέρει, ούτως ή άλλως, το στίγμα που κουβαλούσε στο παρελθόν. Δεν χρειάζεται να είσαι λιγούρης ή βαθιά αντικοινωνικός ώστε να εμπιστευθείς την ερωτική σου ζωή στο ΟkCupid ή στο match.com –αρκεί πια να είσαι πολυάσχολος. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών App Annie, το 2016 οι παγκόσμιες δαπάνες στις εφαρμογές γνωριμιών ήταν 267 εκατ. ευρώ, ποσό που ανήλθε σε 511 εκατ. ευρώ το 2017. Και είναι λογικό αν αναλογιστείς ότι τα applications για online dating έπιασαν τρεις από τις δέκα κορυφαίες θέσεις δημοτικότητας εφαρμογών το 2017 στη Βρετανία. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με την Pew Research, το 59% των ενηλίκων πιστεύει πως το διαδικτυακό φλερτ είναι ένας καλός τρόπος για να γνωρίσεις νέα άτομα. Πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν επίσης ότι οι γάμοι που προέκυψαν από ιντερνετική γνωριμία («Tinder marriages») έχουν λιγότερες πιθανότητες να διαλυθούν μέσα στον πρώτο χρόνο τους, ενώ οι αντίστοιχοι σύζυγοι παρουσιάζονται ως πιο ικανοποιημένοι από την ποιότητα του δεσμού τους. Αυτές οι πλατφόρμες έχουν επίσης προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα σε όσους δυσκολεύονται να βρουν σύντροφο λόγω ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού ή ιδιοσυγκρασίας. Η γκέι κοινότητα έχει σίγουρα επωφεληθεί. Ηδη από το 2005 το 20% των ομόφυλων ζευγαριών γνωρίζονταν online, ποσοστό που άγγιξε το 70% ως το 2010.
Στην Ελλάδα πιο δημοφιλείς τέτοιες εφαρμογές θεωρούνται το Badoo, το OkCupid και το Tinder, με το τελευταίο να κερδίζει συνεχώς έδαφος. Το Badoo ιδρύθηκε το 2006 από τον ρώσο επιχειρηματία Αντρέι Αντρέεφ και θεωρείται η πιο ευρέως διαδεδομένη υπηρεσία online γνωριμιών παγκοσμίως με περισσότερους από 330 εκατομμύρια χρήστες. Σε χώρες όπως η Βραζιλία, η Ιταλία, η Γαλλία και το Μεξικό υπήρξε μάλιστα μαζικό φαινόμενο. Ως τη στιγμή που έκανε την εμφάνισή του το Tinder.
«Αν με ρωτήσεις πόσα ραντεβού έχω βγει μέσω Τinder, δεν ξέρω να σου απαντήσω ακριβώς. Σίγουρα παραπάνω από δέκα. Είναι λίγο εθιστικό. Βαριέσαι, ανοίγεις το κινητό και χαζεύεις φωτογραφίες αγοριών με τις φίλες σου. Και είναι τόσο εύκολο: swipe στα δεξιά για να δηλώσεις ότι σε ενδιαφέρει ο άλλος ερωτικά, swipe στα αριστερά για να πεις «όχι, ευχαριστώ, δεν θα πάρω». To χέρι σου πηγαίνει λίγο μηχανικά από ένα σημείο και πέρα». Η Μ.Δ. (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση του BHMAgazino) είναι ένα όμορφο 23χρονο κορίτσι που σπουδάζει Φιλολογία, μια σύγχρονη Tinderella –ένας συνδυασμός των λέξεων Tinder και Cinderella (Σταχτοπούτα) –που κυνηγάει τον έρωτα με ψηφιακά βέλη.
«Αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι υπάρχει πλήθος «πεινασμένων» ανδρών εκεί έξω» λέει γελώντας. «Ξέρετε, για να μιλήσεις με κάποιον, βασική προϋπόθεση είναι αμφότεροι να έχετε εκδηλώσει τυχαία αμοιβαίο ενδιαφέρον κάνοντας swipe right, καθώς τότε μόνο ανοίγει το instant messenger. Δεν θέλω να ακουστώ υπερφίαλη, αλλά νομίζω ότι δεν υπήρξε περίπτωση που να έχω «εγκρίνει» κάποιον και να μη με έχει «εγκρίνει» και αυτός. Και δεν είναι θέμα εξωτερικής εμφάνισης. Απλώς νομίζω ότι οι Ελληνίδες είναι αριθμητικά λιγότερες σε σχέση με τους Ελληνες σε αυτόν τον κόσμο του ψηφιακού φλερτ. Η αδελφή μου που ζει μόνιμα στο Λονδίνο μόνο ραντεβού μέσω Διαδικτύου βγαίνει. Στην Ελλάδα οι γυναίκες είναι μάλλον πιο σεμνότυφες. Λες και έχει διαφορά να γνωρίσεις κάποιον τυχαία μια νύχτα σε ένα μπαρ, να του δώσεις το προφίλ σου στο Facebook και μετά να χαζολογάτε κανένα μήνα στο messenger μέχρι να αποφασίσατε να βγείτε, από να τον γνωρίσεις εξαρχής καθισμένη στον καναπέ του σπιτιού σου και να συμβεί ακριβώς το ίδιο».
Ετσι λοιπόν η μεγάλη επανάσταση στον χώρο φαίνεται να ήρθε το 2012 με το λανσάρισμα του Τinder. Μόλις δύο χρόνια μετά τη λειτουργία του απαριθμούσε πάνω από 1 δισεκατομμύριο swipes σε καθημερινή βάση. Οπως αναφέρει στην επίσημη σελίδα του, με «20 δισεκατομμύρια ταιριάσματα μέχρι σήμερα είναι το πιο δημοφιλές dating app για να γνωρίσεις καινούργια άτομα». Κύριοι ιδρυτές του ήταν ο Σον Ραντ, ο Τζόναθαν Μπαντίν και ο Τζάστιν Ματίν. Η ίδια όμως η εταιρεία που με το σύνθημα «σύρε – ταίριαξε – μίλησε» υπόσχεται να σου βρει το άλλο σου μισό κλυδωνίστηκε πριν από μερικά χρόνια από ένα σκάνδαλο.
H Γουίτνεϊ Γουλφ Χερντ, η αντιπρόεδρος μάρκετινγκ της εταιρείας και η γυναίκα που φέρεται να εμπνεύστηκε το όνομα του δημοφιλούς application από τα ξυλάκια που χρησιμοποιούνται για προσάναμμα αποχώρησε από την εταιρεία το 2014. Με την αποχώρησή της υπέβαλε αγωγή κατά της εταιρείας για σεξουαλική παρενόχληση και διακρίσεις.
Η Γουλφ Χερντ διατηρούσε δεσμό με τον Τζάστιν Ματίν, ο οποίος, σύμφωνα με την ίδια, όταν βρίσκονταν στα πρόθυρα του χωρισμού, την αποκάλεσε δημοσίως πόρνη, με τον CEO της εταιρείας Σον Ραντ να μη δίνει βάση στις διαμαρτυρίες της. Την ίδια στιγμή, κατήγγειλε ότι της αφαιρέθηκε ο τίτλος της συνιδρύτριας, καθώς οι άνδρες συνάδελφοί της θεωρούσαν ότι η παρουσία μιας γυναίκας στην ιδρυτική ομάδα «θα έκανε την εταιρεία να μοιάζει γελοία». Τελικώς επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός ύψους άνω του 1 εκατ. δολαρίων. Η δραστήρια επιχειρηματίας δεν έμεινε πάντως με σταυρωμένα τα χέρια, καθώς δημιούργησε το Βumble, σε συνεργασία με το Βadoo. Πρόκειται για ένα dating application που δίνει στις γυναίκες το πάνω χέρι: καθώς στον κόσμο του Βumble μόνο αυτές έχουν το δικαίωμα να κάνουν την πρώτη κίνηση και να ξεκινήσουν τη συζήτηση, στέλνοντας μήνυμα σε έναν άνδρα που τους αρέσει.
«Δεν πρόκειται για dating app, πρόκειται για κίνημα» έχει δηλώσει η Γουλφ Χερντ, η οποία κοσμεί την εφετινή λίστα του «Time» με τους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον κόσμο. «Μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται άνδρες και γυναίκες, τον τρόπο με τον οποίο βγαίνουν ραντεβού και τον τρόπο με τον οποίο αισθάνονται οι γυναίκες για τον εαυτό τους». Σύμφωνα με την ίδια, στον κόσμο του Βumble κανένας δεν μπορεί να χαρακτηρίσει μια γυναίκα απελπισμένη αν κάνει την πρώτη κίνηση, καθώς είναι η ίδια η φύση του app που την αναγκάζει να το πράξει. Κάπως σαν να έχει την τέλεια δικαιολογία. Γεννάται βέβαια το ερώτημα: Το Βumble καταργεί τελικά τα στερεότυπα ή τα επιβεβαιώνει πανηγυρικώς;
Πάντως υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων που αντιστέκεται σθεναρά στη σαγήνη των dating applications. «Θα πρέπει να φτάσω στον έσχατο βαθμό απελπισίας για να κάνω προφίλ στο Τinder ή σε κάτι παρόμοιο» αναφέρει στο ΒΗMAgazino η 31χρονη ιδιωτική υπάλληλος Σ.Τ. «Μπορεί να χώρισα από μια μακροχρόνια σχέση πέντε ετών και να κλείνω δύο χρόνια μόνη μου, αλλά νομίζω ότι είμαι ακόμη αρκετά νέα για να γνωρίσω κάποιον με έναν φυσιολογικό τρόπο παρά μέσα από ένα διαδικτυακό γραφείο συνοικεσίων. Νομίζω ότι τέτοια applications απευθύνονται περισσότερο σε 20χρονα που έχουν χρόνο για χάσιμο. Φαντάσου να δημιουργήσεις προφίλ εκεί και να το ανακαλύψει o προϊστάμενός σου, οι συνάδελφοί σου ή κάποιος ξάδελφός σου. Τι ντροπιαστικό!».
Οπως αποκαλύπτει στη συνέχεια, αυτό που την προβληματίζει κυρίως είναι η ποιότητα των ανδρών που καταφεύγουν σε dating applications. «Μη μου πείτε ότι πρόκειται για κελεπούρια. Αν έχουν περάσει τα 25 και ψάχνονται εκεί με αυτόν τον τρόπο, σίγουρα είναι προβληματικοί, καθώς υπάρχουν τόσες ελεύθερες γυναίκες στον πραγματικό κόσμο. Σε απλά ελληνικά, μάλλον τους ενδιαφέρει μόνο το σεξ. Μια φίλη μου που είχε κάνει προφίλ στο ΟkCupid είχε στο κινητό της ολόκληρη πινακοθήκη με φωτογραφίες από τα πέη που είχε λάβει. Φυσικά, όπως μου έχει πει, υπάρχει και η κατηγορία των δεσμευμένων ή, ακόμα χειρότερα, των παντρεμένων που δημιουργούν ψεύτικα προφίλ. Και μην ξεχνάμε και τους αργόσχολους που απλώς θέλουν να μιλάνε με τις ώρες με μια γυναίκα, να παίρνουν επιβεβαίωση και να μην τη συναντούν ποτέ πραγματικά. Στον έναν χρόνο που η φίλη μου διατηρούσε τον λογαριασμό της, δεν βγήκε ούτε ένα αξιόλογο ραντεβού».
Ο 35χρονος αρχιτέκτονας Γ.Β. δεν φαίνεται να συμφωνεί μαζί της. Ο ίδιος, γυρνώντας στην Ελλάδα έπειτα από χρόνια στο εξωτερικό, βρήκε στο Τinder τον πιο εύκολο τρόπο να κάνει νέες γνωριμίες. «Δουλεύω πολλές ώρες, δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για χάσιμο. Εχω γνωρίσει αρκετές ενδιαφέρουσες γυναίκες, χωρίς να σημαίνει απαραίτητα ότι προχωρήσαμε σε κάποιου είδους σχέση. Επειδή συνηθίζω να μιλώ πολύ προτού βγω μαζί τους, ξεπερνιέται εύκολα η αμηχανία του πρώτου ραντεβού. Φυσικά, έχουν υπάρξει και ευτράπελα. Μια φορά είχα βγει ραντεβού με μια κοπέλα που δήλωνε αφυπνίστρια συνειδήσεων. Καλά να πάθω! Και ενώ το ραντεβού ήταν φανερό ότι δεν είχε πάει καλά, εκείνη συνέχιζε να με βομβαρδίζει με μηνύματα καθημερινώς». Ο ίδιος περιγράφει τον κόσμο του Τinder ως μια μικρογραφία του πραγματικού. «Νομίζω ότι ο καθένας θα βρει αυτό που ζητάει. Μπορεί να ψάχνεις απλώς σεξ, μπορεί να αναζητάς σοβαρή σχέση. Για όλους υπάρχει κάτι».
Η Ε.Μ., στέλεχος µάρκετινγκ στα late 30s της, τόλμησε και κέρδισε, καθώς βρίσκεται τώρα σε σοβαρή σχέση με άνδρα που γνώρισε μέσω της εφαρμογής. «Εμαθα για το Tinder από κάποιους φίλους και αποφάσισα να το χρησιμοποιήσω γιατί σκέφτηκα ότι δεν έχω τίποτε να χάσω. Δεν φοβήθηκα ποτέ γιατί υπάρχει η δικλίδα ασφαλείας με τη σύνδεση στο προφίλ του Facebook και άρχισα να χαλαρώνω κάνοντας χρήση. Δεν είχα τον χρόνο ή την ενέργεια να βγω, να γνωρίσω κάποιον έξω, ο κόσμος δεν είναι τόσο κοινωνικός πια, αλλά και εγώ είμαι πιο κλειστή σε αυτού του είδους την επικοινωνία. Μαθαίνεις σταδιακά να ξεδιαλέγεις εκείνους με τους οποίους μιλάς. Εχω γνωρίσει τύπους που ήταν χειριστικοί ή παθητικά επιθετικοί και τους έκανα unmatch». Την κίνηση του Facebook τη βρήκε κυνική. «Προφανώς ο Ζούκερμπεργκ θέλει μερίδιο στην πίτα, αλλά με τις υποκριτικές δηλώσεις περί μακροχρόνιων δεσμών κλείνει το μάτι στους συντηρητικούς και αφήνει την πόρτα ανοιχτή στο ενδεχόμενο να είναι μελλοντικά υποψήφιος Πρόεδρος».
Υπάρχει όµως και µια άλλη κατηγορία ανθρώπων. Εκείνοι που έχουν περάσει τα 45, πιθανότατα με έναν αποτυχημένο γάμο στο ενεργητικό τους, οι οποίοι γυρνώντας στο σπίτι από τη δουλειά πρέπει να επιβλέψουν το διάβασμα των παιδιών. Είναι χαρακτηριστική μια σκηνή από τη βραβευμένη με Χρυσή Σφαίρα σειρά «Τhe Affair». Η έφηβη κόρη της πρωταγωνίστριας δημιουργεί για τη μητέρα της προφίλ στο Τinder. Σημειωτέον ο σύζυγός της την έχει εγκαταλείψει με τέσσερα παιδιά για μια πολύ νεότερή της γυναίκα. Οταν τελικά πείθεται να βγει ραντεβού με έναν άνδρα, εκείνος δεν εμφανίζεται ποτέ, με τη σπλαχνική σερβιτόρα να τη συμβουλεύει να δοκιμάσει την τύχη της στο match.com, το οποίο ταιριάζει περισσότερο στην ηλικία της.
Η Μ.Κ. είναι μια 47χρονη χωρισμένη μητέρα με δύο μικρά παιδιά γύρω στα δώδεκα. Πριν από ενάμιση χρόνο αφιέρωσε αρκετό από τον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο της για να συμπληρώσει το εξαντλητικό ερωτηματολόγιο του δημοφιλούς ΟkCupid. Το συγκεκριμένο συγκαταλέγεται στην κατηγορία του λεγόμενου behavioral matchmaking, έχοντας σκοπό να σε ταιριάξει με κάποιον απόλυτα συμβατό με εσένα, βάσει των απαντήσεων που έδωσες σε εκατοντάδες ερωτήσεις, οι οποίες ποικίλλουν από τα ποια είναι τα θρησκευτικά και πολιτικά σου «πιστεύω» έως τη δεκτικότητά σου σε σεξουαλικούς πειραματισμούς. «Τις απάντησα όλες» αναφέρει αφοπλιστικά. «Φυσικά συμπληρώνεις σε όσες θες, ενώ τις πιο «ευαίσθητες» απαντήσεις σου μπορείς να τις «κλειδώσεις» ώστε να μην τις βλέπουν τα άλλα μέλη». Oπως εκμυστηρεύεται, αυτό που την παρακίνησε να μπει στη διαδικασία ήταν όταν διάβασε τυχαία ένα ρεπορτάζ σε ένα free press για μια ρομαντική ιστορία αγάπης που ξεκίνησε από ένα τυχαίο match στο Τinder.
«Τελικά το Τinder ήταν μια σκέτη απογοήτευση για εμένα» αναφέρει. Και συμπληρώνει: «Ομως το ΟkCupid μού ταίριαζε. Δεν είμαι αφελής. Δεν μπήκα για να βρω τον έρωτα της ζωής μου, αλλά για να μάθω περισσότερα για τους άνδρες. Και νομίζω ότι έμαθα. Δημιούργησα χάρη σε αυτό μια σχέση, αλλά και αρκετούς φίλους. Εστω και μία ώρα που θα περάσεις με κάποιον πίνοντας μια μπίρα θα σου δώσει κάτι. Και κυρίως αυτοπεποίθηση. Εχω μια φίλη που διατηρεί λογαριασμό μόνο για να μιλάει, χωρίς να προχωρεί σε διά ζώσης γνωριμία. Ασχολείσαι όταν έχεις χρόνο. Μπορείς π.χ. να περιμένεις να πάρεις το παιδί από το σχολικό και να βλέπεις τα μηνύματα που έχεις ή να κάνεις έναν σύντομο διάλογο με κάποιον. Για μια εργαζόμενη χωρισμένη μητέρα που δεν έχει καθόλου χρόνο για βόλτες σε μπαρ, είναι σωτήριο».
Οπως αναφέρει, έχει βγει δεκάδες ραντεβού. «Στα πέντε πρώτα λεπτά μπορείς να καταλάβεις αν ταιριάζεις κάπως με τον άλλον. Πάντως με τον άνδρα που είχαμε 95% matching δεν υπήρξε καθόλου χημεία» αναφέρει γελώντας. Το γεγονός ότι διατηρούσε προφίλ στο ΟkCupid δεν είναι κάτι που έκρυβε, αλλά ούτε διαφήμιζε. «Δεν θα ήταν κάτι που θα ήθελα να το μάθουν στη δουλειά μου. Πλέον έχω κλείσει το προφίλ γιατί είμαι σε σχέση με έναν άνθρωπο που γνώρισα εκτός ΟkCupid. Οχι, δεν του έχω αποκαλύψει ότι είχα μπει σε αυτή τη διαδικασία. Πάντως δεν είναι κάτι για το οποίο αισθάνομαι ενοχή. Είχα βάλει κανονική φωτογραφία που απεικόνιζε το πρόσωπό μου, δήλωνα ότι είχα δύο παιδιά. Είχα πάρει διαζύγιο, δεν είχα κάτι να κρύψω».
Παρ’ όλα αυτά, όπως σημειώνει, δεν ήταν λίγες οι φορές που οι φίλες της την είχαν επικρίνει. «»Mα πώς το κάνεις αυτό;» μου έλεγαν. Θεωρούσαν ότι δεν ήμουν προσεκτική. Αλλά δεν είχαν δίκιο. Φρόντιζα να μιλήσω αρκετά προτού βγω το πρώτο ραντεβού. Μπορούσα να καταλάβω αν κάποιος ήταν «ψυχάκιας». Οι άνδρες πάντως που γνώρισα ήταν στην πλειονότητά τους κόσμιοι. Μόνο ένας τόλμησε να μου στείλει μια φωτογραφία με τα γεννητικά του όργανα και τον έκοψα αμέσως. Αν έμαθα πάντως κάτι, είναι ότι οι άνδρες 30-40 ετών είναι φοβερά απογοητευμένοι. Προτιμούν να βγαίνουν με γυναίκες μεγαλύτερες από εκείνους, καθώς πιστεύουν ότι εκείνες δεν ψάχνουν απαραίτητα τον γάμο και τη δέσμευση. Οι περισσότεροι δεν θέλουν να παντρευτούν, ίσως και γιατί φοβούνται και λόγω κρίσης τα οικονομικά βάρη που φέρει μια οικογένεια».
Θα άξιζε να αναφερθεί ότι ο δρόμος για αυτές τις εφαρμογές άνοιξε χάρη στις διαδικτυακές συνήθειες των γκέι ανδρών –οι σταθερά δημοφιλείς εφαρμογές όπως το Grindr, το Scruff και το PlanetRomeo απευθύνονται σε ομοφυλόφιλους που ψάχνουν, κατά βάση, μια συνάντηση με σκοπό το σεξ, γι’ αυτό και βασίζονται κυρίως στη γεωγραφική εγγύτητα μεταξύ των χρηστών. Πολλές γυναίκες τόλμησαν τη χρήση του Tinder, για παράδειγμα, βλέποντας την απενοχοποιημένη διάθεση με την οποία ψάχνουν τα μέλη της γκέι κοινότητας για σεξουαλικό παρτενέρ ή ακόμα και μόνιμο σύντροφο σε κάποιο από τα apps. Στο εξωτερικό υπάρχουν πάντως άπειρες υποκατηγορίες εφαρμογών που φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά με βάση όχι μόνο τα κοινά ενδιαφέροντα αλλά τη θρησκεία, τη φυλή, ακόμα και συγκεκριμένα νοσήματα. Υπάρχει βέβαια και η υπηρεσία ονόματι AshleyMadison, η οποία προωθεί την επικοινωνία μεταξύ παντρεμένων με το σλόγκαν «Life is short. Have an affair» («Η ζωή είναι μικρή. Κάνε μια παράνομη σχέση»).
Η 41χρονη Α.Μ., αισθητικός η οποία ζει σε μια μικρή πόλη της επαρχίας, ενέδωσε για λίγο στον πειρασμό του Tinder: «Τώρα το έχω σβήσει γιατί το βαρέθηκα, ένιωσα ότι δίνεται υπερβολικά μεγάλη σημασία στην εικόνα και δεν αφήνεις το περιθώριο να σε γοητεύσει κάποιος που αν τον είχες γνωρίσει στην πραγματική ζωή θα του άξιζε μια ευκαιρία». Κακοτοπιές υπάρχουν φυσικά κι άλλες. Η πλατφόρμα Quartz αποκάλυψε πρόσφατα πως υπάρχουν ειδικοί που πληρώνονται για να ξεσκαρτάρουν τα προφίλ χρηστών που δεν έχουν καθόλου τον χρόνο να ασχοληθούν ή παίρνουν πολύ στα σοβαρά την απόρριψη, και αμείβονται με το «κομμάτι», με τον αριθμό των τηλεφωνικών αριθμών που παραδίδουν στον πελάτη τους.
Ο νέος τρόπος με τον οποίο γνωρίζονται και φλερτάρουν σήμερα οι άνθρωποι έχει φυσικά πυροδοτήσει τη φαντασία πολλών δημιουργών, από τον συγγραφέα Τζο Νέσμπο που βάζει τον δολοφόνο στο τελευταίο του βιβλίο, «Η Δίψα» (εκδ. Μεταίχμιο), να εντοπίζει τα θύματά του μέσω Tinder, έως τους σεναριογράφους της τηλεοπτικής σειράς «Black Mirror», οι οποίοι στο επεισόδιο «Hang the DJ» του τέταρτου κύκλου παρουσίασαν έναν δυστοπικό κόσμο, στον οποίο κουμάντο στις ερωτικές σχέσεις κάνει μια ψηφιακή εφαρμογή. Εν τέλει, όσο και να έχουν αλλάξει τα ερωτικά και επικοινωνιακά ήθη, η ανάγκη για συντροφικότητα μένει ίδια και απαράλλακτη. Είτε αυτή ικανοποιείται «αναλογικά» είτε ψηφιακά.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 13 Μαϊου 2018.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
